ဖိ
နိွပ္မႈေတြ ပံုစံမ်ဳိးစံုနဲ့ သက္ဆိုးရွည္ေနသမွ် ျမန္မာျပည္ဟာ ဖံြ႔ျဖိုးတိုးတက္ေရး လမ္းေျကာင္းေပၚကို ေရာက္မွာ မဟုတ္ေသး ပါဘူး။ တဖက္မွာ ျပန္ျကည့္ရင္လည္း ဖိနိွပ္မႈေတြကို ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ ဥပေဒေတြ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြက အသက္ဝင္ေနေသး တာေျကာင့္ဆိုတာ ျမင္ရပါတယ္။ အဲဒီလို အေျခအေနမ်ဳိးေတြကို မျဖတ္ေတာက္နိုင္ဘူး၊ မပယ္ဖ်က္ဘူး၊ မျပုမျပင္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ျကီး အေကာင္းဖက္ကို ေျပာင္းလဲေနပါတယ္ဆိုတဲ့ အေျပာဟာ လိမ္ညာေနတဲ့ အေပၚယံ စကားလို့သာ ဆိုရမွာပါပဲ။
ဖိနိွပ္မႈေတြကို ပိုျပီးသက္ဆိုး ရွည္ေစတဲ့ အေျကာင္းအရာထဲမွာ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ နာဂစ္မုန္တိုင္းအျပီး တက္သုတ္ရိုက္ အတည္ျပု ျပဌာန္းလိုက္တဲ့ ဖဲြ့စည္းပံုအေျခခံဥပေဒက အဓိကလို့ ေျပာလိုပါတယ္။ နာဂစ္ဖဲြ့စည္းပံုလို့လည္း လူေတြက အမည္တပ္ပါတယ္။ စစ္တပ္ကပဲ နိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈကို ယူထားဖို့ ခ်ယ္လွယ္ဖို့ ခ်ဳပ္ကိုင္ဖို့အတြက္ ျပဌာန္းခဲ့တဲ့ ဖဲြ့စည္းပံုျကီးလို့ ဆိုရင္လည္း မွားမယ္မထင္ပါဘူး။ ဒီနာဂစ္ဖဲြ့စည္းပံုဟာ တကယ္တန္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာနိုင္ငံသားေတြက တခဲနက္ ေထာက္ခံလို့ ျဖစ္လာတဲ့ ဖဲြ့စည္းပံုမဟုတ္ပါ။ မဲေတြကို လိုသလို ကုလားဖန္ထိုးျပီး လူထုနာမည္တပ္လိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီဖဲြ့စည္းပံု ဆက္လက္ျပီး သက္ဆိုးရွည္ေနဦးမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ မ်ဳိးဆက္သက္ လူငယ္ေတြအတြက္ အနာဂတ္ မရိွပါလို့ ေျပာပါရေစ။ အနာဂတ္ လွပဖို့အတြက္ဆိုရင္ စစ္ထဲဝင္ျခင္းကသာ တခုထဲေသာ ထြက္ေပါက္လို့ ဆိုရမွာပါပဲ။ ဒီဖဲြ့စည္းပံု ဆက္လက္ တည္ရိွ အသက္ဝင္ ေနျခင္းအားျဖင့္ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု လိုလားေတာင့္တေနတဲ့ တန္းတူညီမွ်တဲ့ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ဆိုတာလည္း ေပၚေပါက္လာဖို့ အေျကာင္းမရိွေတာ့ပါ။ ဒီဖဲြ့စည္းပံုက စစ္တပ္က ထိပ္ပိုင္းအုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားရယ္၊ သူတို့ရဲ့ စီးပြားဖက္ေတြရယ္ ေကာင္းစားဖို့ကလဲြလို့ နိုင္ငံနဲ့အဝွမ္း ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ က်န္းမာေရး ဖံြ႔ျဖိုးလာဖို့ အလားအလာေကာင္း မရိွနိုင္ပါ။
အာဏာရ ခါစ တုန္းက သမၼတေျပာေျပာေနတဲ့ ဆင္းရဲမဲြေတမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရးဆိုတာကလည္း အခုထိ ေရေပၚအရုပ္ေရးသလို ပါပဲ။ ျမန္မာနိုင္ငံသားေတြ အိမ္နီးခ်င္းနိုင္ငံေတြမွာ ကြ်န္ခံဖို့ အလံုးအရင္းနဲ့ ထြက္ခြါေနဆဲပါ။ သတင္းေတြထဲမွာ ပါပါေနတဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့ နိုင္ငံျခားကို ဆန္တင္ပို့မႈ ျမင့္တက္လာတယ္ ဆိုတာ ျဖစ္နိုင္ပါ့မလား။ ဘာေျကာင့္ဒီလို ေျပာရသလဲဆိုေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ လယ္ေျမအသိမ္းခံရလို့ ဘဝပ်က္ေနရတဲ့ လယ္သမားလူတန္းစားက ေလွ်ာ့မသြားပဲ မ်ားမ်ားလာတာကိုး။ လယ္သမားေတြ အဆင္မေျပဘဲ ဆင္းရဲသထက္ ဆင္းရဲလာေနတဲ့ အခိ်န္မွာ နိုင္ငံျခားကို ဆန္တင္ပို့တာ ရာနႈန္းတက္ လာတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုယံုလို့ ရမွာလဲ။ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အေသးစား အလတ္စား စက္မႈလက္မႈ လုပ္ငန္းေတြလဲ တိုးတက္ လာတာ မေတြ့ရပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ နွစ္စဥ္ထုတ္ျပန္ေနတဲ့ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အစီရင္ခံစာေတြမွာ ျမန္မာျပည္ရဲ့ စီးပြားေရး ဦးေမာ့လာတယ္ ဂီ်ဒီပီ တက္လာတယ္လို့ ေျပာေနပါတယ္။ ဒါကို လိမ္တယ္မေခၚရင္ ေျဖာင့္ကြယ္ကြယ္တယ္လို့ ေျပာရ မွာလား။
အစိုးရသစ္တက္လာျပီး ေနာက္ပိုင္း ေလးနွစ္နီးပါးကာလအတြင္း အေကာင္းဖက္ကို ဦးတည္တဲ့ အေျပာင္းအလဲဆိုတာ မည္ကာမတၱ ေလာက္ပဲ ရိွပါတယ္။ အဲဒီ မည္ကာမတ္တ အထဲမွာ သတင္းစာေတြ ဂ်ာနယ္ေတြ အေတာ္ေလး ေရးခြင့္ရလာတာ တခ်က္ပဲ အမွတ္ေပးဖို့ ရိွပါတယ္။ ဒါကလည္း ဒီေလာက္ေလးမွ ဖြင့္ေပးမထားဘူးဆိုရင္ ေနာင္မွာ အံုျကြမႈေတြကို ရင္ဆိုင္ရနိုင္တယ္လို့ တြက္ဆထားတာေျကာင့္ ဖြင့္ေပးလိုက္တာပါ။ ဒီမိုကရက္စိတ္ထားမ်ဳိးေတြ ရွင္သန္လာလို့ ေစတနာ ေကာင္းနဲ့ ဖြင့္ေပးခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အစိုးရကို ေဝဖန္တဲ့ စာမ်ဳိးေတြ ဖတ္လိုက္ရျခင္းအားျဖင့္ တနည္းေျပာရရင္ လူေတြရဲ့ မေက်နပ္မႈေတြကို အခိုက္အတန့္ အားျဖင့္ အာသာ ေျဖနိုင္ဖို့အတြက္လို့ ဆိုနိုင္ပါတယ္။
အစိုးရအေနနဲ့ အခု အာဏာယူထားတဲ့ ကာလအတြင္းမွာ တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ့ သက္သာေခ်ာင္ခိ်မႈ အတြက္ ဘာတခုမွ လုပ္မေပးနိုင္ေသးပါ။ လူတစု ခ်မ္းသာေနတာကလဲြလို့ အမ်ားစုအတြက္ ဆင္းရဲတြင္းက တိမ္မလာဘဲ ပိုနက္လာပါတယ္။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဖံြ႔ျဖိုးတိုးတက္လာတယ္လို့ ေျပာနိုင္တဲ့ လကၡဏာ တခုမွ မရိွပါ။ ဘာေျကာင့္ မတိုးတက္ မဖံြ႔ျဖိုးရတာပါလဲ။ အေစာကေျပာသလို ဖိနိွပ္မႈမ်ဳိးစံုဟာ ပံုစံမ်ဳိးစံုနဲ့ ေနရာတိုင္းမွာ ဆက္လက္ တည္ရိွေနတာေျကာင့္ပါ။ အဲဒီ ဖိနိွပ္မႈမ်ဳိးစံုရဲ့ ေခါင္းကိုင္ ဆရာျကီးကေတာ့ ၂ဝဝ၈ ဖဲြ့စည္းပံု အေျခခံဥပေဒသာ ျဖစ္ပါတယ္။
မျကာခင္ရက္ပိုင္းကပဲ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ၄၃၆ ကို မျပင္လိုဘူးဆိုျပီး လႊတ္ေတာ္မွာ တင္ျပလာတယ္။ မူလအစတုန္းက ေျပာခဲ့တာေတြနဲ့ ကြာျခင္တိုင္းကြာေနပါတယ္။ မူလတုန္းကေတာ့ စစ္တပ္ဖက္ကေရာ၊ စစ္တပ္အတြက္ အလုပ္လုပ္ေပးေနတဲ့ ျပည္တြင္းျပည္ပ ပညာရွင္ဆိုသူမ်ားေရာ၊ အေကာင္းျမင္လြန္းတဲ့ နိုင္ငံေရးသမား တခ်ဳိ႔ကေရာ ေျပာခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။ စစ္တပ္က စနစ္တက်နဲ့ နိုင္ငံေရးကေန ခြာေနပါတယ္ဆိုျပီး အသံေတြ စာေနေအာင္ထြက္ခဲ့တာ မွတ္မိက်မယ္ ထင္ပါတယ္။ အခု ၄၃၆ ကို မျပင္လိုဘူးဆိုေတာ့ အရာရာတိုင္းကို စစ္တပ္ကပဲ အသာစီးယူတဲ့ စနစ္ သက္ဆိုးရွည္ေစ လိုပါတယ္လို့ ေျပာတာနဲ့ ဘာထူးပါသလဲ။ ၄၃၆ ကိုမျပင္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ မတရားတဲ့ အေျခခံဥပေဒျကီး တခုကို ကိုင္စဲြျပီး မတရားတဲ့ ဥပေဒမ်ားအတိုင္း ဆက္လက္ က်င့္သံုးဦးမယ္လို့ ေျပာတာနဲ့ အတူတူပါပဲ။ ဒီလို ေျပာလိုက္ ျခင္းဟာ တျပည္လံုးက နိုင္ငံသားေတြကို တဖက္လွည့္နဲ့ စိန္ေခၚလိုက္တယ္လို့ ျမင္မိပါတယ္။
လူေတြလမ္းမေပၚတက္ျပီး ဆႏၵျပတာဟာ အေပါစားနိုင္ငံေရးလို့ စစ္တပ္နဲ့ အလြမ္းသင့္တဲ့ နိုင္ငံေရးပါတီတခုက ေခါင္းေဆာင္ တဦး ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ပီအာစနစ္ကို အသံက်ယ္က်ယ္နဲ့ ဝါဒျဖန့္ေနတဲ့ အထဲမွာလည္း ပါပါတယ္။ ကေန့ေခတ္မွာ နိုင္ငံတကာက ဖံြ႔ျဖိုးတိုးတက္ေရး ပညာရွင္ေတြ လက္ခံထားတဲ့ အခ်က္တခု ရိွပါတယ္။ အဲတာက ဘာတုန္းဆိုေတာ့ လူေတြလမ္းေပၚတက္ျပီး ဆႏၵျပတယ္ဆိုတာ မတရားမႈေတြကို ရင္ဆိုင္ရလို့၊ အဲသလို ရင္ဆိုင္ရတာကို မေက်နပ္လို့ ဆိုျပီး မွတ္ခ်က္ခ် ျကပါတယ္။ ကားမစီးရလို့၊ တိုက္မေဆာက္ရလို့၊ ေရႊေငြမဝယ္နိုင္လို့ အစိုးရကို လူေတြဆႏၵျပတယ္ဆိုတာ မရိွပါဘူးတဲ့။ အစိုးရကို ဆႏၵျပျကတယ္ဆိုတာ သူတို့ရဲ့ ရိွထားတဲ့ မူလလူမႈစီးပြား ဘဝကေန နိမ့္ပါးသထက္ နိမ့္ပါးလာလို့၊ နစ္နာမႈေတြ ရိွလာလို့ ျပျကတယ္လို့ ဆိုပါတယ္။ ေနာက္ အာဏာပိုင္ေတြက မတရားသျဖင့္ အနိုင္က်င့္တာေျကာင့္ ဆႏၵျပတာမ်ဳိးေတြလည္း ရိွပါတယ္။ လူမႈစီးပြားဘဝ မူလကထက္ နိမ့္ပါးလာတယ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ လယ္အသိမ္း ခံရတာ ေျမအသိမ္း ခံရတာေတြလည္း ပါပါတယ္။ သစ္ပင္ေတြ အခုတ္ခံရတာလည္း ပါပါတယ္။ ဥပေဒမဲ့ နိွပ္စက္ခံရတာ ဖမ္းဆီးခံရတာ သတ္ျဖတ္ျခင္း ခံရတာေတြလည္း ပါပါတယ္။ သတ္ျဖတ္တယ္ဆိုေတာ့ အလြတ္ သတင္းေထာက္ ကိုပါျကီးကို စစ္တပ္က သတ္ျဖတ္တာမ်ဳိးေတြလည္း အျကံုးဝင္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္တခုအတြင္းမွာ နိုင္ငံသားေတြနဲ့ ဧည့္နိုင္ငံသားေတြ အပါအဝင္ မည္သည့္ လူသားတဦးကိုမွ အစိုးရအာဏာပိုင္ေတြက တရားလက္လြတ္ ဖမ္းဆီးခြင့္၊ နိွပ္စက္ခြင့္၊ သတ္ျဖတ္ခြင့္ မရိွရပါဘူး။
အခုလက္ရိွအစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ျကည့္လိုက္ပါ။ ဆင္းရဲတဲ့သူ တေယာက္မွ မပါပါ။ သမၼတဆိုရင္ လယ္ဧက ငါးရာေက်ာ္ ေတာင္ ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္လယ္ထြန္စက္ေတြ သံုးနိုင္ပါတယ္။ မ်ဳိးေစ့၊ ပိုးသတ္ေဆး၊ ဓာတ္ေျမျသဇာ စတာေတြလည္း လိုအပ္ရင္ လိုအပ္သလို သံုးစဲြနိုင္ပါတယ္။ တကယ့္လယ္သမား စစ္စစ္ေတြျကေတာ့ လိုအပ္တဲ့ အကူအညီ အေထာက္အပံ့ မရတဲ့အျပင္ အသိမ္းခံခဲ့ရတဲ့ လယ္ယာေျမကို ျပန္ေတာင္းလို့ ထြန္တံုးတိုက္ပဲြဝင္လို့ အဖမ္းအဆီးခံရျပီး ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ် ခံရပါေသးတယ္။ ထိပ္တန္း စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြ၊ လက္ရိွစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ၊ သူတို့ရဲ့ စီးပြားဖက္ ခရိုနီေတြ အားလံုးဟာ ခ်မ္းသာျပီးရင္း ခ်မ္းသာေနသူေတြပါ။ ဒီေနရာမွာ စပ္မိလို့ ေလးစားဖို့ေကာင္းတဲ့ နိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ျကီးတဦးရဲ့ ဓနအေျကာင္းကို ေျပာလိုပါတယ္။ သူကေတာ့ တျခားသူမဟုတ္ပါ။ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရကထဲကေန ၁၉၆၂ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း အာဏာသိမ္းတဲ့အထိ ဝန္ျကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ သခင္နု ေခၚ ဦးနု ျဖစ္ပါတယ္။
ဦးနု ဝန္ျကီးခ်ဳပ္ ဘဝမွာတုန္းက သူရဲ့ အစိုးရအတြင္းက ဝန္ျကီးတခ်ဳိ႔ဟာ သြယ္ဝိႈက္ေသာနည္းမ်ားနဲ့ လာဘ္စားျပီး ပင္စင္ယူရင္ ေနထိုင္ဖို့ အိမ္မ်ား ေဆာက္ျကပါတယ္။ အခုေခတ္လို ေဒၚလာသန္းနဲ့ခီ်ျပီး စားျကတာ မဟုတ္ေသးပါ။ အဲသလို သူ့ရဲ့ ဝန္ျကီးတခ်ဳိ႔ အိမ္ေဆာက္တဲ့ သတင္းေျကာင့္ ဦးနုလည္း မ်က္နွာပ်က္ရပါတယ္။ တခ်ဳိ႔ကလည္း ဝန္ျကီးခ်ဳပ္ကို ေျဖာင့္ျဖပါတယ္။ ဆီကိုင္တဲ့လက္ ဒီေလာက္ေတာ့ ဆီစိုမွာေပါ့ဆိုျပီး ေျပာျကတာပါ။ ဦးနုက ဆီကိုင္တဲ့လက္ ဆီစိုမွာေပါ့ ဆိုတဲ့ အေျပာကို လက္မခံပါဘူး။ ဆီကိုင္တဲ့လက္ ဆီစိုတယ္ဆိုရင္ သူက ဝန္ျကီးခ်ဳပ္ဆိုေတာ့ ပိုဆိုးေတာ့မွာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ အိမ္ေဆာက္ျကတဲ့ ဝန္ျကီးမ်ားနဲ့ စကားအျငင္းအခုန္ ျဖစ္လာရေတာ့ ဦးနုက ဒီလိုေျပာလိုက္ပါတယ္။ သူေျပာတာကေတာ့ ဘယ္သူငါနဲ့ အိမ္ေသးတာျခင္း ျပိုင္မလဲတဲ့။ ဟုတ္ပါတယ္ ဦးနုရဲ့ အိမ္က တကယ္ကို ေသးပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဦးနုမွာ လယ္ဧက ငါးရာေက်ာ္လည္း မပိုင္ပါဘူး။
အခု လက္ရိွ ျမန္မာျပည္ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကေတာ့ ထားစရာမရိွေအာင္လည္း ခ်မ္းသာေနျကျပီ။ အာဏာကိုလည္း နွစ္ေပါင္း ၅ဝ ေက်ာ္ ဆုပ္ကိုင္ထားျပီးျပီ။ ဒီေလာက္နဲ့ မေက်နပ္ျက ေသးဘူးလားလို့ ေမးလိုပါတယ္။ ေရႊပံုေငြပံုေတြ ျကားမွာ သက္ေတာင့္သက္သာ ေနျကပါေတာ့လား။ နိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ျကီး အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း စီးပြားေရး ပိတ္ဆို့ထားတဲ့ နာမည္ပ်က္ စာရင္းကေန ဖယ္ရွားေပးလိုက္လို့ တခ်ဳိ႔ဆိုရင္ အရင္က အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ဘူးတဲ့ နိုင္ငံေတြကို အိမ္ဦးျကမ္းျပင္ သြားလာေနနိုင္ျကျပီ မဟုတ္လား။ ဘာျဖစ္လို့ မတရားတဲ့ ဥပေဒေတြကို ဆက္ျပီး သက္ဆိုးရွည္ေစ ခ်င္ေသးျကတာလဲ။ ေနာက္တခ်က္က အာဏာနိုင္ငံေရးမွာ ဆက္ျပီး ပါဝင္လိုေသးတယ္ ဆိုရင္လည္း ပါနိုင္ပါေသးတယ္။ မပါနဲ့လို့ မတားပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ တရား နည္းလမ္းက်က် ယွဥ္ျပိုင္ဖို့ေတာ့ လိုတာေပါ့။ မတရားတဲ့ ဥေပဒေတြ အားကိုးနဲ့ ျပိုင္မယ္ ဆိုကထဲက မတရားတဲ့ ျပိုင္ပဲြလို့ပဲ ေျပာရေတာ့မွာပါ။
၂ဝဝ၈ ဖဲြ့စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ အပါအဝင္ မတရားတဲ့ ဥပေဒေတြ စည္းမ်ဥ္းေတြ တည္ရိွေနသမွ် ကာလပတ္လံုး မျပုျပင္ေသးတဲ့ ကာလပတ္လံုး နိုင္ငံသားေတြဟာ သုမနေက်ာမွာ ဒဏ္ရာေတြနဲ့ ဆိုတဲ့ အေျခအေနကေန လြတ္ေျမာက္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေျကာင့္ ျမန္မာနိုင္ငံသားေတြ ဖံြ႔ျဖိုးတိုးတက္လာဖို့၊ ဖိနိွပ္မႈေတြကေန လြတ္ေျမာက္ဖို့အတြက္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွား ျကပါလိမ့္မယ္။ နိုင္ငံျကီးသားပီပီ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း တင္ျပလို့ ေတာင္းဆိုလို့ မရရင္ လူေတြ လမ္းမေပၚ ထြက္လာလိမ့္မယ္လို့ ေျပာလို ပါေျကာင္း။
ေဇာ္မင္း
၂၈ ရက္၊ ေအာက္တိုဘာလ၊ ၂ဝ၁၄ ခုနွစ္
နိွပ္မႈေတြ ပံုစံမ်ဳိးစံုနဲ့ သက္ဆိုးရွည္ေနသမွ် ျမန္မာျပည္ဟာ ဖံြ႔ျဖိုးတိုးတက္ေရး လမ္းေျကာင္းေပၚကို ေရာက္မွာ မဟုတ္ေသး ပါဘူး။ တဖက္မွာ ျပန္ျကည့္ရင္လည္း ဖိနိွပ္မႈေတြကို ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ ဥပေဒေတြ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြက အသက္ဝင္ေနေသး တာေျကာင့္ဆိုတာ ျမင္ရပါတယ္။ အဲဒီလို အေျခအေနမ်ဳိးေတြကို မျဖတ္ေတာက္နိုင္ဘူး၊ မပယ္ဖ်က္ဘူး၊ မျပုမျပင္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ျကီး အေကာင္းဖက္ကို ေျပာင္းလဲေနပါတယ္ဆိုတဲ့ အေျပာဟာ လိမ္ညာေနတဲ့ အေပၚယံ စကားလို့သာ ဆိုရမွာပါပဲ။
ဖိနိွပ္မႈေတြကို ပိုျပီးသက္ဆိုး ရွည္ေစတဲ့ အေျကာင္းအရာထဲမွာ ၂ဝဝ၈ ခုနွစ္ နာဂစ္မုန္တိုင္းအျပီး တက္သုတ္ရိုက္ အတည္ျပု ျပဌာန္းလိုက္တဲ့ ဖဲြ့စည္းပံုအေျခခံဥပေဒက အဓိကလို့ ေျပာလိုပါတယ္။ နာဂစ္ဖဲြ့စည္းပံုလို့လည္း လူေတြက အမည္တပ္ပါတယ္။ စစ္တပ္ကပဲ နိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈကို ယူထားဖို့ ခ်ယ္လွယ္ဖို့ ခ်ဳပ္ကိုင္ဖို့အတြက္ ျပဌာန္းခဲ့တဲ့ ဖဲြ့စည္းပံုျကီးလို့ ဆိုရင္လည္း မွားမယ္မထင္ပါဘူး။ ဒီနာဂစ္ဖဲြ့စည္းပံုဟာ တကယ္တန္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာနိုင္ငံသားေတြက တခဲနက္ ေထာက္ခံလို့ ျဖစ္လာတဲ့ ဖဲြ့စည္းပံုမဟုတ္ပါ။ မဲေတြကို လိုသလို ကုလားဖန္ထိုးျပီး လူထုနာမည္တပ္လိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီဖဲြ့စည္းပံု ဆက္လက္ျပီး သက္ဆိုးရွည္ေနဦးမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ မ်ဳိးဆက္သက္ လူငယ္ေတြအတြက္ အနာဂတ္ မရိွပါလို့ ေျပာပါရေစ။ အနာဂတ္ လွပဖို့အတြက္ဆိုရင္ စစ္ထဲဝင္ျခင္းကသာ တခုထဲေသာ ထြက္ေပါက္လို့ ဆိုရမွာပါပဲ။ ဒီဖဲြ့စည္းပံု ဆက္လက္ တည္ရိွ အသက္ဝင္ ေနျခင္းအားျဖင့္ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု လိုလားေတာင့္တေနတဲ့ တန္းတူညီမွ်တဲ့ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ဆိုတာလည္း ေပၚေပါက္လာဖို့ အေျကာင္းမရိွေတာ့ပါ။ ဒီဖဲြ့စည္းပံုက စစ္တပ္က ထိပ္ပိုင္းအုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားရယ္၊ သူတို့ရဲ့ စီးပြားဖက္ေတြရယ္ ေကာင္းစားဖို့ကလဲြလို့ နိုင္ငံနဲ့အဝွမ္း ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ က်န္းမာေရး ဖံြ႔ျဖိုးလာဖို့ အလားအလာေကာင္း မရိွနိုင္ပါ။
အာဏာရ ခါစ တုန္းက သမၼတေျပာေျပာေနတဲ့ ဆင္းရဲမဲြေတမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရးဆိုတာကလည္း အခုထိ ေရေပၚအရုပ္ေရးသလို ပါပဲ။ ျမန္မာနိုင္ငံသားေတြ အိမ္နီးခ်င္းနိုင္ငံေတြမွာ ကြ်န္ခံဖို့ အလံုးအရင္းနဲ့ ထြက္ခြါေနဆဲပါ။ သတင္းေတြထဲမွာ ပါပါေနတဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့ နိုင္ငံျခားကို ဆန္တင္ပို့မႈ ျမင့္တက္လာတယ္ ဆိုတာ ျဖစ္နိုင္ပါ့မလား။ ဘာေျကာင့္ဒီလို ေျပာရသလဲဆိုေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ လယ္ေျမအသိမ္းခံရလို့ ဘဝပ်က္ေနရတဲ့ လယ္သမားလူတန္းစားက ေလွ်ာ့မသြားပဲ မ်ားမ်ားလာတာကိုး။ လယ္သမားေတြ အဆင္မေျပဘဲ ဆင္းရဲသထက္ ဆင္းရဲလာေနတဲ့ အခိ်န္မွာ နိုင္ငံျခားကို ဆန္တင္ပို့တာ ရာနႈန္းတက္ လာတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုယံုလို့ ရမွာလဲ။ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အေသးစား အလတ္စား စက္မႈလက္မႈ လုပ္ငန္းေတြလဲ တိုးတက္ လာတာ မေတြ့ရပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ နွစ္စဥ္ထုတ္ျပန္ေနတဲ့ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အစီရင္ခံစာေတြမွာ ျမန္မာျပည္ရဲ့ စီးပြားေရး ဦးေမာ့လာတယ္ ဂီ်ဒီပီ တက္လာတယ္လို့ ေျပာေနပါတယ္။ ဒါကို လိမ္တယ္မေခၚရင္ ေျဖာင့္ကြယ္ကြယ္တယ္လို့ ေျပာရ မွာလား။
အစိုးရသစ္တက္လာျပီး ေနာက္ပိုင္း ေလးနွစ္နီးပါးကာလအတြင္း အေကာင္းဖက္ကို ဦးတည္တဲ့ အေျပာင္းအလဲဆိုတာ မည္ကာမတၱ ေလာက္ပဲ ရိွပါတယ္။ အဲဒီ မည္ကာမတ္တ အထဲမွာ သတင္းစာေတြ ဂ်ာနယ္ေတြ အေတာ္ေလး ေရးခြင့္ရလာတာ တခ်က္ပဲ အမွတ္ေပးဖို့ ရိွပါတယ္။ ဒါကလည္း ဒီေလာက္ေလးမွ ဖြင့္ေပးမထားဘူးဆိုရင္ ေနာင္မွာ အံုျကြမႈေတြကို ရင္ဆိုင္ရနိုင္တယ္လို့ တြက္ဆထားတာေျကာင့္ ဖြင့္ေပးလိုက္တာပါ။ ဒီမိုကရက္စိတ္ထားမ်ဳိးေတြ ရွင္သန္လာလို့ ေစတနာ ေကာင္းနဲ့ ဖြင့္ေပးခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အစိုးရကို ေဝဖန္တဲ့ စာမ်ဳိးေတြ ဖတ္လိုက္ရျခင္းအားျဖင့္ တနည္းေျပာရရင္ လူေတြရဲ့ မေက်နပ္မႈေတြကို အခိုက္အတန့္ အားျဖင့္ အာသာ ေျဖနိုင္ဖို့အတြက္လို့ ဆိုနိုင္ပါတယ္။
အစိုးရအေနနဲ့ အခု အာဏာယူထားတဲ့ ကာလအတြင္းမွာ တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ့ သက္သာေခ်ာင္ခိ်မႈ အတြက္ ဘာတခုမွ လုပ္မေပးနိုင္ေသးပါ။ လူတစု ခ်မ္းသာေနတာကလဲြလို့ အမ်ားစုအတြက္ ဆင္းရဲတြင္းက တိမ္မလာဘဲ ပိုနက္လာပါတယ္။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဖံြ႔ျဖိုးတိုးတက္လာတယ္လို့ ေျပာနိုင္တဲ့ လကၡဏာ တခုမွ မရိွပါ။ ဘာေျကာင့္ မတိုးတက္ မဖံြ႔ျဖိုးရတာပါလဲ။ အေစာကေျပာသလို ဖိနိွပ္မႈမ်ဳိးစံုဟာ ပံုစံမ်ဳိးစံုနဲ့ ေနရာတိုင္းမွာ ဆက္လက္ တည္ရိွေနတာေျကာင့္ပါ။ အဲဒီ ဖိနိွပ္မႈမ်ဳိးစံုရဲ့ ေခါင္းကိုင္ ဆရာျကီးကေတာ့ ၂ဝဝ၈ ဖဲြ့စည္းပံု အေျခခံဥပေဒသာ ျဖစ္ပါတယ္။
မျကာခင္ရက္ပိုင္းကပဲ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ၄၃၆ ကို မျပင္လိုဘူးဆိုျပီး လႊတ္ေတာ္မွာ တင္ျပလာတယ္။ မူလအစတုန္းက ေျပာခဲ့တာေတြနဲ့ ကြာျခင္တိုင္းကြာေနပါတယ္။ မူလတုန္းကေတာ့ စစ္တပ္ဖက္ကေရာ၊ စစ္တပ္အတြက္ အလုပ္လုပ္ေပးေနတဲ့ ျပည္တြင္းျပည္ပ ပညာရွင္ဆိုသူမ်ားေရာ၊ အေကာင္းျမင္လြန္းတဲ့ နိုင္ငံေရးသမား တခ်ဳိ႔ကေရာ ေျပာခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။ စစ္တပ္က စနစ္တက်နဲ့ နိုင္ငံေရးကေန ခြာေနပါတယ္ဆိုျပီး အသံေတြ စာေနေအာင္ထြက္ခဲ့တာ မွတ္မိက်မယ္ ထင္ပါတယ္။ အခု ၄၃၆ ကို မျပင္လိုဘူးဆိုေတာ့ အရာရာတိုင္းကို စစ္တပ္ကပဲ အသာစီးယူတဲ့ စနစ္ သက္ဆိုးရွည္ေစ လိုပါတယ္လို့ ေျပာတာနဲ့ ဘာထူးပါသလဲ။ ၄၃၆ ကိုမျပင္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ မတရားတဲ့ အေျခခံဥပေဒျကီး တခုကို ကိုင္စဲြျပီး မတရားတဲ့ ဥပေဒမ်ားအတိုင္း ဆက္လက္ က်င့္သံုးဦးမယ္လို့ ေျပာတာနဲ့ အတူတူပါပဲ။ ဒီလို ေျပာလိုက္ ျခင္းဟာ တျပည္လံုးက နိုင္ငံသားေတြကို တဖက္လွည့္နဲ့ စိန္ေခၚလိုက္တယ္လို့ ျမင္မိပါတယ္။
လူေတြလမ္းမေပၚတက္ျပီး ဆႏၵျပတာဟာ အေပါစားနိုင္ငံေရးလို့ စစ္တပ္နဲ့ အလြမ္းသင့္တဲ့ နိုင္ငံေရးပါတီတခုက ေခါင္းေဆာင္ တဦး ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ပီအာစနစ္ကို အသံက်ယ္က်ယ္နဲ့ ဝါဒျဖန့္ေနတဲ့ အထဲမွာလည္း ပါပါတယ္။ ကေန့ေခတ္မွာ နိုင္ငံတကာက ဖံြ႔ျဖိုးတိုးတက္ေရး ပညာရွင္ေတြ လက္ခံထားတဲ့ အခ်က္တခု ရိွပါတယ္။ အဲတာက ဘာတုန္းဆိုေတာ့ လူေတြလမ္းေပၚတက္ျပီး ဆႏၵျပတယ္ဆိုတာ မတရားမႈေတြကို ရင္ဆိုင္ရလို့၊ အဲသလို ရင္ဆိုင္ရတာကို မေက်နပ္လို့ ဆိုျပီး မွတ္ခ်က္ခ် ျကပါတယ္။ ကားမစီးရလို့၊ တိုက္မေဆာက္ရလို့၊ ေရႊေငြမဝယ္နိုင္လို့ အစိုးရကို လူေတြဆႏၵျပတယ္ဆိုတာ မရိွပါဘူးတဲ့။ အစိုးရကို ဆႏၵျပျကတယ္ဆိုတာ သူတို့ရဲ့ ရိွထားတဲ့ မူလလူမႈစီးပြား ဘဝကေန နိမ့္ပါးသထက္ နိမ့္ပါးလာလို့၊ နစ္နာမႈေတြ ရိွလာလို့ ျပျကတယ္လို့ ဆိုပါတယ္။ ေနာက္ အာဏာပိုင္ေတြက မတရားသျဖင့္ အနိုင္က်င့္တာေျကာင့္ ဆႏၵျပတာမ်ဳိးေတြလည္း ရိွပါတယ္။ လူမႈစီးပြားဘဝ မူလကထက္ နိမ့္ပါးလာတယ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ လယ္အသိမ္း ခံရတာ ေျမအသိမ္း ခံရတာေတြလည္း ပါပါတယ္။ သစ္ပင္ေတြ အခုတ္ခံရတာလည္း ပါပါတယ္။ ဥပေဒမဲ့ နိွပ္စက္ခံရတာ ဖမ္းဆီးခံရတာ သတ္ျဖတ္ျခင္း ခံရတာေတြလည္း ပါပါတယ္။ သတ္ျဖတ္တယ္ဆိုေတာ့ အလြတ္ သတင္းေထာက္ ကိုပါျကီးကို စစ္တပ္က သတ္ျဖတ္တာမ်ဳိးေတြလည္း အျကံုးဝင္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္တခုအတြင္းမွာ နိုင္ငံသားေတြနဲ့ ဧည့္နိုင္ငံသားေတြ အပါအဝင္ မည္သည့္ လူသားတဦးကိုမွ အစိုးရအာဏာပိုင္ေတြက တရားလက္လြတ္ ဖမ္းဆီးခြင့္၊ နိွပ္စက္ခြင့္၊ သတ္ျဖတ္ခြင့္ မရိွရပါဘူး။
အခုလက္ရိွအစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ျကည့္လိုက္ပါ။ ဆင္းရဲတဲ့သူ တေယာက္မွ မပါပါ။ သမၼတဆိုရင္ လယ္ဧက ငါးရာေက်ာ္ ေတာင္ ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္လယ္ထြန္စက္ေတြ သံုးနိုင္ပါတယ္။ မ်ဳိးေစ့၊ ပိုးသတ္ေဆး၊ ဓာတ္ေျမျသဇာ စတာေတြလည္း လိုအပ္ရင္ လိုအပ္သလို သံုးစဲြနိုင္ပါတယ္။ တကယ့္လယ္သမား စစ္စစ္ေတြျကေတာ့ လိုအပ္တဲ့ အကူအညီ အေထာက္အပံ့ မရတဲ့အျပင္ အသိမ္းခံခဲ့ရတဲ့ လယ္ယာေျမကို ျပန္ေတာင္းလို့ ထြန္တံုးတိုက္ပဲြဝင္လို့ အဖမ္းအဆီးခံရျပီး ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ် ခံရပါေသးတယ္။ ထိပ္တန္း စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြ၊ လက္ရိွစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ၊ သူတို့ရဲ့ စီးပြားဖက္ ခရိုနီေတြ အားလံုးဟာ ခ်မ္းသာျပီးရင္း ခ်မ္းသာေနသူေတြပါ။ ဒီေနရာမွာ စပ္မိလို့ ေလးစားဖို့ေကာင္းတဲ့ နိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ျကီးတဦးရဲ့ ဓနအေျကာင္းကို ေျပာလိုပါတယ္။ သူကေတာ့ တျခားသူမဟုတ္ပါ။ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရကထဲကေန ၁၉၆၂ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း အာဏာသိမ္းတဲ့အထိ ဝန္ျကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ သခင္နု ေခၚ ဦးနု ျဖစ္ပါတယ္။
ဦးနု ဝန္ျကီးခ်ဳပ္ ဘဝမွာတုန္းက သူရဲ့ အစိုးရအတြင္းက ဝန္ျကီးတခ်ဳိ႔ဟာ သြယ္ဝိႈက္ေသာနည္းမ်ားနဲ့ လာဘ္စားျပီး ပင္စင္ယူရင္ ေနထိုင္ဖို့ အိမ္မ်ား ေဆာက္ျကပါတယ္။ အခုေခတ္လို ေဒၚလာသန္းနဲ့ခီ်ျပီး စားျကတာ မဟုတ္ေသးပါ။ အဲသလို သူ့ရဲ့ ဝန္ျကီးတခ်ဳိ႔ အိမ္ေဆာက္တဲ့ သတင္းေျကာင့္ ဦးနုလည္း မ်က္နွာပ်က္ရပါတယ္။ တခ်ဳိ႔ကလည္း ဝန္ျကီးခ်ဳပ္ကို ေျဖာင့္ျဖပါတယ္။ ဆီကိုင္တဲ့လက္ ဒီေလာက္ေတာ့ ဆီစိုမွာေပါ့ဆိုျပီး ေျပာျကတာပါ။ ဦးနုက ဆီကိုင္တဲ့လက္ ဆီစိုမွာေပါ့ ဆိုတဲ့ အေျပာကို လက္မခံပါဘူး။ ဆီကိုင္တဲ့လက္ ဆီစိုတယ္ဆိုရင္ သူက ဝန္ျကီးခ်ဳပ္ဆိုေတာ့ ပိုဆိုးေတာ့မွာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ အိမ္ေဆာက္ျကတဲ့ ဝန္ျကီးမ်ားနဲ့ စကားအျငင္းအခုန္ ျဖစ္လာရေတာ့ ဦးနုက ဒီလိုေျပာလိုက္ပါတယ္။ သူေျပာတာကေတာ့ ဘယ္သူငါနဲ့ အိမ္ေသးတာျခင္း ျပိုင္မလဲတဲ့။ ဟုတ္ပါတယ္ ဦးနုရဲ့ အိမ္က တကယ္ကို ေသးပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဦးနုမွာ လယ္ဧက ငါးရာေက်ာ္လည္း မပိုင္ပါဘူး။
အခု လက္ရိွ ျမန္မာျပည္ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကေတာ့ ထားစရာမရိွေအာင္လည္း ခ်မ္းသာေနျကျပီ။ အာဏာကိုလည္း နွစ္ေပါင္း ၅ဝ ေက်ာ္ ဆုပ္ကိုင္ထားျပီးျပီ။ ဒီေလာက္နဲ့ မေက်နပ္ျက ေသးဘူးလားလို့ ေမးလိုပါတယ္။ ေရႊပံုေငြပံုေတြ ျကားမွာ သက္ေတာင့္သက္သာ ေနျကပါေတာ့လား။ နိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ျကီး အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း စီးပြားေရး ပိတ္ဆို့ထားတဲ့ နာမည္ပ်က္ စာရင္းကေန ဖယ္ရွားေပးလိုက္လို့ တခ်ဳိ႔ဆိုရင္ အရင္က အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ဘူးတဲ့ နိုင္ငံေတြကို အိမ္ဦးျကမ္းျပင္ သြားလာေနနိုင္ျကျပီ မဟုတ္လား။ ဘာျဖစ္လို့ မတရားတဲ့ ဥပေဒေတြကို ဆက္ျပီး သက္ဆိုးရွည္ေစ ခ်င္ေသးျကတာလဲ။ ေနာက္တခ်က္က အာဏာနိုင္ငံေရးမွာ ဆက္ျပီး ပါဝင္လိုေသးတယ္ ဆိုရင္လည္း ပါနိုင္ပါေသးတယ္။ မပါနဲ့လို့ မတားပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ တရား နည္းလမ္းက်က် ယွဥ္ျပိုင္ဖို့ေတာ့ လိုတာေပါ့။ မတရားတဲ့ ဥေပဒေတြ အားကိုးနဲ့ ျပိုင္မယ္ ဆိုကထဲက မတရားတဲ့ ျပိုင္ပဲြလို့ပဲ ေျပာရေတာ့မွာပါ။
၂ဝဝ၈ ဖဲြ့စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ အပါအဝင္ မတရားတဲ့ ဥပေဒေတြ စည္းမ်ဥ္းေတြ တည္ရိွေနသမွ် ကာလပတ္လံုး မျပုျပင္ေသးတဲ့ ကာလပတ္လံုး နိုင္ငံသားေတြဟာ သုမနေက်ာမွာ ဒဏ္ရာေတြနဲ့ ဆိုတဲ့ အေျခအေနကေန လြတ္ေျမာက္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေျကာင့္ ျမန္မာနိုင္ငံသားေတြ ဖံြ႔ျဖိုးတိုးတက္လာဖို့၊ ဖိနိွပ္မႈေတြကေန လြတ္ေျမာက္ဖို့အတြက္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွား ျကပါလိမ့္မယ္။ နိုင္ငံျကီးသားပီပီ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း တင္ျပလို့ ေတာင္းဆိုလို့ မရရင္ လူေတြ လမ္းမေပၚ ထြက္လာလိမ့္မယ္လို့ ေျပာလို ပါေျကာင္း။
ေဇာ္မင္း
၂၈ ရက္၊ ေအာက္တိုဘာလ၊ ၂ဝ၁၄ ခုနွစ္
No comments:
Post a Comment