စစ္အစိုးရ ၿပိဳကြဲေနၿပီ

စစ္
တပ္မ်ားက လမ္းမ်ားေပၚတြင္ဆႏၵျပေနၾကေသာ သံဃာမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသား၊ ျပည္သူမ်ားကို လက္နက္အားကိုး၍ ရက္ ရက္စက္စက္ ၿဖိဳခြဲလာခဲ့သည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားကိုလည္း ရန္သူ႔စခန္းသဖြယ္ ၀င္ေရာက္စီးနင္းခဲ့သည္။ သံဃာ ေတာ္မ်ား ရိုက္ႏွက္ခံရ၊ ရာႏွင့္ခ်ီ၍ ဖမ္းဆီးထားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျပည္သူမ်ားက ေနာက္ဆုတ္မည့္ဟန္မရွိ။ ဆက္လက္ စုေ၀းဆႏၵျပေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆံုး အၾကမ္းဖက္သည့္နည္းကို ထုတ္သံုးရသည့္အခ်ိန္မွစ၍ စစ္အစိုးရ က်ဆံုးေတာ့မည့္ အရိပ္အေယာင္ကို ျပလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သူ၏ေသေခါင္းေလာင္းကို သူထိုးလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ပထမဦးဆံုး သံဃာတပါး ရိုက္ခံရ၍ က်ဆံုးရသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ အျခားအရာမ်ားလည္း ေသဆံုးသြားၿပီ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ (နအဖ) ဟုေခၚေနေသာ စစ္အစိုးရ ေသဆံုးသြားၿပီ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔ ေရးဆြဲထားသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံမူမ်ားလည္း ေသဆံုးခဲ့ၿပီ။ လမ္းျပေျမပံု (၇) ခ်က္လည္း ေသဆံုးခဲ့ၿပီ။ စည္းကမ္း ျပည့္၀ေသာ ဒီမိုကေရစီစနစ္လည္း ေသဆံုးခဲ့ၿပီ။ စစ္အစိုးရ၏ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ ေရာက္သြားခဲ့ေပၿပီ။

္
စစ္အစိုးရက လူထုဆႏၵျပပြဲမ်ားကို ေခ်မႈန္းရန္ လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ားကို ဆက္လက္ အမိန္႔ေပးခိုင္းေစေနႏိုင္ေသးေသာ အခ်ိန္တြင္ က်ဆံုးသြားၿပီဟု မိမိေျပာလိုက္ျခင္းကို ေစာဒက တက္ေကာင္း တက္ႏိုင္ပါသည္။ မိမိတြင္ ေထာက္ျပရန္အခ်က္ မ်ားစြာ ရွိေနပါသည္။

(၁)
လူ႔ယဥ္ေက်းမႈႀကီး ထိပ္တိုက္ေတြ႔ျခင္း

ဆႏၵျပပြဲမ်ား စတင္လာခဲ့စဥ္ကပင္ သံဃာမ်ားက “ဓမၼ၀ါဒီမ်ားႏွင့္ အဓမၼ၀ါဒီ” မ်ား၏ တိုက္ပြဲဟု အဓိပၸါယ္ဖြင့္ခဲ့ၾကသည္။ တရားသူမ်ားႏွင့္ မတရားသူမ်ား၏ တိုက္ပြဲ၊ Good Vs Evil တိုက္ပြဲဟုပင္ ဆိုရပါလိမ့္မည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအပါအ၀င္ အေရွ႕ ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံမ်ား၊ အိႏၵိယ၊ သီရိလကၤာစသျဖင့္၊ တရုတ္ႏွင့္ တိဘက္၊ ကိုရီးယား ႏိုင္ငံမ်ားက အနည္းႏွင့္အမ်ားဆို သလို ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကား လႊမ္းမိုးခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံမ်ား ျဖစ္သည္။ သာသနာထြန္းကားခဲ့ရာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၅၀၀) ေက်ာ္ ကာလအတြင္း ျပန္ၾကည့္ပါ။ ဤကဲ့သို႔ ႀကီးမားျပင္းထန္လွေသာ၊ အတိုင္းအဆ ႀကီးမားလွေသာ သံဃာမ်ား၏ သပိတ္ေမွာက္ကံေဆာင္ပြဲ၊ ပတၱနိကၠဳဇၨနကံေဆာင္ပြဲမ်ဳိး မရွိခဲ့။ ရွိခဲ့လွ်င္ေသာ္မွ အတိုင္းအဆအားျဖင့္ ယခုလႈပ္ရွားမႈက အေရအတြက္အရေရာ၊ အတိုင္းအဆအရပါ မ်ားစြာ ႀကီးက်ယ္လွပါသည္။ ဤအေျခအေနတြင္ အၾကမ္းဖက္ေဆာင္ရြက္မႈ သည္ သာသနာသမိုင္းတြင္အႀကီးဆံုး အမဲစက္ ျဖစ္ေစပါလိမ့္မည္။ ထို႔အျပင္ အိမ္နီးခ်င္းရွိ ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံမ်ား၊ အဖြဲ႔ အစည္းမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရးကိုလည္း ေရွ႕ေရွာက္ထိခိုက္ေစေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႔အခြင့္အေရးကဲ့သို႔ေသာ အေၾကာင္းကိစၥမ်ားက လူအမ်ား၏ စိတ္ကို တစံုတရာႏိႈးဆြႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ လည္း လူမ်ဳိးေရးကိစၥက ၎ကိစၥမ်ားထက္ ပို၍ လႈံ႔ေဆာ္စည္းရံုးႏိုင္စြမ္းရွိပါသည္။ လူမ်ဳိးေရးထိလွ်င္ ဟုန္းကနဲမီးထ ေတာက္သည့္ အျဖစ္မ်ဳိး ရွိဖူးသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဘာသာေရးကိစၥက ထိုထက္ပို၍ က်ယ္၀န္းပါသည္။ ဥေရာပတလႊား ဘာသာေရးေၾကာင့္ စစ္ခင္းရသည့္ကိစၥမ်ားအထိ ရွိခဲ့ဖူးသလို၊ အီရန္ႏိုင္ငံတြင္လည္း ရွားဘုရင္ကို ျပဳတ္က်ေစ၍ ခိုေမနီ အာဏာရေစခဲ့ေသာ အျဖစ္မ်ား ရွိခဲ့ဖူးပါသည္။ ဘာသာေရးကိစၥသည္ အထူးထိလြယ္ခိုက္လြယ္ကိစၥျဖစ္ၿပီး၊ လူမ်ဳိးေရးထက္ ပင္ ပို၍ ျပင္းထန္တတ္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ ဘာသာေရးကိစၥသည္ နယ္နိမိတ္မ်ားကို ကရုမထားပဲ ပ်ံ႔ႏွံ႔ေစႏိုင္သည္။ လူမ်ဳိး ေရး မီးလွ်ံထက္ပို၍ ျပင္းပါသည္။ ယခုေတာ့ စစ္အစိုးရက ပ်ားအံုတုတ္ႏွင့္ ထိုးသည္ထက္ ဆိုးခဲ့ၿပီ၊ ဘာသာေရးထိခိုက္ ေစာ္ကားသည့္ မီးေတာက္ကို ေမႊးခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။

ဤသည္ထက္မက အေရးႀကီးေသာအေၾကာင္းမ်ား ရွိေသးသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ အသင္းအပင္းမ်ား ကို စနစ္တက် ၿဖိဳခြဲခဲ့သည္မွာ ၾကာခဲ့ၿပီ။ ဦးေန၀င္း အာဏာသိမ္းခ်ိန္ (၁၉၆၂) ခုႏွစ္စ၍ တတိတိၿဖိဳခြဲလာခဲ့ရာ အေတာ္ခ်ိနဲ႔ ေသာ အေနအထားျဖင့္သာ ရွိေနက်န္ေနေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ခိုင္မာစြာ အဖြဲ႔အစည္းျဖင့္၊ အင္ႏွင့္ အားႏွင့္ က်န္ေနေသာ အဖြဲ႔အစည္း (၂) ခုသာ ရွိေတာ့သည္။ တခုမွာ စစ္တပ္ျဖစ္ၿပီး၊ အျခားတခုမွာ ဗုဒၶဘာသာ သံဃာ ေတာ္မ်ားျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့ ဤကဲ့သို႔ေသာ “ရိုးရာအစဥ္အလာအရ၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအရအရ စနစ္တက်ရွိေသာ အဖြဲ႔အစည္း ႀကီး ၂-ခု ထိပ္တိုက္ေတြ႔ေနၾကၿပီ”ဟု သမိုင္းပညာရွင္ ေဒါက္တာေအးခ်မ္း၏ ဘီဘီစီ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္တြင္ သံုးသပ္ ခ်က္ကို မိမိသေဘာတူပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ အေျခခ်လာစဥ္မွစ၍ အျမစ္တြယ္ခဲ့ေသာ ရိုးရာသံဃာ့၊ ဗုဒၶ ဘာသာ အဖြဲ႔အစည္းႀကီးကိုပါ စစ္အစိုးရက စိမ္ေခၚခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အေရအတြက္က စုစုေပါင္းလူဦးေရ၏ (၈၉. ၂%) ရွိသည္။ လက္ရွိ ပစ္ခတ္ေနၾကေသာ စစ္သား၊ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္အမ်ားပင္လွ်င္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ သံဃာဦးေရမွာလည္း မ်ားလွသည္။ သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာနရွိ စာရင္းအရပင္ (၂၂၆, ၅၀၈) ပါးရွိသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာေလ့လာခ်က္မ်ားက ဤထက္ပို၍ ရွိသည္။ တသန္းခြဲ (လူဦးေရ၏ ၃% မွ်ပင္) ရွိမည္ဟု ေဖာ္ျပၾကသည္။ တႏိုင္ငံလံုးတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေပါင္းက (၅၈, ၃၉၉) ရွိၿပီး၊ တႏိုင္ငံလံုးအႏွံ႔အျပား ေတာေရာၿမိဳ႕ပါမက်န္တည္ရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။

ထို႔အျပင္ သံဃာ့မ်ား၏ ဖြဲ႔စည္းပံုကလည္း စနစ္တက်ရွိသည္။ မဟာသံဃာ့နာယကအဖြဲ႔အစည္းကဲ့သို႔ ဦးေသွ်ာင္အဖြဲ႔ အစည္းမ်ားရွိသလို၊ ေဒသအလိုက္ အဖြဲ႔မ်ားရွိသည္။ ၀ိနည္းအရ အဖြဲ႔မ်ားရွိသည္။ သံဃာ့ဂိုဏ္းမ်ားျဖင့္လည္း စနစ္တက် ဖြဲ႔စည္းထားၾကသည္။ ႏိုင္ငံတခုတြင္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒရွိသကဲ့သို႔ သံဃာမ်ားတြင္လည္း ေစာင့္ထိန္းရမည့္ ဆယ္ပါး သီလႏွင့္ (၂၂၇) သြယ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ရွိေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ သံဃာဂိုဏ္းေပါင္း (၁၀) ခုမွ် ရွိၿပီး၊ အင္အားအႀကီးမား ဆံုးက သုဓမၼာဂိုဏ္းျဖစ္သည္။ (၈၅%) ခန္႔ေသာ သံဃာမ်ားကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားႏိုင္ၿပီး၊ သံဃာအင္အား (၃) သိန္းခန္႔အထိ ရွိမည္ဟု ေဖာ္ျပၾကသည္။ ေရႊက်င္ဂိုဏ္း (၅%) (သံဃာအင္အား ၂ ေသာင္းမွ ၃ ေသာင္းခန္႔)၊ ဒြါရဂိုဏ္း (၃%)၊ ငွက္တြင္း ဂိုဏ္း (၂%) စသျဖင့္ တည္ရွိေနၾကသည္။ သံဃာမ်ား၏ လက္နက္အင္အားမွာ အၾကမ္းမဖက္သည့္နည္း၊ ေမတၱာနည္း သာျဖစ္ေသာ္လည္း စစ္အစိုးရက ၎တို႔ကို စစ္ဆင္လာခဲ့သည္။ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ေသာ မၿပီးဆံုးႏိုင္ေသာ၊ အႏၱရာယ္ႀကီး လွေသာ စစ္ပြဲကို စစ္အစိုးရက တိုက္ေနျခင္းသာျဖစ္သည္။ က်ရႈံးရၿခိမ့္မည္ျဖစ္ေသာ စစ္ပြဲကို တိုက္ေနျခင္းလည္း ျဖစ္ သည္။

ထို႔အျပင္ စစ္အစိုးရ၏ ညံ့ဖ်င္းလွေသာ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ ၀န္ေဆာင္မႈမ်ားေၾကာင့္ လြန္ခဲ့ ေသာႏွစ္မ်ား အတြင္းတြင္ သံဃာမ်ားက လူမႈေရးကူညီပံ့ပိုးမႈ လုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း ကူညီလာခဲ့ၾကရသည္။ ယမန္ေန႔က ၀င္စီးခံရေသာ မဂၢေက်ာင္းတြင္ HIV စြဲကပ္ခံရေသာေ၀ဒနာသည္မ်ားကို ကူညီထားရသည္။ ထို႔အျပင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္း ပညာေရးဟူ၍ ကေလးရင္ေသြးမ်ား၏ ပညာေရးကို သံဃာမ်ားကလည္း ကူညီပံ့ပိုးေပးေနရေသးသည္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံတခုလံုးတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းပညာေရးအေနျဖင့္ အထက္တန္းေက်ာင္း ၂ ခု၊ အလယ္တန္းေက်ာင္း ၂၅၆ ခု၊ မူလတန္းပညာေရးေက်ာင္း ၁၀၅၅ ခုကို ပံ့ပိုး ေဆာင္ရြက္ေပးေနၾကရေသးသည္။ ထိုေက်ာင္းမ်ားတြင္ ကေလးငယ္ေပါင္း (၂၀၄, ၄၈၇) ကို ပညာသင္ၾကားေပးေနၾကေသးရာ သံဃာမ်ား၏ ပံ့ပိုးႏိုင္မႈ အတိုင္းအဆကို တြက္ဆႏိုင္သည္။ အခ်ဳိ႔ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ကေလးမ်ား ၈၀၀၀ ခန္႔အထိ လက္ခံသင္ၾကားေနၾကရေသးသည္။ ဤကဲ့သို႔ေသာ လူမႈေရးၾသဇာအရ၊ စည္းရံုးေရး အရွိန္အ၀ါအရ ၾသဇာႀကီးလွေသာ သံဃာထုကို စစ္ခင္းေနျခင္းေၾကာင့္ စစ္အစိုးရအေနျဖင့္ မႏိုင္ေသာ စစ္ပြဲကို တိုက္ေနျခင္းဟု မိမိေျပာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

(၂)
စစ္တပ္ဖြဲ႔စည္းပံုႏွင့္ အာဏာစီးဆင္းပံုလမ္းေၾကာင္း

အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိသည့္အနက္၊ ေနာက္တခ်က္မွာ စစ္အစိုးရအတြင္း ဗဟိုဦးစီးခ်ဳပ္ကိုင္မႈ မ်ားလာသည္ႏွင့္အမွ် အမွား လည္း မ်ားလာသည္။ ျခစားမႈ၊ မထိေရာက္မႈက ပိုမ်ားလာသည္။ မၾကာေသးမီက ေလာင္စာဆီေစ်းႏႈန္းမ်ား ျမႇင့္လိုက္ျခင္း သည္ကပင္ ဤသို႔ဆံုးျဖတ္အကဲျဖတ္ခ်က္ အမွားမ်ားကို ျပေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံ ျဖစ္ေနခ်ိန္၊ ႏိုင္ငံတကာက ေစာင့္ၾကည့္ေနခ်ိန္၊ ထိန္းသိမ္းလုပ္ကိုင္ပါရန္ စိုးရိမ္စိတ္မ်ားႏွင့္ ေဖာ္ျပေနစဥ္မွာပင္ ထပ္မံ အၾကမ္းဖက္ခဲ့ျပန္သည္။ ပိုဆိုးသည္မွာ ႏိုင္ငံျခားသားသတင္းေထာက္တဦးကိုပင္ သတ္ျဖတ္ခဲ့ျပန္သည္။ ပို၍ အမွားမ်ား လာျခင္းကို ျပေနသည္။

စစ္အစိုးရတြင္ ျပႆနာမ်ားစြာ ရွိေနသည္။ သန္းေရႊလြန္လွ်င္ ဆက္ခံမည့္သူကို ခ်မွတ္ထားႏိုင္ျခင္း မရွိ။ ဤသို႔ ဆက္ခံေရး ျပႆနာကို ေျဖရွင္းႏိုင္သည့္ စနစ္လည္း မရွိ။ ထို႔အျပင္ စစ္အစိုးရအတြင္း အာဏာလြန္ပြဲ ျပင္းထန္ေနသည္။ မေၾကလည္ မႈမ်ား ႀကီးထြားေနသည္ဟုလည္း သတင္းမ်ား ျဖစ္ေနသည္။ ျဖစ္တန္ရာသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္ဦး ရဟတ္ယာဥ္ပ်က္က်ခဲ့ သည္။ လက္သည္ မေပၚ။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆိုသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔ကိုလည္း ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့သည္။ သူ၏ ေထာက္လွမ္းေရးတဖြဲ႔လံုး ကိုလည္း ၿဖိဳထားခဲ့သည္။ စစ္အစိုးရ အစည္းအေ၀းမ်ားက ျဖဳတ္-ထုတ္-ရွင္း လုပ္ခဲ့သည္မွာလည္း အမ်ားအျပား။ ယခင္ သူတို႔၏ ဖခင္ႀကီးဦးေန၀င္းႏွင့္ မိသားစု၊ အုပ္စုမ်ားကိုပါ အလြတ္မေပးခဲ့။ ႏွိပ္ကြပ္ေျဖရွင္းခဲ့သည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ျပႆနာအားလံုး ဆံု၍တက္လာေတာ့မည့္ အခ်ိန္ဟု ဆိုရပါလိမ့္မည္။

ထို႔အျပင္ စစ္တပ္အင္အား အဆမတန္ခ်ဲ႕ထြင္ခဲ့မႈေၾကာင့္ မလံုေလာက္မႈမ်ားေပၚေပါက္ေနသည္။ တပ္တြင္း ဖိႏွိပ္မႈမ်ား ေၾကာင့္လည္း စစ္သားမ်ား ထြက္ေျပးေနၾကပါသည္။ အစီရင္ခံစာတခုအရ လြန္ခဲ့ေသာ (၆) လ ကာလအတြင္းတြင္ ထြက္ေျပးသူ စစ္သားေပါင္း (၉၀၀၀) ေက်ာ္ ရွိသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ဤသည္မွာ နအဖစစ္တပ္၏ တပ္မတခုစာႏွင့္ပင္ ညီမွ် ေနပါသည္။ ဤပံုစံမ်ဳိးျဖင့္ ဆက္လက္ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ မလြယ္ေတာ့ပါ။

ထို႔အျပင္ ႏိုင္ငံတကာ ဖိအားမ်ားက ဆက္လက္ တိုးတက္လာေနသည္။ စစ္အစိုးရ လမ္းေရြးရန္အခ်ိန္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ စစ္ အစိုးရ၏ တရား၀င္မႈကလည္း မရွိသေလာက္ ကုန္ဆံုးခဲ့ေပၿပီ။ ႏိုင္ငံတိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္း လုပ္ေဆာင္ေနပါသည္ ဟု လိမ္လည္ေနေသာ မုသားမ်ားလည္း မထိေရာက္ေတာ့ပါ။ အခြင့္ေကာင္းမ်ားစြာ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ မ်ားက လ်စ္လ်ဴရႈ ပစ္ပယ္ထားခဲ့ပါသည္။ သိပ္ေနာက္က်သြားပါၿပီ။ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ ျဖစ္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း အခ်က္ အားလံုးက ေခါင္းေလာင္းထိုးေနခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

ေအာင္သူၿငိမ္း