ဒီမိုကေရစီခရီးရွည္ႏွင့္ လူတန္းစားအလႊာေပါင္းစံု

ေမ
လဆႏၵခံယူပြဲမွာ လူထုဖက္ကႏုိင္မလား သို႔မဟုတ္ စစ္အစိုးရဖက္က အသာစီးရ သြားမလား ဆိုတာကို ျမင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရလဒ္က ဘယ္လိုပဲ ထြက္လာလာ ေရွ႔မွာ ဆက္ရင္ဆုိင္ရမဲ့ တုိက္ပြဲေတြက ရိွေနရဦးမွာပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ သည္ဆႏၵ ခံယူပြဲ ျဖစ္စဥ္ဟာ ဒီမိုကေရစီ ထြန္းကားဖို႔အတြက္ ေနာက္ဆံုးတုိက္ပြဲ မဟုတ္ေသးတဲ့အျပင္ စစ္တပ္က လူထုရဲ့ဆႏၵကို အျမဲတန္း လစ္လ်ဴရႈ ပစ္ပယ္ေလ့ ရိွတာေၾကာင့္ အခုလို ေျပာရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

တပ္မေတာ္အတြင္းက ေအာက္ေျခစစ္သားရဲေဘာ္မ်ား အပါအ၀င္ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အတြင္းက လူတန္းစား ေပါင္းစံု၊ အလႊာေပါင္းစံု တက္ညီလက္ညီ စုဆံုဆင္ႏဲႊႏုိင္တဲ့ အခ်ိန္ၾကမွသာ စစ္အာဏာရွင္ လက္တဆုပ္စာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို သင္ခန္းစာ ေကာင္းေကာင္း ေပးႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုကာလကေတာ့ တုိက္ပြဲ၀င္ရင္း တည္ေဆာက္၊ တည္ေဆာက္ရင္း တုိက္ပြဲ၀င္ ဆိုတဲ့ အေနအထားမ်ဳိးလို႔ ဆိုရမွာပါ။

တည္ေဆာက္တယ္လို႔ ဆိုတဲ့အခါမွာလည္း လူတဦးခ်င္း တသီးပုဂၢလ သက္ဆုိင္ရာ နယ္ပယ္မ်ား အလုိက္တည္ ေဆာက္ဖို႔ လိုအပ္သလို အဖြဲ႔အစည္း အသင္းအပင္းမ်ားအလုိက္လည္း ေသးသည္ႀကီးသည္မဟူ ခုိင္မာသထက္ ခုိင္မာလာေအာင္ တည္ေဆာက္ၾကဖို႔ လုိပါတယ္။ အလုပ္လုပ္ၾကရင္း တည္ေဆာက္သြား ျခင္းအားျဖင့္ တခ်ိန္တည္းမွာလည္း ညီၫြတ္ေရးကို တည္ေဆာက္ယူဖို႔ အခြင့္အလမ္း ပိုမိုပြင့္လမ္း လာေလ့လည္း ရိွပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရး တုိက္ပြဲ ကာလေတြတံုးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက သည္လို ေထာက္ျပခဲ့ပါတယ္။ “လြတ္လပ္ေရးကို လိုျခင္ရင္ လြတ္လပ္ ေရးနဲ႔ ထုိက္တန္တဲ့ ညီၫြတ္မႈရိွဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးကို လိုခ်င္ရင္ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ ထုိက္တန္တဲ့ တည္ေဆာက္မႈမ်ဳိး လုပ္ေဆာင္ဖို႔လိုပါတယ္။ ”

အခုကာလ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားဖို႔ တုိက္ပြဲ၀င္တဲ့ ေနရာမွာလည္း အလားတူပါပဲ။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ထုိက္တန္တဲ့ တည္ေဆာက္မႈ၊ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ထုိက္တန္တဲ့ ညီၫြတ္မႈေတြ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ပါတယ္။ ကုိယ္ဖက္က မတရား ဖိႏိွပ္ခံရလို႔ ဖိႏိွပ္သူမ်ားကို တုိက္ပြဲ ၀င္တာ တရားတဲ့လမ္းစဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည့္အခါမွာ တုိက္ပြဲ နည္းနာမ်ား အရ ဘယ္တုိက္ပြဲကို ဘယ္နည္းနာေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္မယ္ဆိုတာ မလြဲမေသြ ၾကံဳလာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ သံဃာအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ စာေပနဲ႔အႏုပညာရွင္မ်ားအသင္း စတာေတြဟာ လက္ရိွ ကာလမွာ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ ေရွ႔ကိုအေရာက္ဆံုး အလုပ္ႏုိင္ဆံုး အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ျဖစ္တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္လႈပ္ရွားမႈႀကီး အၿပီး ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ မ်ဳိးဆက္သစ္ေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ားကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ အဖြဲ႔အစည္း အသစ္မ်ား လွ်ဳိ႔၀ွက္စြာ ေပၚေပါက္လာ တာကိုေတြ႔ရပါတယ္။ ထိုအဖြဲ႔မ်ားက ထုတ္တဲ့ ေၾကျငာခ်က္မ်ား၊ လူထုသို႔ ပန္ၾကား ခ်က္မ်ား စတာေတြကိုလည္း အၿမဲမျပတ္ ေတြ႔ျမင္ဖတ္ရႈ ရပါတယ္။ ျပည္တြင္းမွာ သူတို႔ဘယ္လို လွ်ဳိ႔၀ွက္ၿပီး လုပ္ေနတယ္ ဆိုတာေတြကိုလည္း ၾကားရပါတယ္။ ဘယ္သူ ေတြ အဖမ္းခံရတယ္၊ မိကုန္တယ္ဆိုတာေတြလည္း စိတ္မေကာင္းစရာ သိရ ျပန္ပါတယ္။ မ်ဳိးဆက္ သစ္ေတြဟာ ႏုိင္ငံေရးအျမင္ ဒီမိုကေရစီ ေရးအျမင္ေတြနဲ႔ ကင္းလြတ္ မေနတာကို ေတြ႔ရတဲ့ အတြက္ လည္း တအားပါပဲ။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ေနာက္ထပ္ေပၚ ေပါက္လာသင့္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး အေထြေထြေတြလည္း က်န္ရိွေနပါေသးတယ္။ အဲသည့္ အဖြဲ႔အစည္းအ သစ္မ်ား ေပၚေပါက္လာဖို႔အတြက္ အားလုံး ၀ုိင္း၀န္းကူညီ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ လုိပါတယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ေရွးပေ၀သဏီကတည္းက စိုက္ပ်ဳိးေရးကို အေျခခံတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္ပါတယ္။ ေယဘူယ်အားျဖင့္ ေျပာရ မယ္ဆုိရင္ ႏုိင္ငံလူဦးေရရဲ့ ၈၅ % ဟာ လယ္ယာေျမကေနတိုက္ရိုက္ျဖစ္ေစ၊ ဆက္စပ္၍ျဖစ္ေစ အသက္ေမြးတဲ့သူ ေတြ ျဖစ္ပါ တယ္။ သို႔ေသာ္လည္း လွ်ဳိ႔၀ွက္စြာ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ လယ္သမားအသင္းအပင္းေတြ၊ လယ္သမားသမဂၢ ေတြ ရိွတယ္လို႔ မၾကားမိ ေသးပါ။ လယ္ယာျခံေျမကို အမီွျပဳၿပီး အသက္ေမြးတဲ့ လူတန္းစားက အမ်ားစုျဖစ္ရဲ့သားနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ အဲသည့္လူမ်ားစုကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့၊ သူတို႔ရဲ့အသံကိုထင္ဟပ္ေပးမဲ့ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား မရိွရေသးတာလဲ ဆိုတာက ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္လာပါတယ္။ လွ်ဳိ႔၀ွက္ၿပီး ဖြဲ႔ထားတဲ့ လယ္သမားသမဂၢေတြသာ ရိွေနရင္ အခုလို အိုင္တီနည္းပညာ ေခတ္ႀကီးမွာ သူတို႔ရဲ့ လိုအင္ဆႏၵ၊ သူတို႔ရဲ့ နစ္နာခ်က္ေတြ၊ သူတို႔ရဲ့ ေန႔တဓူ၀ရင္ဆုိင္ေနရတာေတြ၊ သူတို႔ရဲ့ ဒီမိုကေရစီေရး အျမင္ေတြကို ျပည္တြင္းမွာသာမက ႏုိင္ငံ တကာက ျပည္သူမ်ား သိရိွလာေအာင္ တဆင့္ၿပီး တဆင့္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ပါတယ္။

လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရးကို အေျခခံတဲ့ လူမ်ားစုႀကီးရဲ့ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ျပႆနာမ်ားကို လူသိရွင္ၾကား တင္ျပရင္းကေန လယ္ယာ ေျမက႑မွာ ဖိႏိွပ္ခံထားရတဲ့ အေျခအေနေတြကို အခြင့္အေရးတုိက္ပြဲမ်ား ကေနတဆင့္ ေဖာ္ေဆာင္လာ ႏုိင္မွာလည္း ျဖစ္ပါ တယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ေျမယာပုိင္ဆုိင္ခြင့္၊ လယ္ယာေျမအသိမ္းခံရမႈ၊ မိမိအတြက္ အက်ဳိးရိွ သည့္ သီးႏွံမ်ား စိုက္ပ်ဳိးခြင့္မရိွျခင္း၊ ထြက္ကုန္မ်ား အေပၚ အစိုးရက ေစ်းႏိွမ္၀ယ္ျခင္း၊ လယ္ယာေျမမ်ားကို စစ္အစိုးရက ႏုိင္ငံျခား ကုမၸဏီမ်ားထံ ထိုးအပ္ေနမႈ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္သုန္းမႈေၾကာင့္ လယ္ယာျခံေျမမ်ား အရံႈးႏွင့္ရင္ ဆုိင္ရျခင္း စသျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးအဖံုဖံု ဗိုလ္က်ခံေနရမႈ ေတြ အတြက္ ေထာင့္ေပါင္းစံုကေန တုိက္ပြဲ၀င္လာ ႏုိင္မွာျဖစ္ပါ တယ္။

သည္လို ေထာင့္ေပါင္းစံုကေန ေပၚလာမဲ့ တုိက္ပြဲေတြဟာ ႏုိင္ငံေရးအရ အျမင့္ပ်ံအစြမ္းထက္ ဗံုးၾကဲေလယဥ္ႀကီးေတြ မဟုတ္ ေသာ္ျငားလည္း ေျမေပၚမွာ ရန္သူကိုဗ်ာမ်ားေစတဲ့ ေပ်ာက္ၾကားစစ္ပြဲ ဆင္ႏႊဲေနတဲ့ တပ္ငယ္ေလးေတြလို႔ ဆိုႏုိင္ ပါတယ္။

တဖက္မွာလည္း လယ္သမားသမဂၢလို႔ ဆိုလုိက္ရင္ ရိုးရာအရအရင္ဆံုး ျမင္ေလ့ရိွတာက စပါးစုိက္တဲ့ လယ္သမားမ်ားကို ေျပးျမင္ ေလ့ရိွပါတယ္။ ဒါကလည္း စပါးစိုက္တဲ့လယ္သမားက အမ်ားစုလို ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါ။ အညာက ပဲ၊ ႏွမ္း၊ ၾကက္သြန္ စုိုက္တဲ့ေတာင္သူေတြ၊ ေအာက္ျပည္က သရက္ၿခံ၊ မာလကာၿခံလုပ္တဲ့သူေတြ၊ ရွမ္းျပည္က လိေမၼာ္ စုိက္တဲ့ ရွမ္းေတာင္သူေတြ လည္း အႀကံဳး၀င္ပါတယ္။ သည့္အျပင္ စုိက္ပ်ဳိးေရးနဲ႔ သဘာ၀အေလ်ာက္ တြဲေနတဲ့ ေမြးျမဴေရး သမားေတြလည္း သည္အထဲမွာ အၾကံဳး၀င္ပါတယ္။

တဆင့္တက္လို႔ ထပ္ၿပီးအႀကံျပဳတင္ျပရရင္ ၿမိဳ႔ေပၚေတြမွာလည္း အျခားလူတန္းစား ေတြကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ အသင္း အပင္းမ်ား လွ်ဳိ႔၀ွက္စြာ တည္ေထာင္ ႏုိင္ပါေသးတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ အငွားယဥ္ေမာင္းမ်ားသမဂၢ၊ ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမမ်ားသမဂၢ၊ စက္ရံုအလုပ္ရံုအလုပ္သမားမ်ားသမဂၢ၊ ေစ်းသူေစ်းသားမ်ားသမဂၢ၊ လကၻက္ရည္ဆုိင္ ပုိင္ရွင္မ်ား သမဂၢ၊ စားေသာက္ဆုိင္ လုပ္သားမ်ားသမဂၢ၊ ကုန္တင္ကားယဥ္ေမာင္းမ်ားသမဂၢ၊ ပြဲရံုပုိင္ရွင္မ်ားသမဂၢ၊ ဒီမိုကေရစီ တပ္မေတာ္သား မ်ား သမဂၢ အစရိွ သျဖင့္။ ေျပာရင္ဆံုးမွာေတာင္ မဟုတ္ပါဖူး။

ျမန္မာ့လူေနမႈဘ၀နဲ႔ ကုိက္ညီတဲ့ လူတန္းစား ေပါင္းစံုကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ သမဂၢေပါင္းစံုကို လွ်ဳိ႔၀ွက္တည္ေထာင္ ၾကဖို႔ လိုပါ တယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပံုတုန္းက ေပၚခဲ့ဖူးတဲ့ အိမ္ရွင္မမ်ားသမဂၢ အဖြဲ႔အစည္းမ်ဳိးလည္း တည္ေထာင္လို တဲ့ ဆႏၵရိွရင္ တည္ေထာင္ ဖြဲ႔စည္းလို႔ ရပါတယ္။ အဲသလို တည္ေထာင္ႏုိင္ေအာင္ တဦးနဲ႔တဦး တဖက္နဲ႔တဖက္ အကူအညီ ေပးဖို႔လည္း အထူး လိုအပ္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ေျခေသးေသးကေန အစျပဳလုိက္ဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။ လုပ္ရင္းကိုင္ရင္း ခ်ီတက္ရင္းနဲ႔ ေနာင္မွာ အင္အားေကာင္းတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ျဖစ္လာမွာ မလြဲပါဖူး။

ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လြတ္လပ္ျခင္းတို႔ဟာ ခရီးရွည္ခ်ီတက္ျခင္းမ်ဳိးနဲ႔ တူလွပါတယ္။ တပြဲတုိးနဲ႔ မၿပီးတဲ့ကိစၥမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ တိုးတက္ လာေနနဲ႔ နည္းပညာေတြကို အသံုးျပဳၿပီး လူတန္းစားေပါင္းစံု အလႊာေပါင္းစံုကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ အသင္းအပင္းမ်ား၊ သမဂၢမ်ား ေပၚေပါက္ထြန္းကားလာဖို႔ အေရးႀကီးေၾကာင္း ဆႏၵမြန္မ်ားနဲ႔ တင္ျပလုိက္ပါတယ္။

ေဇာ္မင္း (လူ႔ေဘာင္သစ္)
၂၉၊ ၀၄၊ ၂၀၀၈