ေခြးၿမီးေကာက္ က်ည္ေတာက္စြပ္

ကု
လအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္က သန္းေရႊနဲ႔ေတြ႔ၿပီး ေၾကညာခဲ့တာက ျမန္မာစစ္အစိုးရဟာ ဘယ္ႏုိင္ငံက အကူအညီ မဆို လက္ခံဖို႔ အသင့္ရိွေနပါၿပီလို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲသည္ေတာ့ စစ္အစိုးရဟာ ပိတ္ေနတဲ့ တံခါးမ်ားကို ဖြင့္လုိက္ၿပီ ဆိုၿပီး ႏုိင္ငံတကာ က ေကာင္းခ်ီးေပးပါတယ္။ ဒါဟာ တကယ္ပဲလားလို႔ ေမးစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။ ေမးရတဲ့အေၾကာင္း ကလည္း စစ္အစိုးရဟာ ေပးၿပီးသား ကတိကိုဖ်က္၊ ေထြးၿပီးသား တံေတြးကို ျပန္ျပန္မ်ဳိတဲ့ အမူအက်င့္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။

ေမလ၂၅ ရက္ မေန႔က ရန္ကုန္မွာ ႏုိင္ငံတကာအလွဴရွင္မ်ား ကြန္ဖရင့္ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ အဲသည့္ ကြန္ဖရင့္ႀကီးမွာ ႏုိင္ငံေပါင္း (၅၀) က တက္ေရာက္သူ ကုိယ္စားလွယ္ေပါင္း (၅၀၀) ရိွခဲ့ပါတယ္။ ကြန္ဖရင့္က်င္းပစဥ္ အတြင္း ရုပ္ေသး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ သိန္းစိန္ က စစ္မွန္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ ကူညီတာေတြကို ႀကိဳဆိုပါေၾကာင္း မိန္႔ဆိုပါတယ္။ ေနာက္ကြယ္က ေႏွာင္ႀကိဳးပါတဲ့ အကူအညီမ်ား၊ ႏုိင္ငံေရး ေရာစြက္ထားတဲ့ အကူအညီမ်ား ဆိုပါက လက္မခံေၾကာင္း ဆိုျပန္ပါေသးတယ္။ ညစ္က်ယ္က်ယ္ လုပ္ဟန္ေတြက ထံုးစံအတုိင္းေနာက္ေၾကာင္း လွည့္လာျပန္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရး ကစားကြက္ပါရင္ ႏုိင္ငံေရး ေရာရွက္ေနရင္ အဲသလို အကူအညီ မ်ားကို လက္မခံဘူးလို႔ ဆိုလိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ထင္ပါတယ္ ျမန္မာျပည္ရဲ့ ပင္လယ္၀မွာ ေက်ာက္ခ်ရပ္နားထားတဲ့ အေမရိကန္နဲ႔ ျပင္သစ္သေဘာၤမ်ား သူတို႔ တင္ေဆာင္လာတဲ့ အကူအညီေပးေရး ပစၥည္းေတြကို ဒုကၡေရာက္ေနသူ ေတြဆီ ျဖန္႔ျဖဴးေပးဖို႔ မေသခ်ာ မေရရာမႈမ်ားနဲ႔ ရင္ဆုိင္ ေနရပါတယ္။

တဖက္မွာ ျပန္ၾကည့္လုိက္ရင္ စစ္အစိုးရ အခုလို ေျပာေနတာကိုက ႏုိင္ငံေရး ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတို႔ ေျပာေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရး မေရာ ရွက္ရ ဆိုတာ သူတို႔ ႏုိင္ငံေရး အာဏာကို ထိပါးမွာ စိုးရိမ္လို႔ ေျပာေနတာ မဟုတ္ေပဘူးလား။ အဲဒါကိုက ႏုိင္ငံေရး မဟုတ္လို႔ ဘာမ်ား ျဖစ္ရဦးမလဲ။ တခ်ိန္တည္းမွာ တရုတ္နဲ႔အာစီယံႏုိင္ငံေတြကလည္း စစ္အစိုးရနဲ႔အတူ သံေယာင္လုိက္ ပါတယ္။ အကူ အညီေပးေရးနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးကို ကြဲျပားေအာင္ ခြဲျခားစည္းတားဖို႔ လိုပါသတဲ့။

ဒီေန႔ (၂၁) ရာစု အခါသမႀကီးမွာ ႏုိင္ငံျခား အေျမာက္တင္စစ္သေဘာၤေတြ ႏုိင္ငံတခုကို ၀င္သိမ္းတဲ့ ေခတ္ မဟုတ္ေတာ့ ပါဘူး။ ႏုိင္ငံေရး ေရာေနတယ္လို႔ ေျပာရေအာင္လည္း အုပ္ခ်ဳပ္သူအစိုးရကို ႏုိင္ငံသားေတြကိုယ္တုိင္ မႀကိဳက္လို႔ မႏွစ္သက္လို႔ အာခံ ဆန္႔က်င္ေနတာ သည္မုန္တုိင္းနဲ႔ အကူအညီဆိုတဲ့ ကိစၥေတြ မျဖစ္ေပၚခင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကတည္း ကပါ။ မလံုတဲ့အိုး တုတ္နဲ႔ ထိုးလို႔ ေျပာရမွာပါပဲ။

ႏုိင္ငံတကာကလာမဲ့ ေငြေတြကို စစ္အစိုးရက သူတို႔လက္ထဲ ထည့္ေစခ်င္တယ္။ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ဖို႔လို႔ ဆိုပါတယ္။ ႏုိင္ငံတကာကလည္း အဲသေလာက္ေတာ့ အ ေန နေန တာမွ မဟုတ္တာ။ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ား အရလည္း ကုလအပါအ၀င္ ႏုိင္ငံတာ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ကေနတဆင့္ ေငြနဲ႔ပစၥည္းေတြကို လုိအပ္တဲ့သူေတြဆီ ေရာက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ လက္ထဲ ေရာ့အင့္ဆိုၿပီး ေပးလုိက္လိုိ႔ ရတဲ့အမ်ဳိးမဟုတ္ပါ။

ျပန္ေကာက္ရမယ္ဆိုရင္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အခုေျပာေနတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ေစတနာ ျဖစ္ရမယ္၊ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာေႏွာင္ ႀကိဳးမွ မပါရ၊ ႏုိင္ငံေရးပေယာဂလည္း ကင္းစင္ရမယ္ ဆိုတဲ့ စကားေတြဟာ သူတို႔မႀကိဳက္တဲ့ ႏုိင္ငံေတြနဲ႔၊ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္း ေတြ အလုပ္လုပ္ရခက္ေအာင္ ႀကိဳကန္ထားတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ဘန္ကီမြန္းနဲ႔ ေတြ႔တံုးကေတာ့ ႏုိင္ငံလူမ်ဳိး မခြဲျခားပဲ အကူအညီ ေပးလာမဲ့ မည္သူမဆို လက္ခံပါ့မယ္၊ ႏုိင္ငံျခားသတင္းေထာက္ေတြကိုလည္း ျမန္မာျပည္ထဲ ေပး ၀င္ပါ့မယ္လို႔ သေဘာတူ ခဲ့တယ္။ သူတို႔လိုရင္ လုိသလို၊ မလိုရင္မလိုသလို ေမွာက္ခ်ီလွန္ခ်ီ ကစားဖို႔ စကားဦး သန္းေနတာ လို႔ စြပ္စြဲရပါလိမ့္မယ္။ ေခြးၿမီးကေတာ့ က်ည္ေတာက္ ျဖဳတ္လုိက္ရင္ ျပန္ေကာက္စျမဲ။

အရင္ကလည္း အဲသလို အလားတူ ျဖစ္ခဲ့တာေတြလည္း ခဏခဏ။ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္တံုးက သန္းေရႊကိုယ္တုိင္ မေလးရွား ႏုိင္ငံကို ေရာက္တုန္းက အဲသည္တံုးက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္သူ မဟာသီယာ မိုဟာမက္ကို ေျပာဖူးပါတယ္။ အေနာက္ႏုိင္ငံ ေတြ ေျပာတုိင္း သူက လုိက္လုပ္မွာ မဟုတ္ေၾကာင္း။ သို႔ေသာ္ ဒီမိုကေရစီအသြင္ ကူးေျပာင္းေရးကို သူတို႔တကယ္ လုပ္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း။ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံတခုအေနႏွင့္ သူတို႔လုပ္ရပ္ကို ေစာင့္သာၾကည့္ပါ အေႏွးနဲ႔အျမန္ ျမန္မာျပည္ ဘယ္လို အသြင္ေျပာင္းလာ တယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္ ဆိုၿပီး မေလး၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကို ေပါက္ပန္းေစ်း လိမ္ေျပာခဲ့တယ္။ အဲတာကို အဟုတ္မွတ္လို႔ မေလး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ၁၉၉၇ မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံကို အာစီယံအဖြဲ႔၀င္ျဖစ္ဖို႔ ေရွ႔ဆံုးကေန အသံအက်ယ္ဆံုး ေထာက္ခံေပးခဲ့ပါတယ္။ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္သာ ၾကာသြားတယ္ ျမန္မာျပည္မွာ တစံုတခုေျပာင္း လဲဖို႔အရိပ္အေယာင္ေတာင္ မေတြ႔ရဘူး။ အဲသည္ေတာ့မွ အၿငိမ္းစားယူသြားၿပီ ျဖစ္တဲ့ မေလး၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဟာ ေက်ာခ်မွ ဓါးျပမွန္း သိသြားတယ္။ စကာၤပူ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း လီကြမ္ယူ ကဆို စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ တုိင္းျပည္တိုးတက္ ေအာင္မလုပ္တတ္တဲ့ အထံုအထိုင္းေတြလို႔ ဆိုၿပီးေတာင္ ရင့္ရင့္သီးသီး ေျပာခဲ့ ပါတယ္။

သူတို႔ကလည္း ျမန္မာျပည္ကို ေစတနာရိွလြန္းလို႔ ေျပာေနတာမဟုတ္ပါ။ အာစီယံအဖြဲ႔အတြင္းမွာ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေတြ ေၾကာင့္ အေနာက္ႏုိင္ငံက စီးပြားဖက္ေတြ ေရွ႔မွာ သူတို႔မ်က္ႏွာ အိုးမဲအသုတ္ခံရသလို ခဏခဏာျဖစ္လို႔ ေျပာၾက တာပါ။ သူတို႔က ျမန္မာဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြကို ကာေပးေနရတာကိုး။ အာစီယံအဖြဲ႔လည္း ၀င္ခြင့္ရေရာ၊ က်ည္ေတာက္ကိုလည္း ျဖဳတ္လုိက္ ေရာ ျမန္မာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ့ အၿမီးေတြဟာ ျပန္ေကာက္သြားတာပါပဲ။

အဲသလို အက်ဳိးဆက္ အေၾကာင္းဆက္ေတြကို ေတြ႔ရဖန္မ်ားလြန္းလို႔ ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီကို ႏုိင္ငံမေရြးလက္ခံပါ့ မယ္လို႔ ေျပာတာကို အျပည့္အ၀မယံုႏုိင္ဘဲ သံသယရိွရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အခုဒီမနက္မွာလည္း ဘန္ေကာက္က ျမန္မာ သံရံုးမီးေလာင္ တယ္ လို႔သိရပါတယ္။ တကယ္ပဲ မေတာ္တဆျဖစ္တဲ့ မီးေလာင္မႈလား။ အကြက္တခုခုထြင္ခ်င္လို႔ သူတို႔ ဟာ သူတို႔ မီးတင္ရိႈ႔ သလား ဆိုတာကေတာ့ ကာယကံရွင္မွပဲ သိမွာပါ။ သူတို႔နဲ႔အဆင္ေျပတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ၾကေတာ့ ဗီဇာအျမန္ ထုတ္ေပးၿပီး သူတို႔နဲ႔အဆင္မေျပတဲ့ သူတို႔မႀကိဳက္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းက လူေတြဆိုရင္ သံရံုးမီးေလာင္ ထားလို႔ ဗီဇာ လာေလွ်ာက္ တဲ့ ႏုိင္ငံတကာ အကူညီေပးေရး အဖြဲ႔အစည္းက ၀န္ထန္းေတြကို ေစာင့္ပါဦး ေလာေလာဆယ္ ဗီဇာ ထုတ္မေပးႏုိင္ေသးဘူး စတဲ့ ဆင္ေျခဆင္လက္ေတြ ေပးခ်င္လို႔လား။

အေမရိကန္အစိုးရကေတာ့ ေဒၚလာ ၂၀। ၅ သန္းနဲ႔ညီမွ်တဲ့ အကူအညီမ်ားေပးဖို႔ အဆင့္သင့္ပါပဲလို႔ ဆိုပါတယ္။ သို႔ ေသာ္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ အေနနဲ႔ အဲသလို ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီမ်ားကို လက္ခံရယူမယ္ဆိုရင္ ႏုိင္ငံတကာက သဘာ၀ေဘး ဒုကၡ ကပ္ဆုိင္ရာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံကိုလာၿပီး လိုအပ္တဲ့ လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ဖို႔ ခြင့္ျပဳရ ပါလိမ့္မယ္လို႔ ထပ္ေလာင္း ေျပာၾကားထားတာ ရိွပါတယ္။ မုန္တုိင္းအၿပီး ဆက္လက္ရင္ဆုိင္ရမဲ့ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စားေရး ေသာက္ေရး၊ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးေတြ အတြက္ အကူအညီ အေျမာက္အမ်ား လုိအပ္ပါတယ္။ တရုတ္တို႔၊ အိႏိၵယတို႔၊ အာစီယံႏုိင္ငံ တို႔ေလာက္နဲ႔ ေျဖရွင္းႏုိင္တဲ့ ေသးေသးမႊားမႊား ကိစၥမဟုတ္ပါ။

ႏုိင္ငံတကာက အကူအညီ အလံုးအရင္းနဲ႔ လိုပါတယ္။ တရုတ္လည္း သူ႔ငလ်င္ျပႆနာနဲ႔သူ ရင္ဆုိင္ေနရပါတယ္။ အဲတာအျပင္ ငလ်င္ေၾကာင့္ ဆည္ေတြ ေရကာတာေတြ စုစုေပါင္း (၆၉) ခု ထိခုိက္သြားလို႔ အဲသည့္ ဆည္ေတြက်ဳိး ေပါက္မသြားေစဖို႔ ေခါင္းခဲ ေနရတဲ့ အခ်ိန္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို အေရးေပၚ အေျခအေနမ်ဳိးမွာ ႏုိင္ငံတကာကေန ကူညီလာမွာကို ေႏွာင္ႀကိဳးပါတဲ့ အကူအညီလို႔ စြပ္စြဲလို႔မရပါဖူး။ ကိုယ္တဦးတည္း မေျဖရွင္းႏုိင္တဲ့ ကိစၥကို အမ်ားက ၀င္ေရာက္ ကူညီတဲ့ေနရာမွာ နားလည္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အခုဟာက အလကားရတဲ့ႏြား သြားျဖဲၾကည့္ ေနတာမ်ဳိးနဲ႔ တူေနပါ တယ္။ အာစီယံၾကေတာ့လည္း အဖြဲ႔၀င္ ဘယ္ ႏွစ္ႏုိင္ငံက အထူးတလည္ ခ်မ္းသာ ႂကြယ္၀ေနလို႔လဲ။ ထုိင္းတို႔ မေလးရွားတို႔ စကာၤပူတို႔ဟာ ကိုယ့္ထက္ပုိက္ဆံ ရိွေပမဲ့ ဒီလို အေျခအေနမ်ဳိးကို အလံုးအရင္းနဲ႔ ေရရွည္ကူညီဖို႔ မတတ္ႏုိင္ပါ။

ႏုိင္ငံတကာက ကူညီလာမယ္ ဆိုတာကို လက္ခံပါ့မယ္လို႔ သေဘာတူၿပီးမွ ဟိုအေၾကာင္းျပ သည္အေၾကာင္းျပၿပီး ကန္႔သတ္ တာေတြ၊ တားျမစ္တာေတြ မလုပ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဆိုၿပီးသား စကားျမဲဖို႔ လိုေၾကာင္းပါ။ သို႔မဟုတ္ပါက ေခြးၿမီး ေကာက္ က်ည္ ေတာက္စြပ္လို႔ သူမ်ားေတြ ေ၀ဖန္တာကို ခံရမွာပါပဲ။

ေဇာ္မင္း (လူ႔ေဘာင္သစ္)
၂၆၊ ၀၅၊ ၂၀၀၈