လြတ္လပ္သူမ်ား၏ ေန႔စဥ္ဘ၀ ပတ္၀န္းက်င္ကို ထူေထာင္ၾက

လြတ္
လပ္သူမ်ား၏ ေန႔စဥ္ဘ၀ ပတ္၀န္းက်င္ကို ထူေထာင္ၾက

ေမာင္သစ္ဦး
ဧရာ၀တီမဂၢဇင္း အြန္လိုင္း (ျမန္မာ) မွ စာအုပ္သံုးသပ္ခ်က္ကို ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။

စာအုပ္အမည္။ ။ လူသားဆန္မႈႏွင့္ လြတ္လပ္ျခင္းနိဒါန္း

၂၀၀၉ ခု ဇန္န၀ါရီ လဆန္းပိုင္းက ထိုင္းျမန္မာ နယ္စပ္ တေနရာတြင္ ပညာေရး ႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ပြဲ တခုျပဳလုပ္ခဲ့၏။ ေက်ာင္း ဆရာ တပိုင္းျဖစ္သည့္ က်ေနာ္က စာတမ္းတခု တင္ခြင့္ရသည္။ က်ေနာ့္ စာတမ္းမွာ အထက္တန္း ေက်ာင္းသံုး ျမန္မာကဗ်ာ ျပဌာန္းခ်က္တြင္ ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာမ်ားကို ထည့္သြင္း ျပဌာန္း သင့္ေၾကာင္း အႀကံျပဳသည့္ စာတမ္း ျဖစ္သည္။

ဇန္န၀ါရီ ၅ ရက္မွ စ၍ သံုးရက္ သံုးလီ က်င္းပသည့္ ပညာေရး ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ အေတြ႔အၾကံဳမွာ ေမႊးႀကိဳင္လြန္းသည္။ အယူ အဆ မတူသူမ်ား၊ ခ်ဥ္းကပ္မႈ မတူၾကသူမ်ား လြတ္လပ္ ပြင္႔လင္း ခ်စ္ခင္စြာ တင္ျပ ေဆြးေႏြး သြားၾက၏။ ႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ပြဲ ၿပီးေျမာက္ခါ နီးေလေလ အခ်င္းခ်င္း ပြင့္လင္း ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္မႈ ပိုၿပီးရွိေလေလ။ က်ေနာ္ တို႔သည္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ျဖင့္ တုပ္ေႏွာင္ ခံထားရသည့္ မိမိတို႔ လူ႔သမဂၢအတြက္ သင့္ေလ်ာ္သည့္ အျခား လူ႔သမဂၢတခု ဘယ္လို ထူေထာင္ ၾကမည္နည္းဟု ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ဲၾက၏။

က်ေနာ္က မြန္းၾကပ္ ပိတ္ေလွာင္ေနေသာ လူ႔သမဂၢ တခုအတြင္းမွ အနာအက်င္ နည္းစြာ ရုန္းထြက္ ႏိုင္သည့္ နည္းလမ္း မ်ားကို စဥ္းစားရင္းက စာတမ္း တခုတင္ရန္ အၾကံရလာျခင္း ျဖစ္သည္။ က်ေနာ့္ စာတမ္းထဲ၌ ယဥ္ေက်းမႈ ဗဟု၀ါဒကို အေျခခံသည့္ "ေခတ္ေပၚကဗ်ာ"ကို လြတ္ေျမာက္ေရး နည္းနာတခုအျဖစ္ သေဘာထား တင္ျပခဲ့၏။

ႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ပြဲမွအျပန္ ကားေပၚတြင္ ဖတ္လက္စ စာအုပ္တအုပ္ကို ဆက္ၿပီး ဖတ္လာခဲ့သည္။ "လူသားဆန္မႈႏွင့္ လြတ္လပ္ ျခင္း နိဒါန္း" စာအုပ္ျဖစ္၏။ (ကို) ေဇာ္မင္းႏွင့္ (ကို) ေအာင္သူၿငိမ္းတို႔ႏွစ္ဦး ေရးသား ထုတ္ေ၀သည့္ ေဆာင္းပါး ေပါင္းခ်ဳပ္ စာအုပ္ျဖစ္၏။ ေဆာင္းပါး (၄၆) ပုဒ္ပါရွိ၏။

"လူသားဆန္မွဳႏွင့္ လြတ္လပ္ျခင္း နိဒါန္း" စာအုပ္ကို ဖတ္ရႈေနစဥ္ က်ေနာ့္ အေတြးမ်ားမွာ ပညာေရး ႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ပြဲ ခန္းမ ဆီသို႔ မၾကာခဏ ျပန္ေရာက္သြားရ၏။ စာအုပ္တြင္ ပါရွိသည့္ "အမွာစာ" ဟု ေခါင္းစဥ္ တပ္မထားသည့္ "အမွာစာ" ကိုလည္း အထပ္ထပ္ ျပန္ဖတ္မိေနခဲ့၏။ စာေရးသူ ႏွစ္ဦးစလံုး၏ သေဘာထားကို အမွာစာထဲ တြင္ေတြ႔ေနရ၏။ "က်ေနာ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႔ အစည္း အေကာင္းဘက္ကို ဦးတည္ ေျပာင္းလဲႏိုင္ဖို႔ အတြက္ တတ္ႏိုင္တဲ့ ဖက္က တတ္စြမ္း သေလာက္ လုပ္အားထည့္၀င္တဲ့ အေနနဲ႔ အခုေဆာင္းပါးမ်ားကို ေရးသားရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္" ဟု သူတို႔က ဆို၏။

ပညာေရး ႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ပြဲတြင္ က်ေနာ္တို႔သည္ က်ေနာ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အေျပာင္းအလဲ အတြက္ နည္းနာသစ္မ်ားကို ရွာေဖြခဲ့ၾက၏။ ေဆြးေႏြး ျငင္းခုန္ခဲ့ၾက၏။ ပညာေရး နည္းလမ္းသစ္မ်ားကို တင္ျပခဲ့ၾက၏။ စာေရးသူ ႏွစ္ဦးစလုံးကလည္း "က်ေနာ္တို႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ အေကာင္းဘက္ကို ေျပာင္းလဲလာႏိုင္ဖို႔ အခုေဆာင္း ပါးမ်ားကို ေရးသားရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္" ဟု ဆိုခဲ့ၿပီ မဟုတ္ပါလား။ အေတာင္တူ ငွက္မ်ား၏ ေတာင္ပံခတ္သံမ်ားကို က်ေနာ္ ၾကားေနခဲ့ရ၏။

က်ေနာ္က "လူသားဆန္မႈႏွင့္ လြတ္လပ္ျခင္း နိဒါန္း" စာအုပ္ကို ကားေပၚတြင္ပင္ ၿပီးဆုံးေအာင္ဖတ္ ေနခဲ့ေလသည္။

(ခ)

"လူသားဆန္မႈႏွင့္ လြတ္လပ္ျခင္း နိဒါန္း" စာအုပ္၏ ေဆာင္းပါး အမ်ားစုမွာ စစ္အစိုးရ၏ တာ၀န္မဲ့မႈမ်ားႏွင့္ ယင္း တာ၀န္မဲ့ မႈမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚရသည့္ အက်ိဳးဆက္မ်ားကို ကိန္းဂဏန္းမ်ား၊ သတင္း အခ်က္အလက္မ်ားကို အေျခခံၿပီး ေရးသည့္ ေဆာင္းပါးမ်ား ျဖစ္၏။

က်ေနာ့္အဖို႔ ဤေဆာင္းပါးမ်ားကို မွတ္သားခြင့္ ရသည့္အတြက္ စာေရးသူ ႏွစ္ဦးစလံုးကို ေက်းဇူးတင္သည္ေတာ့ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဤေဆာင္းပါးမ်ားသည္ ယခင္ သူတို႔ေရးခဲ့ေသာ ေဆာင္းပါးမ်ားႏွင့္ အျခား သူမ်ားေရးခဲ့ၿပီးေသာ ေဆာင္းပါးမ်ားထက္ အခ်က္အလက္မ်ား ပိုမိုအေသးစိပ္၊ တိက်သည္မွလြဲ၍ က်ေနာ့္အဖို႔ ပိုၿပီးမေလးနက္ခဲ့။ သူတို႔ ေရးခဲ့ သည့္ အမွာစာကို အျပည့္အ၀ ကိုယ္စားျပဳသည့္ ေဆာင္းပါးမ်ားဟုမူ က်ေနာ္ မယူဆမိ။

က်ေနာ့္ရင္ႏွင့္ အျပည့္ရလိုက္သည့္ ေဆာင္းပါးတပုဒ္စ ႏွစ္ပုဒ္စေတာ့ ဖတ္ခြင့္ရလိုက္ပါသည္။

ဥပမာ (ကို) ေဇာ္မင္း၏ "တဂိုးနဲ႔ ဂႏၵီ" ေဆာင္းပါး။ (ကို) ေအာင္သူၿငိမ္း၏ "အျခား ေရြးခ်ယ္စရာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တခု" ေဆာင္းပါး မ်ားမွာ က်ေနာ့္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္ဖတ္ရေလာက္ေအာင္ ေလးနက္ခဲ့၏။

(ကို) ေဇာ္မင္း၏ ေဆာင္းပါးမ်ားကို ဖတ္ေတာ့ တခ်ိန္တုန္းက က်ေနာ့္ကို လႊမ္းမိုးထားႏိုင္ခဲ့သည့္ အိုင္ဒီယာ ႀကီးတခု၏ လက္ခြဲဲ အိုင္ဒီယာ တခုကို ျပန္ၿပီး သတိရမိသည္။ ႏႈိင္းယွဥ္ စဥ္းစားေနမိသည္။ ဟိုစဥ္က က်ေနာ္တို႔သည္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကို လူတန္း စားစိတ္ ဆိုသည္၏ လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ သေဘာထားခဲ့ၾက၏။ ယခုမူ က်ေနာ့္ အေတြးထဲ လူတန္းစား စိတ္ဓာတ္ ေနရာ၌ လူသားဆန္မႈစိတ္ဓာတ္ ၀င္ေရာက္လာခဲ့၏။ လူတန္းစား အခြင့္အေရးမွသည္ လူတဦးခ်င္းစီ၏ အခြင့္အေရးသို႔ ေရြ႕လာခဲ့၏။ က်ေနာ္တို႔၏ ေတြးေခၚမႈ ၀န္ရိုးမွာ ေျပာင္းသြားခဲ့ၿပီဟု ယူဆရ၏။ (ကို) ေဇာ္မင္းက "တဂိုးနဲ႔ ဂႏၵီ" ေဆာင္းပါးတြင္ "တဂိုးဟာ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ ဆိုတာထက္ လူသားဆန္မႈ ဆိုတာကို ပိုမိုဦးစားေပးသူ ျဖစ္ပါတယ္" ဟု ေရး၏။ ၿပီးေတာ့ "အိႏၵိယ သို႔မဟုတ္ ဒီမိုကေရစီ အျမစ္တြယ္ျခင္းႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္း ျမန္မာျပည္" ေဆာင္းပါးထဲက စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းလွသည့္ "ေနရူး" ၏ အတုယူဖြယ္ သေဘာထား။

(ကို) ေအာင္သူၿငိမ္း၏ "အျခား ေရြးခ်ယ္စရာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တခု" ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ေတာ့ လြန္ခဲ့ေသာ (၁၀) ႏွစ္ေက်ာ္ က အေၾကာင္းအရာ တခုကို ျပန္ေတြးမိျပန္သည္။ ထိုစဥ္က ေဒါင္းအိုးေ၀ စာေစာင္တြင္ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ က်ေနာ္ ဖတ္ရ၏။ ဆရာဒဂုန္တာရာ၏ "ရန္သူကို မိတ္ေဆြ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္လို႔ရသည္" ဟူေသာ ေဆာင္းပါးကို ျပန္လည္ ေခ်ပကန္႔ကြက္ သည့္ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ ျဖစ္သည္။ ေဆာင္းပါးရွင္က (ကို) ေအာင္သူၿငိမ္း ျဖစ္၏။

ေနာင္ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာေသာအခါ (ကို) ေအာင္သူၿငိမ္းသည္ သူ၏ "အျခား ေရြးခ်ယ္စရာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တခု" ေဆာင္းပါး ထဲ၌ "အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ပိုလန္ျပည္သူေတြ ေသြးစည္း ညီညြတ္ေရး သမဂၢရဲ႕ အႏၱိမ ရည္မွန္းခ်က္ က အာဏာ သိမ္းေရး မဟုတ္ပါဘူး၊ စစ္အာဏာရွင္ လက္ေအာက္က အာဏာေတြကို ဖယ္ရွားၿပီး ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ လူမႈဘ၀ေတြကို ထူေထာင္ဖို႔ကိုသာ လိုလားတာ ျဖစ္ပါတယ္" ဟူသည့္ ပိုလန္ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ "ကြန္စတန္တီ ဂီးလ္ဘတ္" ၏ စကားကို အထူးျပဳ ထည့္ေရးလာခဲ့၏။ ေျပာင္းလဲေရး အတြက္ နည္းလမ္းသစ္ ရွာေဖြရင္းမွ ရရွိလာသည့္ နည္းလမ္းသစ္ တခုျဖစ္သည့္ "ရန္သူကို မိတ္ေဆြ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္လို႔ရသည္" ဟူသည့္ ဒဂုန္တာရာ၏ စကားအေပၚ (ကို) ေအာင္သူၿငိမ္းသည္ မည္သို႔ ဆက္လက္ ခံယူထားေလသနည္း။ စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းလွ၏။

(ဂ)

က်ေနာ္တို႔သည္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ေအာက္တြင္ ႏွစ္ေပါင္း (၅၀) နီးပါး ေနခဲ့ၾကရပါၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တ သည့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဆီ ေရာက္ဖို႔သင့္ပါၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ စဥ္းစားလို႔ရသမွ်၊ က်ေနာ္တို႔ ေလ့လာလို႔ ရသမွ် နည္းလမ္းမ်ားကို အသံုးျပဳၿပီး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကၿပီ။ သို႔ေသာ္ လူထု တရပ္လံုး ပါ၀င္လာႏိုင္သည့္ ေတာ္လွန္ ေရး နည္းနာ အသစ္မ်ားကိုလည္း ထပ္မံတီထြင္ ၾကံဆရပါလိမ့္ဦးမည္။

က်ေနာ္က ပညာေရး ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲြတြင္ တင္သြင္းခဲ့သည့္ စာတမ္း၌ "က်ေနာ္တုိ႔သည္ လုပ္လို႔ရသည့္ အေျခအေနမ်ား ကို ရွာေဖြကာ လုပ္လို႔ရသည့္ အလုပ္မ်ားကို စတင္ အသံုးျပဳ လုပ္ကိုင္ၾကရပါလိမ့္မည္" ဟု ေရးခဲ့၏။

"လူသားဆန္မႈႏွင့္ လြတ္လပ္ျခင္း၏ နိဒါန္း" စာအုပ္ထဲမွ ပိုလန္ အလုပ္သမား အံုႂကြမႈအေပၚ မူတည္သည့္ စာပိုဒ္ထဲက "တတ္ႏိုင္သမွ် အစိုးရႏွင့္ ပါတီထိန္းခ်ဳပ္မႈ ကင္းလြတ္ေသာ ေနရာတိုင္းတြင္ မိမိ၏စုစည္းမႈ အင္အားကို ခ်ဲ႕ထြင္ျခင္း ျဖစ္သည္" ဟူသည့္ စာေၾကာင္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ဖတ္ေနမိသည္။ မွန္သည္။ က်ေနာ္တို႔သည္ ဤနည္းအားျဖင့္ "လြတ္လပ္ သူမ်ား၏ ေန႔စဥ္ဘ၀ကို ထူေထာင္လို႔ ရႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕"ဟု ျပင္းျပစြာ ေတာင့္တ ေနမိေလသည္။ ။

ေမာင္သစ္ဦး (ဧရာ၀တီမဂၢဇင္း အြန္လိုင္း ျမန္မာစာမ်က္ႏွာမွ)