ေနာက္ဆုတ္ဖို႔ ေခ်ာက္သာက်န္ေတာ့ရင္

အခု ကခ်င္ဖက္မွာ ေကအုိင္ေကနဲ႔ အစိုးရတပ္ေတြ ေသနတ္ေပါက္ၿပီး တုိက္ပြဲေတြ ျဖစ္တာၾကားရ၊ ဒုကၡသည္ ေတြ အစုလုိက္ အျပံဳလုိက္ ထြက္ေျပးရတယ္ ဆိုတာေတြကို ၾကားရေတာ့ အင္း စစ္တပ္ဟာ သူ႔မွာ ေခတ္ အဆက္ဆက္ က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ ထံုးစံအတုိင္း ေပၚလစီအတုိင္း လုပ္ခ်လုိက္ျပန္ၿပီလားလို႔ ေတြးမိပါတယ္။ ဆိုလို ခ်င္တာက ဒီလိုပါ။ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ ႏုိင္ငံေရးအရ ျပႆနာ တခုခု ၾကံဳရေတာ့မယ္ဆိုရင္ စစ္ေရး နည္းအရ ထြက္ေပါက္ရွာေလ့ ရိွပါတယ္။ အင္အားသံုး ေျဖရွင္းတဲ့ နည္းလမ္းကို ႏွစ္ခါမစဥ္းစားဘဲ အသံုးျပဳ တာကို ဆိုလိုတာပါ။

အခုကခ်င္မွာ ျဖစ္လာတဲ့ တုိက္ပြဲေတြရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ အေၾကာင္းအရင္း အေတာ္မ်ားမ်ား ရိွပါလိမ့္မယ္။ ျမစ္ဆံု ေရကာတာ ကိစၥလည္း ပါတယ္လို႔ တခ်ဳိ႔ကဆိုပါတယ္။ ဒါလည္း ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အေၾကာင္းအရင္း မ်ားေတြ ထဲက တခုပါ။ တခ်ဳိ႔ကေတာ့ ဒီလိုတြက္ပါတယ္။ ေကအုိင္ေအဖက္က ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို အေလွ်ာ့ေပး လာရတာ မ်ားသထက္ မ်ားလာေတာ့ အခ်ဳိးခံရတယ္၊ ေစာ္ကားခံရတယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ဳိး ျဖစ္လာၿပီး ဒီထက္ ထပ္မေလွ်ာ့ႏုိင္တဲ့အခါမွာ လက္နက္ကုိင္ၿပီး ျပန္လည္ခုခံရတဲ့ အေျခအေနအထိ ဆုိက္သြားတယ္လို႔ ေထာက္ျပ ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္ ဒါလည္း ေနာက္ကြယ္ အေၾကာင္းအရင္း မ်ားထဲက တခုလို႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ကခ်င္ အမ်ဳိးသားေတြဖက္က ဘယ္ေလာက္အတိ ေလွ်ာ့ေပးခဲ့ သလဲဆိုရင္ ယခင္က ေကအုိင္အိုရဲ့ နံပါတ္ဝမ္း ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေဒါက္တာတူးဂ်ာဟာ ၾကံ့ဖြံ႔ ပါတီဝင္ အျဖစ္ ေလွ်ာက္ထား ခဲ့သည္အထိ ေလွ်ာ့ေပးခဲ့ ပါတယ္။ ဒါေတာင္ ေဒါက္တာတူးဂ်ာကို ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီဝင္ အျဖစ္ လက္ခံမယ္ လက္မခံဖူး ဆိုတာေတာင္ ဟိုဖက္က ေလးေလးစားစား အေၾကာင္းျပန္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဖူး။

တကယ္တန္း ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္ ကထဲက တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိး ေတြကို ဒုတိယတန္းစား ႏုိင္ငံသားအျဖစ္ ေလာက္သာ သေဘာထားခဲ့တာပါ။ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အမ်ားစု အထူး သျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေနဝင္းနဲ႔ သူ႔ရဲ့ေနာက္လိုက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ လြတ္လပ္ေရးရကထဲက တုိင္းရင္းသား အရပ္သားေခါင္းေဆာင္ေတြ (အထူးသျဖင့္ တုိင္းရင္းသား တပ္မေတာ္အရာရိွေတြ) ကို ယံုၾကည္မႈ မရိွပါဖူး။ အဂၤလိပ္စစ္တပ္မွာ အမႈထမ္းခဲ့တယ္။ ခရစ္ယာန္ေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ နယ္ခ်ဲ့ လက္ကုိင္တုတ္ေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ တရားဝင္ ထုတ္ေျပာတာ မ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ပါဖူး။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာ စစ္တပ္ရဲ့ သမုိင္းေၾကာင္းကို ျပန္ၾကည့္ရင္ တပ္မေတာ္ထဲမွာ အဆင့္ျမင့္ တုိင္းရင္းသား အရာရိွႀကီးေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ရိွသလဲဆိုတာ ေရၾကည့္လုိက္ရင္ ဆယ္ေယာက္ေတာင္ မျပည့္တာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ တုိင္းရင္းသား အရာရိွအမ်ားစုဟာ ဗိုလ္မွဴး၊ ဗိုလ္မွူးႀကီးေလာက္မွာပဲ တန္႔သြားတယ္ ဆိုတာ ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ ဟိုတုန္းက ရွားရွားပါးပါး ဆိုသလို ကခ်င္လူမ်ဳိးထဲက ဗိုလ္မွူးခ်ဳပ္ တဦး ရိွခဲ့ပါတယ္။ သူ႔နာမည္က ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ အယ္လ္ကြန္ဖန္ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိန္က နာမည္ႀကီး အမ်ဳိးသမီး အဆိုေတာ္တဦးျဖစ္တဲ့ အယ္လ္ခြန္းရီရဲ့ ဖခင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္မွူးခ်ဳပ္ အယ္လ္ခြန္ဖန္ဟာ ေျမာက္ပုိင္းတုိင္း တုိင္းမွဴးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေနရင္း ျမစ္ႀကီးနားမွာ လုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္ ခံရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းရဲ့ မဆလ အစိုးရကေန ဒီကိစၥဟာ ေကအုိင္ေအရဲ့ လက္ခ်က္ ျဖစ္တယ္လို႔ စြပ္စြဲပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမစ္ႀကီးနား ၿမိဳ႔သူၿမိဳ႔သားေတြ နားလည္တာကေတာ့ အစိုးရက တဖက္လွည့္နဲ႔ သတ္ျဖတ္ၿပီး ေကအုိင္ေအကို ထိုးခ်တယ္လို႔ ယူဆၾက ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပုိင္း ကခ်င္လူမ်ဳိး ထဲက အစိုးရတပ္မွာ ရာထူးႀကီးႀကီး ရတဲ့သူ ဆိုတာ မရိွေတာ့တာ အခုအထိပါပဲ။

ကုိင္း အခု အစိုးသစ္ ေပၚလာၿပီ။ သမၼတသစ္ကလည္း တုိင္းျပည္တိုးတက္ေအာင္ လုပ္မယ္ ဘာညာဆိုၿပီး ေျပာခဲ့ပါတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုႀကီး (ဖက္ဒရယ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးကိုေတာ့ မသံုးစြဲ) ေပၚေပါက္လာေအာင္ လုပ္မယ္ ဆိုတာလည္း ေျပာပါေသးတယ္။ ႏိုင္ငံရဲ႔အင္အား ၃ ခုအနက္ ႏိုင္ငံေရးအင္အားဟာ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးျဖစ္တယ္ ဆိုတာေတာင္ ထည့္ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ စက္မႈႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး ျဖစ္ေအာင္လည္း ေဆာင္ရြက္မယ္ ဆိုတာလည္း ပါပါ ေသးတယ္။ ျခံဳေျပာရင္ ေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံႀကီးကို ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ဟုတ္ပါၿပီ။ တုိင္းျပည္တိုးတက္ဖို႔ဆိုတာ လူတုိင္းျမင္ခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အခုလိုသာ ႏုိင္ငံေရး၊ အက်ဳိးစီးပြားအေရးေၾကာင့္ ျပႆနာေပၚတုိင္း ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း မေျဖရွင္းဘဲ ေသနတ္ တထုိင္းထုိင္း ေပါက္ေနမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး တုိင္းျပည္ တိုးတက္ေအာင္ လုပ္မွာလဲဆိုတာ ဦးသိန္းစိန္ကို ေမးဖို႔လိုလာပါတယ္။ မၿငိမ္းခ်မ္း မတည္ၿငိမ္တဲ့ တုိင္းျပည္တခုမွာ သိၾကားမင္း ဆင္းလာၿပီး ဝင္ကူေပးရင္ေတာင္ တုိးတက္ဖို႔ မလြယ္ဖူးဆိုတာ လူတုိင္းသိပါတယ္။ ဟိုပညာရွင္ ဒီပညာရွင္ ေတြလည္း ကယ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဖူး။

ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ဂုဏ္သိကၡာရိွရိွ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ၿပီး တန္းတူရည္တူ စကားေျပာၿပီး မေျဖရွင္းႏုိင္ဖူးဆိုရင္ အခု ကခ်င္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ တုိက္ပြဲေတြဟာ ဒီျပင္ တုိင္းရင္းသား နယ္ေျမေတြကိုပါ ကူးစက္သြားႏုိင္ပါတယ္။ ကာရန္ မသင့္ရင္ တျပည္လံုး ေသနတ္သံေတြ ညံလာႏုိင္ပါတယ္။ အဲတာအျပင္ ျမန္မာအမ်ားစု ေနထုိင္တဲ့ တုိင္းေဒသ မ်ား တြင္းမွာလည္း ဘယ္သူ႔ လက္ခ်က္မွန္း မသိတဲ့ ဗံုးကြဲတာေတြ၊ လုပ္ၾကံတာေတြ ျဖစ္လာႏုိင္ေျခ ရိွပါတယ္။ အရိွကို အရိွအတုိင္း ေျပာရရမယ္ဆိုရင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားနဲ႔ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား အၾကားမွာ ယံုၾကည္မႈ မရိွတာ ႏွစ္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ ရိွခဲ့ပါၿပီ။ အဲသလို ယံုၾကည္မႈ ကင္းမဲ့ေနတာကို မွန္ကန္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ရမယ့္ အစား ေသနတ္ေဖါက္တယ္ ဆိုတာ ကေတာ့ ဉာဏ္နည္းရာ ၾကသလို ဗိုလ္က်တယ္ဆိုတဲ့ အသြင္ကိုလည္း ေဆာင္ပါတယ္။ အရင္အစိုးရ အဆက္ဆက္မွာ မတည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသားမ်ားအတြင္း ယံုၾကည္မႈကို ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရက စတင္ၿပီး တည္ေဆာက္ျပႏုိင္တယ္ ဆိုရင္ အားလံုးသာဓု ေခၚၾကမွာပါ။ တကမၻာလံုးကလည္း ဦးသိန္းစိန္အစိုးရကို တကယ့္ အရပ္သားအစိုးရလို႔ အသိအမွတ္ ျပဳၾကမွာပါ။ တစတစ အဆင္ေျပလာၿပီဆိုရင္ ဦးသိန္းစိန္တို႔ ေျပာေျပာေနတဲ့ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြ ျမန္မာႏုိင္ငံကို စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔ ထားတာေတြ ရုပ္သိမ္းဖို႔ ဆိုတာေတြလည္း အဆင္ေျပလာမွာေပါ့။

သို႔ေသာ္လည္း ေမးခြန္းတခုေတာ့ ေပၚလာပါတယ္။ ဘာတုန္းဆိုေတာ့ အခုကခ်င္မွာ စစ္ေရးနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္း တာဟာ ဦးသိန္းစိန္က ၫႊန္ၾကားလို႔ ျဖစ္တာလား (ဒါမွမဟုတ္) ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က သမၼတနဲ႔ ပါလီမန္ကို ဂရုမစုိက္ဘဲ၊ မတင္ျပဘဲ သူ႔သေဘာနဲ႔သူ အဲသလို တုိက္ခုိက္ဖို႔ ၫႊန္ၾကားတာလား ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သမၼတက အမိန္႔ေပးတယ္ ဆိုရင္ သမၼတဟာ သူသမၼတ ရာထူးလက္ခံစဥ္ကာလက ေျပာခဲ့သလို တုိင္းျပည္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ဖို႔ ဆႏၵ မရိွဘူးလို႔ စြပ္စြဲရမွာပါ။ ဒါမွမဟုတ္လည္း ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က သမၼတ ကိုေက်ာ္ၿပီး စစ္တုိက္ဖို႔ သူ႔သေဘာနဲ႔သူ အမိန္႔ ေပးတယ္ ဆိုရင္လည္း သမၼတဟာ ရုပ္ေသးသမၼတဆိုတာ ဘြားဘြားႀကီး ေပၚလြင္သြားမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ခ်ဳပ္လုိက္ရင္ေတာ့ ပညာရွင္ဆန္ဆန္ နည္းနာေတြနဲ႔ ဘာေတြကိုပဲ အေၾကာင္းေၾကာင္းျပျပ၊ သည္းခံပါ စိတ္ ရွည္ပါလို႔ ဆိုဆို၊ ေနာက္ဆုတ္စရာ ေျမမက်န္ေတာ့၊ အေစာ္ကား ခံရတာကလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ျဖစ္လာရင္ေတာ့ ခံရတဲ့ဖက္က အၾကမ္းဖက္ၿပီး တုံ႔ျပန္မႈဆိုတာ ေပၚေပါက္လာရၿမဲ ဆိုတာကို အားလံုး သတိမေမ့သင့္ဖူးလို႔ ဆိုပါရေစ။

ေဇာ္မင္း
၁၆ ရက္၊ ဇြန္လ၊ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္