ျမစ္ႀကီးတစင္း၏ျဖစ္တည္မႈ

သည္
ျမစ္ႀကီးဟာ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေရွးအတီအေတ ကတည္းက သည္လြင္ျပင္ႀကီးကို ျဖတ္၍ ေျမာက္ အရပ္မွ ေတာင္အရပ္သို႔ စီးဆင္းလာခဲ့သည္။ သူစတင္ စီးဆင္းသည့္ ေနရာမွစ၍ ပင္လယ္ႀကီးထဲ တိုးဝင္ေပ်ာက္ကြယ္ သြားသည္အထိ လမ္းတေလ်ာက္က သက္ရိွလူသားမ်ားႏွင့္ သတၱဝါမ်ားကို အက်ဳိးျပဳေနခဲ့သည္။ သည္ျမစ္ႀကီးကို အမီွျပဳ၍ စုိက္ႏုိင္ပ်ဳိးႏုိင္ ၾကသည္။ သည္ျမစ္ေၾကာင္း တေလွ်ာက္ ေရာင္းဝယ္ ေဖါက္ကားၾကသည္။ ျမစ္ေၾကာင္းထဲတြင္ လိုရာခရီးကို သြားလာၾကသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ သည္ျမစ္ႀကီးကို အေျချပဳ၍ မီွတင္းေနထုိင္ သူမ်ားက သည္ျမစ္ႀကီးကို ေက်းဇူးတင္ၾကသည္။ စိမ္းျမေသာ ၿငိမ့္ ေျငာင္းစြာ စီးဆင္းေနေသာ ျမစ္ႀကီးအေၾကာင္းကို စာေတြဖြဲ႔ၾကသည္။ ကဗ်ာေတြဖြဲ႔ၾကသည္။ ေတးသီးခ်င္းမ်ား ဖန္တီး သီဆို ၾကသည္။ သည္ျမစ္ႀကီးကား ဂုဏ္ႀကီးေလစြ။

တစတစႏွင့္ ႀကီးမားလာေသာ ဂုဏ္ျဒပ္ေၾကာင့္ ျမစ္ႀကီးမွာ မာန္မာနမ်ား တက္လာခဲ့သည္။ မည္သူမွ် သူ႔ေလာက္ အေရး မႀကီး အေရးမပါဟု အထင္ေရာက္လာသည္။ ဟုတ္သည္ပဲ။ ျမစ္ႀကီးကို အမွီျပဳ၍ အက်ဳိးစီးပြါး ျဖစ္ထြန္းေနေသာ သူမ်ား၏ ခ်ီးမြမ္း ေထာပနာျပဳသံမ်ားကလည္း စဲသည္ဟူ၍မွ မရိွသည္ကိုး။ ျမစ္ႀကီး၏ အျပဳအမူ အေျပာအဆိုမ်ားကလည္း တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ေမာက္မာလာသည္။ က်န္သည့္သူမ်ားက ဘာဘဲေျပာေျပာ သူ႔ကို ေလးစားသင့္သည္၊ ေလးစားရမည္၊ ဦးထိပ္ပန္ဆင္ရမည္ဟု ေျပာလာသည္အထိ တင္တင္စီးစီး ျဖစ္လာေတာ့သည္။ သူ႔လိုရပ္တည္ခ်က္ ခုိင္ခုိင္မာမာႏွင့္ အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ စီးဆင္း ေပးေနသည့္ ျမစ္ႀကီးကို အားလံုးက အလုိက္တသိ မေလးစားထုိက္ေတာ့ ၿပီေလာဟု ေဘးဝန္းက်င္ကုိ အျမႇင္မျပတ္ ေျပာေန ေသးသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ျမစ္ႀကီးစတင္ ေဖာက္ဖြားရာ ေျမာက္ဖက္စြန္း အရပ္မွ ျမစ္ငယ္သံုးေလးစင္း ဤသို႔ဆိုလာသည္။ သည္ျမစ္ႀကီး အခုလို ႀကီးႀကီးမားမား အင္ႏွင့္အားႏွင့္ စီးဆင္းႏုိင္ဖို႔ သူတို႔စတင္ခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ သူတို႔မွ စတင္စီးဆင္း ေပါင္းစည္းေပး လို႔သာ ျဖစ္သည္။ သူတိုမရိွခဲ့လွ်င္ သည္ျမစ္ႀကီးလည္း မရွိႏုိင္၊ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔သာ ဤျမစ္ႀကီး၏ မူလ ဘူတ ဖန္တီးရွင္မ်ား ျဖစ္သည္ဟု ေထာက္ျပလာသည္မွာ ပုိင္စုိးပုိင္နင္း ရိွလွ၏။

ထိုေသာအခါ၌ ျမစ္ႀကီး၏ အထက္ပုိင္း ေဒသအတြင္း အေရွ႔ဖက္အရပ္မွ ျမစ္ႀကီးထဲသို႔ ေပါင္းစံုစီးဝင္လာေသာ ျမစ္လတ္ႏွင့္ အေနာက္ဖက္ အရပ္မွ စီးဆင္းလာေသာ ျမစ္လတ္တို႔က ဟားတုိက္ ရယ္ေမာၾကသည္။ သူတို႔ သေဘာထား ႀကီးႀကီးႏွင့္ ေပါင္းစပ္ ေပးေၾကာင့္သာ ျမစ္ႀကီးအခုလို ခန္႔ျငားႀကီးမားလာရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ျပန္လည္ျငင္းခုန္ၾကသည္။ ေျမာက္ဖက္ အရပ္မွ ျမစ္ငယ္သံုးေလးစင္းသည္ ျမစ္ႀကီး၏ မူလအစ ျဖစ္ပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း အခုလို သူတို႔ျမစ္လတ္မ်ားက ေပါင္းစည္းမႈ မျပဳဘဲ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ ထြင္သြားမည္ ဆိုပါက သည္ျမစ္ႀကီး ဘာျဖစ္သြားမည္ ထင္သနည္း ဟုလည္း ရန္ေတြ႔သလို ဆိုလုိက္ ေသးသည္။ တကယ္ေတာ့ ျမစ္ႀကီးတစင္း ျဖစ္လာဖို႔ သူတို႔က ျမစ္လက္တက္ ေနရာမ်ားမွ အေရးပါေသာ တာဝန္ ကို ယူေပး ေနသူေတြျဖစ္ေၾကာင္း ထပ္ေလာင္းေျပာၾကား ျပန္ေသးသည္။

ဤသို႔ျမစ္လတ္မ်ား ရန္ေတြ႔ေငါက္ငန္း ေျပာဆို၍ မဆံုးခင္ ေနပါဦး ေနပါဦး က်ဳပ္တို႔လည္း ေျပာပုိင္ခြင့္ရိွလို႔ ေျပာရဦးမယ္ဟု အသံမ်ား ထြက္လာၾကသည္။ တျခားသူမ်ား ေတာ့မဟုတ္ ျမစ္ေအာက္ပုိင္း ေဒသမ်ားမွ ျမစ္ႀကီးထဲကို ပံုစံမ်ဳိးစံုျဖင့္ စီးဝင္လာ သည့္ အျခားျမစ္လတ္မ်ားျဖစ္သည္။ သူတို႔၏ ေပါင္းစီးေပးမႈကိုလည္း ေမ႔ေလွ်ာ့အသိအမွတ္ မျပဳမွာကို စိုးရိမ္သျဖင့္ ၾကားျဖတ္ ၍ အလုအယက္ ဝင္ေျပာၾကျခင္းပင္။ သည္ၾကားထဲမွာမွ သူတကာထက္ ပို၍ အထြန္႔တက္ေနေသာ ျမစ္လတ္မ်ားလည္း ရိွေသးသည္။ သူတို႔ေျပာတာကေတာ့ ျမစ္လတ္မ်ား ျမစ္ႀကီးထဲသို႔ ေပါင္းဝင္စီးဆင္းရာတြင္ အေရွ႔ဖက္ျခမ္းမွ ျမစ္လတ္မ်ား သည္ အမ်ားစုျဖစ္ေၾကာင္း အေနာက္ဖက္ျခမ္းမွ စီးဝင္လာသည့္ ျမတ္လတ္မွာ ႏွစ္စင္းသာ ရိွေၾကာင္း။ ထို႔ေၾကာင့္ အေရွ႔ဖက္ ျခမ္းမွ ျမစ္လတ္မ်ား၏ ထည့္ဝင္မႈကို ပို၍အသိအမွတ္ ျပဳသင့္ေၾကာင္း ျဖစ္သည္။

၎ေနာက္ အေတာ္ေစာေစာ ကတည္းက ၿငိမ္ေနေသာ ေဒသအသီးသီးမွ ျမစ္ငယ္ေလးမ်ားထံမွ ပူညံပူညံ အသံမ်ား ထြက္လာ သည္။ သည္ကိစၥသည္ ျမစ္လတ္မ်ား သက္သက္အတြက္ ဂုဏ္ယူရမည္ဆိုလွ်င္ မတရား။ သူတို႔ ျမစ္ငယ္ကေလးမ်ား၏ ပူးေပါင္းပါဝင္မႈကို အသိအမွတ္ မျပဳလိုသည့္ သေဘာထားေလာဟု ကြ်ဲၿမီးတိုသည့္ ေလသံျဖင့္ မေက်မနပ္ ဆိုလာၾကသည္။ သူတို႔တင္ျပ လာသည္ကလည္း စဥ္းစားစရာျဖစ္သည္။ အေရွ႔ဖက္ျခမ္းႏွင့္ အေနာက္ ဖက္ျခမ္းမွ ျမစ္လတ္မ်ား အားလံုး၏ စီးဝင္ပူးေပါင္းမႈ အလံုးစံုသည္ သူတို႔ ျမစ္ငယ္ကေလးမ်ား အားလံုး၏ ပူးေပါင္းစီးဝင္မႈႏွင့္ ႏိႈင္းစာပါက ရာခုိင္ႏႈန္းမည္ေရြ႔မည္မွ် နည္းပါးေနေသးေၾကာင္း ေထာက္ျပ ေလေတာ့သည္။

သည့္ေနာက္ မထင္မွတ္ဘဲ ခတ္စြာစြာအသံမ်ား ေနရာေပါင္း မ်ားစြာမွ ထြက္ေပၚ လာျပန္သည္။ တျခားေတာ့ မဟုတ္ ေခ်ာင္း ငယ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ေခ်ာင္းငယ္မ်ားကလည္း ဤသို႔ဆိုလာသည္။ ျမစ္လတ္၊ ျမစ္ငယ္မ်ား အေနျဖင့္ ျမစ္ႀကီးထဲသို႔ ယခုကဲ့သို႔ ေပါင္းစံုစီးဝင္ႏုိင္ျခင္းမွာ ျမစ္လတ္၊ ျမစ္ငယ္မ်ားဆီသို႔ ေခ်ာင္းလက္တက္မ်ား အေနျဖင့္ သူတို႔ေပါင္းဝင္ေပးေသာ ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ကိုယ့္လမ္းကုိယ္ သြားေၾကးဆိုပါက သူတို႔ေခ်ာင္းငယ္ေလးမ်ား အေနျဖင့္ ျမစ္လတ္၊ ျမစ္ငယ္မ်ားဆီသို႔ ေပါင္းဝင္ စရာမလို။ ထို႔အတြက္ ျမစ္လတ္ႏွင့္ျမစ္ငယ္မ်ား သူတကာထက္ ထူး၍ ဂုဏ္ေမာက္ ေနသည္မွာ ရယ္စရာပင္ ေကာင္းေသး သည္ဟု အကြက္က်က် ဝင္ေထာက္လုိက္ၾကသည္။ သေဘာတူဟန္ မျပေသာ္လည္း ျမစ္ႀကီး အပါအဝင္ ျမစ္လတ္ႏွင့္ ျမစ္ငယ္ မ်ားကား ဘာမွမတုံ႔ျပန္ႏုိင္။

အားလံုး ေခတၱၿငိမ္သက္ သြားစဥ္ ေျမာက္မ်ားလွစြာေသာ အသံငယ္ငယ္ေလးမ်ား ထြက္ေပၚလာျပန္သည္။ သူတို႔ကား ေတာင္ စဥ္ ေတာင္တန္းမ်ားဆီမွ ဆင္းသက္လာေသာ၊ မေရမတြက္ ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ မ်ားျပားလွေသာ ေရေဝေၾကာမ်ား၏ ေရဆင္းေလးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ေရဆင္းေလးမ်ားက ဤသို႔ဆိုသည္။ သူတို႔ ေရဆင္းေလးမ်ားက မိုးေရကို စတင္ပို႔ေဆာင္ ေပးေသာ ေၾကာင့္သာ ေခ်ာင္းတို႔၊ စမ္းေခ်ာင္းတို႔ လက္ဦးဆံုး ျဖစ္တည္ လာရျခင္းျဖစ္သည္။ သူတို႔လို ေရဆင္းေလးမ်ားသာ မရိွပါက ေခ်ာင္းဆိုသည္မွာလည္း မရိွႏုိင္၊ ျမစ္ငယ္ ျမစ္လတ္ ျမစ္ႀကီးဆိုတာလည္း မရိွႏုိင္ဟု အခ်က္က်က် ေထာက္ျပေလ ေတာ့သည္။ ထိုအခ်က္ကို ေတာင္စဥ္ေတာင္တန္း မ်ားကလည္း ေထာက္ခံသည္။ ေတာင္စဥ္ေတာင္တန္းမ်ားႏွင့္ ေရဆင္း ေလးမ်ားသည္ ဒဂၤါးတျပား၏ ေခါင္းႏွင့္ပန္းလို အျမဲယွဥ္တြဲ ေနေၾကာင္းလည္း ထပ္မံ ရွင္းလင္းေသးသည္။ ဤတြင္ ေခ်ာင္း၊ ျမစ္ငယ္၊ ျမစ္လတ္ႏွင့္ ျမစ္ႀကီးတို႔အားလံုး ပါးစပ္ အေဟာင္းသားႏွင့္ ဘာမွခြန္းတုံ႔ မျပန္ႏုိင္။

အျငင္းအခုန္ပြဲကား မၿပီးေသး။ သစ္ေတာက ဝင္လာ၍ သူ၏က႑မွာ ဘယ္ေလာက္ အေရးႀကီးေၾကာင္း အဆိုတင္ သြင္းေသာ ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူတို႔ သစ္ေတာမ်ားက ရြာက်လာေသာ မိုးေရကို သြားလိုရာ သြားဟု လက္လြတ္စပယ္ လႊတ္မေပးဘဲ စနစ္တက် ထိန္းသိမ္း၍ ေျမလႊာမ်ားမွတဆင့္ ေရေဝေၾကာ ေရဆင္းေလးမ်ားကို ျဖတ္ခါ ပို႔လႊတ္ေသာ ေၾကာင့္ ဤျဖစ္စဥ္ႀကီး တခုလံုး ညီၫြတ္ေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အေထာက္အထားမ်ားႏွင့္ ရွည္လွ်ားစြာ ရွင္းျပ ေလေတာ့သည္။ အားလုံးကေတာ့ သစ္ေတာကို ေနာက္မွ ေရာက္တဲ့သူက ေမာင္ဦးလုပ္ျခင္သတဲ့လား ဆိုေသာ အၾကည့္မ်ားျဖင့္ စိမ္းစိမ္းႀကီး စုိက္ၾကည့္ ေနၾကသည္။ ဒါေပမဲ့ဟု ျမစ္ႀကီးက အားလံုးကုိယ္စား ျပဳသည့္ႏွယ္ ဝင္ေထာက္လုိက္သည္။ သစ္ေတာက အေရးႀကီးတယ္ ဆိုေပမဲ့ သစ္ေတာကိုယ္တုိင္က မိုးရြာမေပးႏုိင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ျခင္းျဖစ္ မိုးေရလာရာ ေကာင္းကင္ႀကီးသာ မူလအေျခခံ ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု မွတ္ခ်က္ျခလုိက္သည္။ သို႔ေသာ္ အားလံုးက ကိုယ္သာအေရးပါသည္ဟု ခံယူေနေသာေၾကာင့္ ျမစ္ႀကီး စကားကို ေထာက္ခံမည့္သူ ေပၚမလာ။

သူ႔အေၾကာင္းႏွင့္သူ ယုတၱိရိွ သလိုလို ျဖစ္ေေနေသာေၾကာင့္ ျငင္းခံုပြဲႀကီးတြင္ ဗိုလ္စြဲသူ မရိွဘဲ အီလည္လည္ ျဖစ္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္၌ မထင္မွတ္သူ တဦး ဝင္ေရာက္ေဆြးေႏြးလာသည္။

ထိုသူကေတာ့ အေဝးမွ ေရာက္လာေသာ ပင္လယ္ႀကီး ျဖစ္သည္။ ပင္လယ္ႀကီးမွ ဤသို႔ရွင္းလင္းသည္။ အမွန္ေတာ့ ေနမင္းႀကီး၏ အပူရိွန္ေၾကာင့္ သူ၏ပယ္လယ္ေရမ်ား အခိုးေငြ႔ျပန္ကာ ေကာင္းကင္သို႔ တက္ကုန္ေၾကာင္း၊ သူ၏ ကုိယ္ပုိင္ ေရမ်ား ဆံုရံႈးရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း။ သို႔ေသာ္ ကံေကာင္းသည့္ တခ်က္က ထိုေရေငြ႔မ်ားသည္ ေလးလံေသာ တိမ္ဆုိင္မ်ားအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းသြားၿပီး ေတာင္စဥ္ေတာင္တန္း မ်ားႏွင့္ထိေတြ႔ရာမွ ေရအျဖစ္ မိုးရြာခ်လုိက္ျခင္းသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းျပ သည္။

သို႔ေသာ္ သူ႔အေနျဖင့္ ေတာင္စဥ္ေတာင္တန္းမ်ား၊ သစ္ေတာမ်ား၊ ေရေဝေၾကာမွ ေရဆင္းမ်ား၊ ႀကီးငယ္လတ္ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ား အားလံုးကို အထူးေက်းဇူး တင္ပါေၾကာင္း။ ေက်းဇူးတင္ရသည့္ အေၾကာင္းကေတာ့ က်ဆင္းလာသည့္ မိုးေပါက္မ်ားအား ေရအျဖစ္ အဆင့္အဆင့္ လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္ေပး၍ လမ္းတေလ်ာက္ တြင္လည္း သက္ရိွ သတၱဝါေပါင္းစံု၏ ေကာင္းက်ဳိး ကို ျပဳေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္ဟု ရွင္းလင္းျပဆို၏။ ဘာဘဲေျပာေျပာ ပင္လယ္ႀကီး အေနျဖင့္ သူဆံုးရံႈးခဲ့ရသည့္ သူ႔ေရမ်ား သူ႔ဆီကို ျပန္ေရာက္လာေစရန္ ေနရာအသီးသီးတြင္ တာဝန္ယူ ေဆာင္ရြက္သူမ်ား အားလံုးကို အသိအမွတ္ျပဳ ပါေၾကာင္း၊ သည္ျဖစ္စဥ္ႀကီး အတြက္ အားလံုးဟာ မရိွမျဖစ္ ရိွေနဖို႔လိုေၾကာင္း၊ ထို႔အတြက္လည္း အထူးဂုဏ္ယူပါေၾကာင္း ေျပာၾကားရင္း မူလေနရင္းသို႔ ျပန္လည္ ထြက္ခြါသြားေတာ့သည္။

ဤတြင္ ျမစ္ႀကီးတစင္း၏ ျဖစ္တည္မႈ အစႏွင့္အဆံုးကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႔လုိက္ရေပေတာ့သည္။

ေဇာ္မင္း (လူ႔ေဘာင္သစ္)
၂၉ ရက္ ဇန္နဝါရီလ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္