တဂိုးနဲ႔ဂႏီၵ

ရာ
ဘင္ျဒာနတ္ တဂိုးဟာ အမ်ားသိထားၿပီးတဲ့အတုိင္း အိႏိၵယႏုိင္ငံသား ဘဂၤါလီစာေပပညာရွင္တဦးပါ။ ၁၉၁၃ ခုႏွစ္မွာ တဂုိးဟာ သူေရးသားခဲ့တဲ့ ဂီတၪၥလီ (Gitanjali) ကဗ်ာရွည္ႀကီး အတြက္ စာေပဆုိင္ရာႏုိဘယ္ဆု ခ်ီးျမႇင့္ျခင္း ခံရပါတယ္။ သူဟာ ကဗ်ာမ်ားနဲ႔ နာမည္ႀကီးတယ္ ဆိုေပမဲ့ ၀ထၳဳရွည္၊ ၀ထၳဳတို၊ အက္ေဆးမ်ား၊ သီခ်င္းမ်ားလည္း အေျမာက္အမ်ား ေရးသားခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ပန္းခ်ီပညာရွင္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ တဂုိးဟာ ေတြးေခၚပညာရွင္တဦး အေနနဲ႔လည္း ထင္ရွားပါေသးတယ္။

၂၀ ရာစုအတြင္း ကမၻာမွာထင္ရွားခဲ့တဲ့ ေတြးေခၚပညာရွင္မ်ားအထဲမွာ တဂိုးနဲ႔ မိုဟန္ဒက္စ္ ဂႏီၵ (မဟတၱမ ဂႏီၵ) တို႔ လည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ဂႏီၵႀကီးက ႏိုင္ငံေရး၊ လြတ္ေျမာက္ေရး ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ပိုလို႔လူသိ မ်ားပါတယ္။ သူ တို႔ႏွစ္ဦးဟာ တဦးနဲ႔တဦး အလြန္ရင္းႏွီးတဲ့ သူမ်ားလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ တဂိုးဟာ ဂႏီၵႀကီးကို အလြန္ ေလးစားသူျဖစ္ေပမဲ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးၾကားမွာ အေတြးအေခၚအရ အလြန္ကြဲျပား ျခားနားမႈေတြ ရိွေနပါတယ္။

အထူးသျဖင့္ အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒ၊ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္၊ ယဥ္ေက်းမႈျခင္း အျပန္အလွန္ ကူးလူးဆက္ဆံျခင္း၊ ဆင္ျခင္တံု တရားရဲ့ အခန္းက႑နဲ႔ သိပံၸပညာ၊ စီပါြးေရးစနစ္၏သေဘာသဘာ၀ႏွင့္ လူမႈဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေရး စတဲ့ကိစၥရပ္ ေတြမွာ တဂိုးနဲ႔ ဂႏီၵ ဟာ ခ်ဥ္းကပ္ပံုုျခင္း တဦးနဲ႔တဦး အလြန္ကြဲျပားပါတယ္။ သည္က႑ေတြကို ခ်ဥ္းကပ္ ေတြးေခၚတဲ့ ေနရာမွာ တဂိုးဟာ ရိုးရာအတုိင္း အေျခခံၿပီး ေတြးေခၚစဥ္းစားျခင္းကေန ေလ်ာ့ခ်စဥ္းစားသူ ျဖစ္ပါတယ္။ လြယ္လြယ္ေျပာရရင္ေတာ့ စဥ္း စားေတြးေခၚ ပံုေခတ္မီွတယ္လို႔ ဆိုရမွာေပါ့။ ဂႏီၵကေတာ့ ဒုကၡမ်ားေျမာင္ကို ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ တုိင္းသူျပည္သား အမ်ား စုကို ေရွးေခတ္ဟိႏၵဴယဥ္ေက်းမႈ ခ်ဥ္းကပ္ပံုအရ ရင္၀ယ္သားမ်ားလို သေဘာပုိက္ပါတယ္။ တဂိုးကေတာ့ သည္ေန ရာမွာ ဂႏီၵနဲ႔မတူပါဖူး။ သူကလူထုကို အရြယ္ မေရာက္ေသးတဲ့ ကေလးမ်ားသဖြယ္ သေဘာမထားသင့္ဖူးလို႔ ဆိုပါတယ္။



(ဂႏၵီပံု)




(ရာဘင္ျဒာ နတ္တဂိုး)

တဂိုးရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ေတြ ရိွပါေသးတယ္။ တဂိုးဟာ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဆိုတာထက္ လူသားဆန္မႈဆိုတာကို ပိုမိုဦးစားေပး သူျဖစ္ပါတယ္။ သည္လိုေတြးပံု ေခၚပံုေတြဟာ သူရဲ့ဖခင္ဆီက အေမြရခဲ့တယ္လို႔ ဆိုႏုိင္ေၾကာင္း အခ်ဳိ႕ကေထာက္ ျပပါတယ္။ သူရဲ့ဖခင္ ဒီဘန္ျဒာနတ္ တဂိုးဟာ သူ႔တို႔ေခတ္သူတို႔အခါက “ဘရာမိုစမတ္” လို႔ေခၚတဲ့ ဘာသာေရးအ ယူအဆမ်ား ျပန္လည္ျပဳျပင္ေရး အဖြဲ႔၀င္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည့္အဖြဲ႔ဟာ ဟိႏၵဴ ေရွးေဟာင္း က်မ္းစာမ်ားကတဆင့္ ျပဌာန္းထားတဲ့ ေခတ္ၿပိဳင္ဟိႏိၵဴဓေလ့စရုိက္ အက်င့္အၾကံမ်ားကို မွားယြင္းေနတဲ့ အယူအဆမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး လက္မခံၾကပါဖူး။

၁၉၀၈ ခုႏွစ္က တဂိုးေရးခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေရးစာတေစာင္မွာ သည္လိုေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ “မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ ေနာက္ဆံုး ကြန္းခိုရမဲ့ ၀ိညာဥ္အေဆာက္အအံု မဟုတ္ပါ။ က်ေနာ္ ခိုလံႈရာကေတာ့ လူသားဆန္မႈ ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဖန္ကြဲတစကို စိန္တတံုးရဲ့ တန္ဖိုးနဲ႔ေတာ့ က်ေနာ္ေပး၀ယ္မည္ မဟုတ္ပါ။ က်ေနာ္အသက္ရွင္သန္ ရိွေနသမ် ကာလပတ္လံုး မွာေတာ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္၀ါဒက လူသားဆန္မႈအေပၚ အႏုိင္ယူမည့္ ဘယ္လိုအရာမ်ဳိးကိုမွ က်ေနာ္ခြင့္ျပဳ လိမ့္မည္မဟုတ္။”

၁၉၁၆ ခုႏွစ္မွာ တဂုိး ဂ်ပန္ႏုိင္ငံသို႔ သြားေရာက္ၿပီး ေဟာေျပာပြဲေတြ၊ ပို႔ခ်ခ်က္ေတြ ေနရာအႏွံ႔ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ပန္တို႔ ရဲ့ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားနဲ႔ ယွဥ္ေဘာင္တန္းၿပီး စီးပြါးေရးနဲ႔ စက္မႈလက္မႈ တုိးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးလာတာကုိ တဂိုးက အလြန္ခ်ီး ၾကဴးပါတယ္။ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံဟာ က်ိန္စာသင့္ေနတဲ့ ဘ၀က လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့ၿပီ ဆိုၿပီးေတာ့ တင္စားခဲ့ပါတယ္။ သို႔ ေသာ္လည္း အဲသည့္အခ်ိန္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံမွာ တြန္းတင္ေနတဲ့ အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒနဲ႔ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ ဆိုတဲ့ကိစၥကိုေတာ့ တဂိုး က အနာဂတ္မွာ ေပၚေပါက္လာမဲ့ ျပႆနာတခု အျဖစ္ရႈျမင္ပါတယ္။ အဲသည့္အခ်က္ကို ဂ်ပန္လူမ်ဳိးတို႔ သတိထားဖို႔ လိုေၾကာင္း ေရာက္ေလရာ ေနရာတုိင္းမွာ ေဟာေျပာတုိင္း ထည့္သြင္းေျပာၾကား တဲ့အတြက္ သူ႔ကိုဖိတ္ၾကားတဲ့ ဂ်ပန္မ်ား စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ၾကရပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာ ဂ်ပန္ေတြ တဂိုးအေပၚမွာ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး မရိွေတာ့ဘဲ ေအးစက္စက္ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

၁၉၃၇ ခုႏွစ္ တရုပ္ျပည္ နန္ကင္းၿမိဳ႕ကို ဂ်ပန္ေတြ၀င္သိမ္းတံုးက တရုပ္လူမ်ဳိး ကေလးလူႀကီး အမ်ဳိးသမီးမက်န္ သိန္းနဲ႔ ခ်ီၿပီး ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ခံရတာေတြ ျပန္ၾကားရတဲ့အခါမွာ အသတ္ခံရတဲ့ တရုပ္ျပည္သူမ်ား အတြက္ တဂိုး အေနနဲ႔ ရင္ထုမနာျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။

တဂိုးရဲ႕ လူသားဆန္တဲ့ ေတြးေခၚ ဖန္တီးမႈေတြဟာ အိႏိၵယတုိက္ငယ္ထဲက ျပည္သူေတြကို အမ်ားႀကီး လမ္းေၾကာင္း ေပးႏုိင္ခဲ့သူလည္းတဦး လည္းျဖစ္ပါ တယ္။ သူဟာ ဟိႏိၵဴမိသားစု ကေနေပါက္ဖြား ႀကီးျပင္း လာသူပါ။ သို႔ေသာ္ မြတ္စလင္အမ်ားစု ေနထုိင္တဲ့ ဘဂၤလားဒက္ရွ္ႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရေတာ့ ေရြးခ်ယ္လုိက္တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းဟာ တဂိုးေရးခဲ့တဲ့ “ေရႊေရာင္လႊမ္းတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ့ ဘေဂၤါ”ဆိုတဲ့သီခ်င္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပန္ေကာက္ရရင္ တဂိုးနဲ႔ ဂႏီၵဟာ ေခတ္ၿပိဳင္ေတြးေခၚ ပညာရွင္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ တဦးကေခတ္မွီတယ္၊ တဦးကေရွးရုိး ဆန္တယ္။ သို႔ေသာ္ တခ်ိန္တည္းမွာလည္း တဂိုးက ပညာရွင္ဆိုေပမဲ့ သူ႔ကိုယ္သူနားလည္တဲ့ သေဘာေပါက္ထားတဲ့ အခ်က္တခ်က္ ရိွပါတယ္။ အဲတာက ဘာလည္းဆိုေတာ့ သူဟာ အိႏိၵယႏုိင္ငံရဲ့ ႏုိင္ငံေရး၊ လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ဂႏီၵကဲ့သုိ႔ ေခါင္းေဆာင္မႈ ေပးႏုိင္တဲ့သူ မဟုတ္ဖူး ဆိုတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ တဂုိးဟာ ဂႏီၵကို ပံ့ပုိးေပးဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွ လက္တြန္႔ခဲ့တဲ့ သူမဟုတ္ပါ။ မိုဟန္ဒက္စ္ ဂႏီၵကို ေနာက္ပုိင္းမွာ ျပည္သူေတြက မဟတၱမဂႏီၵ လို႔ ေခၚၾကပါတယ္။ အဲသည့္ “မဟတၱမ” (ႀကီးျမတ္ေသာ) ဆိုတဲ့ အသံုးအႏံႈး ပုိမိုက်ယ္ျပန္႔ ေက်ာ္ၾကားလာေအာင္ စာေပေတြ ကေနတဆင့္ ဖန္ တီးခဲ့သူကေတာ့ တဂိုးပဲျဖစ္ပါတယ္။ တဂိုးဟာ လြတ္ေျမာက္ေရးကို တန္ဖိုးထားသလို လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနသူမ်ားကို ေလးစားပံ့ပိုးသူ လည္းျဖစ္ပါတယ္။

လြတ္္ေျမာက္မႈ (သို႔) လြတ္လပ္ျခင္းကို တဂိုးအေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္တန္ဖိုး ထားသလဲဆိုတာကို သူရဲ့နာမည္ေက်ာ္ ကဗ်ာျဖစ္တဲ့ ဂီတၪၥလီမွာ ေတြ႔ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။

“စိတ္ကမေၾကာက္ဘဲ ေခါင္းကုိမတ္စြာထားႏုိင္ေသာ အရပ္၌လည္းေကာင္း ႔ ႔
ပညာသည္ လြတ္လပ္ရာ အရပ္၌လည္းေကာင္း ႔ ႔ ႔
စကားသည္ နက္ရိႈင္းေသာ သစၥာအတြင္းမွလာေသာ အရပ္၌လည္းေကာင္း ႔ ႔ ႔
႔ ႔ ႔ ႔ ႔ ႔ ႔ ႔
႔ ႔ ႔ ႔ ႔ ႔ ႔ ႔ ႔
ထိုလြတ္လပ္ေသာ နိဗၺာန္၌ တပည့္ေတာ္တို႔၏ တုိင္းျပည္သည္ ႏိုးၾကားႏုိင္ပါေစ အရွင္ဘုရား ႔ ႔ ႔ ”

ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ထြန္းကားေရးအတြက္ ကူညီေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ျမန္မာပညာရွင္မ်ား ရိွေနပါတယ္။ သို႔ေသာ္အေရအတြက္အရ အလြန္နည္းေနေသးတာ ကိုလည္းေတြ႔ရပါတယ္။ သည္ၾကားထဲမွာ စုန္းျပဴး ျမန္မာပညာရွင္ဆိုသူ မ်ားကလည္း တေမွာင့္ပါ။ အဲသည့္ စုန္းျပဴးမ်ားက စစ္တပ္အေနနဲ႔ လမ္းဖြင့္ေပးထား ရက္သားနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေခါင္းမာသည္ဟု ေ၀ဖန္လုိက္၊ သေဘာထားတင္းမာ သည္ဟု စြပ္စြဲလုိက္ လုပ္ေနတာမ်ဳိး ေတြကို အေတြ႔မ်ားေနပါတယ္။ ေဒၚစုမပါပဲ စစ္တပ္က ဒီမိုကေရစီကို ေဆာင္က်ဥ္းေပးလာရင္ မယူေတာ့ဖူးလား ဆုိသည့္ ကပ္တီးကပ္ဖဲ့ ေမးခြန္းမ်ားကို လည္းေမးေနၾကသည္။ ထိုသူေတြဟာ လြတ္ေျမာက္ေရး လႈပ္ရွားမႈေတြထဲလည္း မပါ၀င္ဘဲ၊ မက်င့္ၾကံပဲ၊ မကူညီပဲ ဘယ္ေကြ႔ပါလား၊ ညာေကြ႔ပါလား အစရိွသျဖင့္ ဆရာလုပ္ေနတာ ေတြကလည္းအ မ်ားႀကီးပါ။ မိမိ၏ ဆုိင္ရာဆုိင္ရာ ေထာင့္မ်ားမွ လိုအပ္ေနတာေတြ ၀ိုင္းကူညီတာ ပို၍မေကာင္းၿပီေလာ။

ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ျမန္မာတဂိုးမ်ား အထူးလိုအပ္ ေနပါတယ္။

ေဇာ္မင္း (လူ႔ေဘာင္သစ္)
၂ ရက္ ႏုိ၀င္ဘာလ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္

စာကိုး။ ။ Amartya Sen ေရးသားေသာ " The Argumentative Indian" စာအုပ္မွ ထုတ္ႏႈတ္ ကိုးကားပါသည္။