ဆက္သြယ္ေရး ဧရိယာျပင္ပတြင္

"
လူႀကီးမင္းေခၚဆိုေသာ ဖုန္းမွာ ဆက္သြယ္ေရးဧရိယာျပင္ပတြင္ ေရာက္ရွိေနပါသျဖင့္" စသည့္ အသံမ်ဳိးကို ျမန္မာ အမ်ားစု ၾကားဖူးၾကပါလိမ့္မည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ လက္ကိုင္ဖုန္း၊ တယ္လီဖုန္းအမ်ားစုက သာမန္အခ်ိန္တြင္ပင္ ေကာင္း ေကာင္း ဆက္သြယ္၍ မရတတ္ၾကပါ။ ယခုလို မုန္တိုင္းတိုက္ၿပီး ကာလတြင္ ဆက္သြယ္ေရးကိစၥမ်ားက ပို၍ ဆိုးပါ ေတာ့သည္။

စစ္အစိုးရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္က ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား ၿပီးဆံုးခဲ့ၿပီ၊ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား စေတာ့မည္ဟု ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကို ေျပာခဲ့သည္။ ယံုၾကည္ရ ခပ္ခက္ခက္ပင္ ျဖစ္သည္။ အျခားသတင္းမ်ားတြင္ ျပႆနာ မ်ားက မၾကားခ်င္မွအဆံုး။ အကူအညီမ်ား ျဖန္႔ျဖဴးပို႔ေဆာင္ရန္အတြက္ အတတ္ပညာ၊ နည္းပညာ၊ ကၽြမ္းက်င္မႈ၊ လူအင္ အား သူတို႔ထံတြင္ ရွိသည္ဟု ဆိုေသးသည္။ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီေပးေရး လုပ္သားမ်ား မလိုဟုလည္း ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္ေန ေသးသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆိုသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္ကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ခန္႔ခြဲေနသည့္ အမ်ဳိးသား သဘာ၀ေဘး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး ဗဟိုေကာ္မတီ၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈမ်ားတြင္ပင္ ကေမာက္ကမျဖစ္ရပ္မ်ား၊ လိုအပ္ခ်က္မ်ား အမ်ား အျပားေတြ႔ေနရပါသည္။

အျခားကိစၥမ်ား ထားဦး။ ဆက္သြယ္ေရးကိစၥတခုကိုပင္ ၾကည့္၍ မိမိေထာက္ျပလိုေသးသည္။ ယခုလို ကပ္ေဘးဒုကၡႀကီးက ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြက္သာ မဟုတ္။ ကမၻာအတြက္ပါ အတန္ႀကီးမားသည့္၊ လူအေသအေပ်ာက္ မ်ားျပားလြန္းလွသည့္ ကပ္ ေဘးဒုကၡႀကီး ျဖစ္သည္။ ဤသဘာ၀ကပ္ေဘးကို ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ားက စိုးရိမ္ပူပန္ေနၾကပါသည္။ သတင္းထူးျခားခ်က္မ်ားကို သိလိုေနၾကသည္။ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားအတြက္ ဆိုလွ်င္ ႀကိမ္မီးအံုးမွ်၊ ေဆြမ်ဳိး မိတ္ေဆြမ်ား အတြက္ ပူပန္ၾကသည္။ ႏိုင္ငံသား မိမိလူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္းအတြက္ ပူပန္ေနၾကပါသည္။ မိမိကိုယ္တိုင္ပင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ရွိ မိသားစုမ်ားကိုပင္ ယခုတိုင္ ဆက္သြယ္၍ မရေသးပါ။

ဤအေျခအေနတြင္ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းဌာနမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားအတြက္ "ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ" မထား ရွိပါ။ သတင္းျပန္ၾကားထုတ္ျပန္ေပးေနမည့္ ဌာနမ်ဳိး သူတို႔ဖြဲ႔စည္းထားသည္ဆိုသည့္ အမ်ဳိးသား သဘာ၀ေဘး ကာကြယ္ ေစာင့္ ေရွာက္ေရး ဗဟိုေကာ္မတီတြင္ ရွိမေနပါ။ ယခင္က ကုလအထူးသံ ဂမ္ဘာရီလာစဥ္က ထြက္ထြက္ေျပာေနသည့္ "ေျပာေရး ဆိုခြင့္ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔" က မည္သည့္ေနရာ ေရာက္ေနမွန္း မသိရပါ။ ေန႔စဥ္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမ်ားလည္း မေတြ႔ၾကရပါ။ ဤကိစၥမ်ား ထားလိုက္ဦး။ မိမိတို႔ တဦးခ်င္း ေမးျမန္းစံုစမ္းႏိုင္မည့္ ေဟာ့လိုင္း (Hotline) ေခၚ ဆက္သြယ္ စံုစမ္းေမးျမန္း ႏိုင္မည့္ ဌာနမ်ားလည္း ဖြဲ႔စည္းထားရွိျခင္း မရွိပါ။

ဤကိစၥမ်ဳိးက အစိုးရတခုအတြက္ ခက္လွသည္ဟု မထင္ပါ။ သို႔မဟုတ္ သာမန္ အဲန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔အစည္းတခုကပင္ ေဆာင္ရြက္ ႏိုင္သည့္ လုပ္ငန္းမ်ဳိး ျဖစ္ပါသည္။ ဥပမာ- ႏိုင္ငံရပ္ျခားတြင္ ရွိေနသည့္ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အေရးေပၚဖုန္း (Hotline) နံပါတ္တခုကို ဆက္သြယ္မည္။ ေဆြမ်ဳိး မိတ္ေဆြမ်ား ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းလြတ္-မလြတ္ စံုစမ္း ႏိုင္မည္။ အျပန္ အလွန္ ဆက္သြယ္ႏိုင္မည္။ အကူအညီလိုအပ္ပါကလည္း အကူအညီ ေပးႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ဖုန္းလိုင္းႀကိဳး မ်ားျပတ္ေတာက္ ေနသည့္ အထူးသျဖင့္ ယခုလိုကာလတြင္ ဤကဲ့သို႔ ၀န္ေဆာင္မႈမ်ဳိးက အထူးလိုအပ္ပါသည္။ ဤဌာန တြင္ ေစတနာ့၀န္ထမ္း အမ်ားအျပား ထားရွိႏိုင္ၿပီး ထိုသူမ်ားက လူကိုယ္တိုင္သြားေရာက္စံုစမ္းေပးျခင္း၊ ျပန္ၾကားေပးျခင္း၊ ရွာေဖြေပးျခင္းမ်ားလည္း ျပဳႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ဥပမာ-ဆိုပါစို႔။ လပြတၱာရွိ လူတဦးက အျခားေဒသရွိ မိတ္ေဆြ၊ ေဆြမ်ဳိးမ်ား ရွိေနပါက အကူအညီ ေတာင္းခံ ႏိုင္မည့္အျပင္၊ အျခားေဒသရွိ သူမ်ားကလည္း ကပ္ေဘးသင့္ ေဒသရွိ မိမိတို႔ အသိအကၽြမ္း မ်ားကို ဆက္သြယ္ေပးႏိုင္လိမ့္မည္။ အျပန္အလွန္ ကူညီေပးႏိုင္ၾကပါလိမ့္မည္။ "က်န္းမာ သက္ရွင္ ရွိေနေၾကာင္း" သိရ၍ သက္ျပင္း သက္မ ခ်ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ယခု ၁၉ ရက္ တိုင္လာသည့္တိုင္ ဤကဲ့သို႔ ၀န္ေဆာင္ကူညီေပးမႈမ်ဳိး မေတြ႔ရ ပါ။ (BBC) ျမန္မာပိုင္းဌာနက တတ္ႏိုင္ သမွ် ၀န္ေဆာင္မႈေပးေနေသာ္လည္း အစိုးရပိုင္ ရုပ္ျမင္သံၾကား၊ ေရဒီယို၊ သတင္းစာ မ်ားက အလားတူ၀န္ေဆာင္မႈမ်ဳိး လုပ္ေဆာင္ေပးျခင္း မရွိပါ။

ဤသို႔ျဖင့္ ယခုတိုင္ မိမိဖုန္းဆက္တိုင္း ဆက္သြယ္ေရး ဧရိယာျပင္ပသို႔ ေရာက္ေနသည္ကို ၾကံဳေနရပါသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ႀကီး ရွိ လူထုမ်ားလည္း ဆက္သြယ္ေရး ဧရိယာျပင္ပသို႔ ေရာက္ေနၾကရပါသည္။ ကပ္ေဘးသင့္ေဒသရွိ သန္းႏွင့္ခ်ီသည့္ အိုး အိမ္မဲ့ ဒုကၡသည္မ်ားသည္လည္း ဆက္သြယ္ေရး ဧရိယာျပင္ပသို႔ ေရာက္ေနၾကပါသည္။ ေနာက္ဆံုး စစ္အစိုးရက လူလူ ခ်င္းစာနာမႈ ကင္းမဲ့စြာ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီမ်ားကို ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္ထားေသာေၾကာင့္ ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုးသည္ပင္ ဆက္သြယ္ေရး ဧရိယာျပင္ပသို႔ ေရာက္ေနၾကရပါသည္။

ယခုလို အကူအညီေပးေရးကိစၥတြင္ပင္ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ဆက္ဆံေရး မည္မွ်ညံ့ဖ်င္း၍ စစ္အစိုးရ၏ စဥ္းစားခ်က္မ်ား မည္မွ် ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲေနသည္ကို ေတြ႔ေနၾကရပါသည္။ အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားမွ အကူအညီအဖြဲ႔မ်ားကိုသာ ေရြး၍ လက္ခံမည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားကို မယံုသကၤာစိတ္ႏွင့္ ပယ္ထားသည္ကို ေတြ႔ေနရပါသည္။ စစ္အစိုးရ၏ ကမၻာ့အျမင္ကိုပါ ဆက္၍ တြက္ဆႏိုင္ေသးသည္။ ဤသို႔ေသာ ကမၻာ့အျမင္မ်ဳိးျဖင့္ မည္သို႔ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ကုန္သြယ္ၾကပါမည္နည္း။ မည္သို႔ စီးပြား ေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကပါမည္နည္း။ ဤသို႔စီမံခန္႔ခြဲပံုမ်ဳိးႏွင့္ ဆိုလွ်င္ အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္သာ ကုန္သြယ္စီးပြား လုပ္ၾကေတာ့ မည္ေလာ။ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ကုန္သြယ္ ဆက္ဆံ မလုပ္ၾကေတာ့ၿပီေလာ၊ စဥ္းစားဖြယ္ ျဖစ္လာပါသည္။ ပို၍ အက်ယ္ အျပန္႔စဥ္းစားလွ်င္ စစ္အစိုးရက ကမၻာလႊမ္းပတ္ဆက္သြယ္မႈ (ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္း) မွပါ ဖယ္ခြါ၍ အထီး တည္း က်င့္ၾကံ ေနၿပီ ဆိုသည္ကိုပါ ပို၍ ေပၚလြင္လာပါေတာ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ ဦးေဆာင္သည့္ ျမန္မာစစ္ အစိုးရ ကိုယ္၌က ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းေခတ္တြင္ ဆက္သြယ္ေရး ဧရိယာျပင္ပသို႔ ေရာက္ေနသည္ကို ေတြ႔ၾကရပါေတာ့ သည္။

ဤေနရာတြင္ ေသာမတ္စ္ ပီ ဘာေနး (Thomas P. M. Barnett) ဆိုသူပညာရွင္တဦး၏ တင္ျပခ်က္က စိတ္၀င္စားဖြယ္ ေကာင္းလွပါသည္။ သူက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ေရတပ္မေတာ္ စစ္ေရးေကာလိပ္မွ ပါေမာကၡတဦးျဖစ္ၿပီး သူေရးသား ခဲ့သည့္ "ပင္တဂြန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္၏ ေနာက္ဆံုးကမၻာ့ေျမပံု၊ ၂၁ ရာစုတြင္ စစ္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေၾကာင္း" (Pentagon's New Map: War and Peace in the Twenty-First Century) စာအုပ္က လူသိမ်ားလွပါသည္။ သူက အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ခဲ့ရသည့္ စစ္ပြဲမ်ားႏွင့္ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္း သေဘာတရားကို ဆက္စပ္တင္ျပထားျခင္းျဖစ္သည္။ သူက ေျပာရာတြင္ ဒုတိယကမၻာစစ္ ၿပီးခ်ိန္မွစ၍ အေမရိကန္က အျခား အင္အားတူ၊ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ စစ္ဆိုင္ရန္ ျပင္ဆင္ခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္မ်ားအတြင္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံက ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ခဲ့ရသည့္ စစ္ပြဲမ်ားကို ျပန္ၾကည့္ေသာအခါ အျခားကမၻာႏွင့္ မဆက္စပ္ေနသည့္၊ တနည္း ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းႏွင့္ ေ၀းကြာ ဖယ္ခြါေနသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္သာ ျဖစ္ေပၚခဲ့ရသည္ကို သူေတြ႔ရွိရသည္။

သူက ကမၻာ့ေျမပံုတြင္ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းႏွင့္ ထဲထဲ၀င္၀င္ ေပါင္းစပ္ေနသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားကို ေဖာ္ျပသည္။ ဤႏိုင္ငံမ်ားက စီးပြားေရးစနစ္အရ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအရ၊ ဒီမိုကေရစီအရ ေကာင္းမြန္စြာ လည္ပတ္ရွင္သန္ေနေသာ ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည္။ သူ၏ အေခၚအရ ဤႏိုင္ငံမ်ားကို ဗဟိုခ်က္မ ႏိုင္ငံ (core)၊ တနည္း ရွင္သန္လည္ပတ္ေနသည့္ ခ်က္မ (functioning core) ဟု သံုးသည္။ က်န္သည့္ႏိုင္ငံမ်ားကေတာ့ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းႏွင့္ မဆက္စပ္ႏိုင္ၾကေသာ ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ကို မခ်ိတ္ဆက္မိသည့္ ေခ်ာက္ကမ္းပါး (non-integrating gap) သို႔ ကြာဟေနသည့္ ကြက္လပ္ (gap) ဟု ေခၚသည္။ ဤႏိုင္ငံ မ်ားတြင္ ကာရစ္ဘီယန္ပင္လယ္ေအာ္ရွိႏိုင္ငံမ်ား၊ အာဖရိကတိုက္ရွိ ႏိုင္ငံအားလံုးနီးပါး၊ ေဘာလ္ကန္ေဒသ၊ ေကာ့ေကးဆပ္ ေဒသ၊ အလယ္ပိုင္းအာရွ၊ အေရွ႔အလယ္ပိုင္းႏွင့္ အေရွ႔ေတာင္အာရွ၊ အေနာက္ေတာင္အာရွေဒသရွိ ႏိုင္ငံ မ်ား ပါ၀င္ေနၾက သည္ဟု ဆိုသည္။ သူ၏ သေဘာတရားအရ "(ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားမႈမရွိေသာ (ႏိုင္ငံမ်ား) သည္ အႏၱရာယ္ရွိေနသည္" (Disconnectedness defines .) ဟု ဆိုသည္။

ဘာေနး၏ အဆိုအရ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းႏွင့္ ေ၀းသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားသည္ ဆင္းရဲၾကသည္။ ဒီမိုကေရစီ မရွိၾက။ ကမၻာ့၏ ယဥ္ေက်းေသာ လူ႔တန္ဖိုးမ်ားကို လက္မခံၾက။ ျပႆနာ/ ပဋိပကၡမ်ားလည္း ျပည့္ေနၾကသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ေၾကာင္လိမ္ ေလွခါးသဖြယ္ ျပႆနာမ်ားျဖင့္ တ၀ဲလည္လည္ ဆင္းေနရင္း၊ ေနာက္ဆံုး အက်ပ္အတည္းမ်ားက ကပ္ဆိုက္လာရသည္။ ႏိုင္ငံတကာမိသားစုက ၀င္မရွင္းလွ်င္ မရႏိုင္ေတာ့သည့္ အေန အထားမ်ဳိး ျဖစ္လာခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ ဤအယူအဆ အေပၚ အေမရိကန္ေရတပ္တြင္လည္း စက္တင္ဘာ ၁၁၊ ေနာက္ပိုင္းကာလတြင္ အေလးအနက္ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားရွိလာခဲ့ သည္ဟုလည္း ဖတ္ရဖူးသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံကလည္း အလားတူအေျခအေနမ်ဳိး ဆိုက္လာခဲ့ၿပီဟု ယူဆရသည္။ ျမန္မာစစ္အစိုးရက အထီးက်န္၀ါဒ ကို က်င့္သံုးေနရင္း ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္း၏ ဆက္သြယ္ေရးဧရိယာ ျပင္ပတြင္ ေနထိုင္လာခဲ့သည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္သည္။ ယခု နာဂစ္မုန္တိုင္းကာလ လူသားခ်င္းစာနာမႈဆိုင္ရာ ကပ္ေဘးႀကီး ဆိုက္ရသည့္တိုင္ အထီးက်န္၀ါဒကို ဆက္လက္ကိုင္စြဲဆဲ ျဖစ္ေနသည္။ ဤသို႔ ဆက္လက္ေနထိုင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ မရႈမကယ္ႏိုင္ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာက ၀င္ေရာက္ကယ္ဆယ္ရေတာ့ မည့္ အေျခအေနသို႔ ဆိုက္လာခဲ့ၿပီ။ သို႔ေသာ္ စစ္အစုိးရက ေခါင္းမာမာျဖင့္ ျငင္းပယ္ေနဆဲ။

ေသခ်ာသည့္အခ်က္ တခုေတာ့ရွိပါသည္။ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္း၏ ဆက္သြယ္ေရးဧရိယာ ျပင္ပတြင္ေနထိုင္၍ စစ္အစိုးရ ေျပာ ေျပာေနသည့္ "ေခတ္မီ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္သည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး" ကို တည္ေဆာက္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။

ေအာင္သူၿငိမ္း
၂၁ ေမလ ၂၀၀၈။