အေဟာင္း အသစ္နဲ႔ ေဖာက္ထြက္ျခင္း

အဂၤလိပ္စကားမွာ Abstract (အက္ဘ္စထရက္) ဆိုတဲ့ စကားလံုး တခုရိွပါတယ္။ အဲဒီ စကားလံုးဟာ နယ္ပယ္ ကိုလုိက္ၿပီး အေျခအေန အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ အေၾကာင္းအရာ အေထြေထြေပၚမွာ သြယ္ဝိုက္တင္စားလိုတဲ့ အခါမ်ဳိးမွာ ပိုၿပီးအသံုးမ်ားေလ့ ရိွပါ တယ္။

ဥပမာ တခ်ဳိ႔ကို တင္ျပပါရေစ။ ပန္းခ်ီကား တခ်ပ္ဟာ ျမင္လုိက္တာနဲ႔ လူအမ်ား ထင္ထင္ရွားရွား သိႏုိင္ေအာင္ ဒါဟာ ယမ္းခိုးေတြေဝေနတဲ့ ေတာင္တန္း၊ ဒါဟာ ေသြးအုိင္ထဲမွာ လဲက်ေနတဲ့ လူေတြ၊ ဒါဟာ ခမ္းေျခာက္ေနတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းနဲ႔ အပုိင္းပုိင္း က်ဳိးျပတ္ေနတဲ့ သစ္ပင္ေတြ အစရိွသျဖင့္ တုိက္ရိုက္ဆြဲထားတာမ်ဳိး မဟုတ္ဖူးဆိုပါစို႔။ သို႔ေသာ္လည္း အဲဒီ အေျခအေနကို ပန္းခ်ီဆရာက သူရဲ့ တင္စားလိုမႈအတြက္ တုိက္ရုိက္ေရးဆြဲျခင္း မျပဳဘဲ တျခားတနည္းနဲ႔ ေရးဆြဲတင္ျပ ထားတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ အခ်ိန္ယူၿပီး ၾကည့္တဲ့အခါၾကမွ ဒီပန္းခ်ီကားဟာ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡေတြေၾကာင့္၊ စစ္ပြဲေတြေၾကာင့္၊ အၾကမ္းဖက္မႈေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပ်က္ေနရတာေတြကို သြယ္ဝုိက္ၿပီး ေရးဆြဲ ထားတာကိုးလို႔ ျမင္လာ ပါတယ္။ ဒီလိုပန္းခ်ီကားမ်ဳိးကို အက္ဘ္စထရက္နဲ႔ တင္ျပေရးဆြဲ ထားတယ္လို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ စိတၱဇနာမ္ ဆံတဲ့ တင္ျပမႈမ်ဳိးလို႔ ေျပာမယ္ဆိုလည္း ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ ပန္းခ်ီကား တခ်ပ္မွာၾကေတာ့ အႏုပညာ ဖန္တီးမႈ လက္ရာက ေကာင္းေသာ္ညားလည္း ျပႆနာ တခုက ဘာတုန္းဆိုေတာ့ အက္ဘ္စထရက္ေတြ သိပ္မ်ားလြန္း ေနတယ္။ ဒီပန္းခ်ီကားဟာ ဘာကို ဆိုလိုတယ္ ဆိုတာ ၾကည့္ရႈသူ ပရိတ္သတ္အတြက္ နားလြယ္ဖို႔ မလြယ္လွပါဖူး။ ကာယကံရွင္ ပန္းခ်ီဆရာပဲ နားလယ္ပါ လိမ့္မယ္။

ေနာက္တခုကေတာ့ ပန္းပုဆရာတဦးက ေက်ာက္တုံးႀကီး တခုကို ထြင္းထုထားတယ္။ ပရိတ္သတ္အဖို႔ စေတြ႔ေတြ႔ျခင္းမွာ ဒီရုပ္ထုဟာ ဘာကိုဆိုလိုမွန္း ရုတ္တရက္ နားလည္ရ ခက္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္း ကေန ျမင္လာတာက ႏို႔စို႔ရြယ္ သားငယ္ကို ႏို႔ခ်ဳိ တုိက္ေကြ်းေနတဲ့ မိခင္ရဲ့ ပုံသ႑န္ကို ဆိုလိုမွန္း သေဘာေပါက္ လာတယ္။ အဲဒီကေနတဆင့္ ဆက္ၿပီး ခံစားလာရတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ မိခင္ေမတၱာနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္း ျခင္းဆိုတဲ့ ရသပါပဲ။ ဒါမ်ဳိးကိုလည္း အက္ဘ္စထရက္နဲ႔ ဖန္တီးတဲ့ အႏုပညာလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ေနာက္ထပ္ ရုပ္ထုတခုမွာကေတာ့ ဘဲဥပံု အဝုိင္းႀကီးေတြလည္း ပါ၊ ေလးေထာင့္ေတြလည္းပါ၊ အခြ်န္အတက္ ေတြ ဆူးေတာင္လို ဟာမ်ဳိးေတြလည္းပါ၊ ၾကယ္ေတြနဲ႔ လျခမ္းလိုလို ဟာေတြ လည္းပါ၊ ေနာက္ဆံုးမွာ ခႏၾၶြာကိုယ္ မပါတဲ့ ေၾကာင္တေကာင္ရဲ့ ဦးေခါင္းကို ရုပ္ထုရဲ့ ထိပ္မွာထုလုပ္ထားတယ္။ အဲသလို ရုပ္ထုမ်ဳိးဟာ အႏုပညာ ဖန္တီးမႈအရ လက္ရာေျမာက္ေကာင္း ေျမာက္ႏုိင္ေပမယ့္ အက္ဘ္စထရက္က မ်ားလြန္းေနတယ္။ ေျပာရရင္ ဖြက္ၿပီးတင္ျပ ထားတာက သိပ္မ်ားေနတဲ့အတြက္ လူအမ်ားအတြက္ ဘာကို ဆိုလုိခ်င္မွန္း နားလည္ရ ခက္ တယ္။ ဒါမ်ဳိးမွာလည္း ကာယကံရွင္ ပန္းပုဆရာက ရွင္းမျပမျခင္း ဘယ္သူမွ နားလည္ဖို႔ မလြယ္ပါဖူး။ သူက လည္း ရွင္းမျပဖူး ဆိုရင္ ကုိယ့္ဘာသာကိုယ္ပဲ ကုိယ္နားလည္တဲ့ ရႈေထာင့္ကေန ခံစားေပေတာ့။ ဒါေၾကာင့္ အက္ဘ္စထရက္ကို ရံဖန္ရံခါ “စိတ္ကူးသက္သက္” ဆိုၿပီး အနက္အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုပါေသးတယ္။

အႏုပညာ ဖန္တီးမႈေတြဟာ တဦးတေယာက္ရဲ့ ကိုယ္ပုိင္ဖန္တီးမႈေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အႏုပညာရွင္ရဲ့ ကိုယ္ပုိင္ အေတြးမ်ား ကေန သူဖန္တီးလိုတဲ့ အတုိင္း သူရဲ့အလုပ္ကို လုပ္တယ္လို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ သူရဲ့ ဖန္တီးမႈ အႏုပညာကို လူတုိင္း နားလည္ေစရမယ္ လို႔လည္း အာမမခံပါဖူး။ ခံစရာလည္း မလိုပါဖူး။ ဒါေၾကာင့္ အက္ဘ္စထရက္ မ်ားခ်င္လည္း မ်ားေနမယ္၊ နည္းခ်င္လည္း နည္းေနမယ္။ ပရိတ္သတ္ ႀကိဳက္သလိုသာ ခံစားေပေတာ့။ သို႔ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံ သားေတြ အတြက္ အလုပ္လုပ္မယ္၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို ျမွင့္တင္မယ္ဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရးကိစၥေတြမွာေတာ့ အက္ဘ္ စထရက္ မ်ားလြန္ရင္ မေကာင္းပါ အလုပ္ လည္း မျဖစ္ပါ။ လူၾကားေကာင္းေအာင္ အက္ဘ္စထရက္ သေဘာမ်ဳိးနဲ႔ ေျပာတာသက္သက္ပဲ ျဖစ္ေနပါ လိမ့္မယ္။

ၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။ သမၼတသစ္ ဦးသိန္းစိန္က တုိင္းျပည္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ စနစ္သစ္နဲ႔ ခ်ီတက္မယ္လို႔ တေလာေလး က လူသိရွင္ၾကား ေျပာခဲ့ပါတယ္။ စုိက္ပ်ဳိးေရးကိုလည္း တိုးတက္ေအာင္လုပ္မယ္ ၿပီးရင္ စက္မႈထြန္းကားတဲ့ တုိင္းျပည္ႀကီး ျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္မယ္လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ သူေျပာတဲ့ စနစ္သစ္နဲ႔ ခ်ီတက္မယ္ဆိုတာ ဘာတုန္းဆိုတာကိုေတာ့ ေရေရ ရာရာ ရွင္းမျပပါ။ အဲသလိုပါပဲ စနစ္သစ္နဲ႔ ခ်ီတက္ မယ္ဆိုေတာ့ အရင္ဟာက စနစ္ေဟာင္းေပါ့။ စနစ္ေဟာင္း ဆိုတာ ကလည္း သူက ဘာကို ဆိုလိုပါသလဲ။ ဦးသိန္းစိန္ ဘာေတြကို ဘယ္လို ဆိုလိုျခင္သလဲ ဆိုတာ မရွင္းပါ။ နားလည္း မလည္ပါ။ လႊတ္ေတာ္သစ္ႀကီး တခုလံုး၊ အစိုးရသစ္ႀကီး အဖြဲ႔တခုလံုးမွာ လူေဟာင္းစစ္ဗိုလ္ဟာင္း ေတြကိုပဲ မင္းမူခုိင္းၿပီး စနစ္သစ္နဲ႔ သြားမယ္ဆိုတာ ဘာကို ဆိုလိုတာ ျဖစ္ပါသလဲ။ တခါ သမတ အႀကံေပးအဖြဲ႔မွာ ပါေနတဲ့ အသင္းေခါင္းေဆာင္ သံုးဦးမွာလည္း ပါေမာကၡ ဦးျမင့္ တေယာက္ကလြဲလို႔ က်န္တာေတြက စစ္ဗိုလ္ေဟာင္းေတြ ခ်ည္းပါပဲ။ သမၼတသစ္ ဒါေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးသိန္းစိန္ ေျပာေနတာေတြမွာ အက္ဘ္စထရက္ေတြ မ်ားလြန္း ေနတယ္။

တခါ လူအၾကည့္မ်ားတဲ့ ဘေလာ့တခုရဲ့ ဘေလာ့ဂါ တဦးကလည္း အေဟာင္းေတြက ေဟာင္းလြန္းေန၍ အသစ္ကေန ျပန္စဖို႔ ေဆာင္းပါးအခန္းဆက္ေတြ ေရးေနပါတယ္။ အေဟာင္းေတြကို ဖယ္ရွားၿပီး အသစ္ကို ထူေထာင္ၾကစို႔ဆိုေတာ့ နားေထာင္လို႔ ေကာင္းပါတယ္။ ဘယ္လို အသစ္မ်ဳိးကို ေဆာင္းပါးရွင္ ဆိုသလိုလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ နားမလည္ပါ။ ဘယ္လိုဟာမ်ဳိးကို အသစ္လို႔ ေခၚတယ္ ဆိုတာကိုလည္း သူက ရွင္းျပမထားပါ။ ေနာက္ ဘယ္လိုဘယ္ပံု ျပန္စတဲ့ဟာကို အသစ္လိုေခၚႏုိင္တယ္၊ ဘယ္လိုဘယ္ပံု ျပန္စတဲ့ ဟာကိုေတာ့ အသစ္လို႔ မေခၚႏုိင္ဖူး စတာေတြကိုလည္း ေရေရရာရာ တင္ျပထားတာ မေတြ႔ရပါဖူး။ အက္ဘ္စထရက္ေတြ မ်ားေနပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူ႔ရဲ့ ေဝဖန္ေရးသားမႈ စတုိင္ကိုက အေဟာင္းပံုစံ ျဖစ္ေနပါတယ္။ စတုိင္သစ္ ဟန္သစ္နဲ႔ ေဝဖန္ေထာက္ျပ တာမ်ဳိး မဟုတ္ဖူး ဆိုတာ ဖတ္မိသူေတြ သတိထား မိမွာပါ။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ဆံုး ေတာ့ သူဆိုလိုခ်င္တာကို ျပန္ၾကည့္လုိက္ရင္ အန္အယ္ဒီနဲ႔ ေဒၚစုရဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈ ခ်ာတူး လန္တယ္လို႔ ေျပာတာကိုပဲ ေတြ႔ရပါတယ္။

ေနာက္တခုကေတာ့ တခ်ိန္တုန္းက ျမန္မာျပည္မွာ ဒုတိယ အင္အားအႀကီးဆံုး ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီက အခုျပည္ပ ေရာက္ စုဖြဲ႔မႈအတြင္းမွာ ရိွေနတဲ့ တြဲဖက္အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးကလည္း ေဒၚစုအေနနဲ႔ ရဲရဲႀကီး ေဖာက္ထြက္ဖို႔ လိုတယ္လို႔ ေရဒီယို အင္တာဗ်ဴးတခုမွာ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ဘယ္လို ေဖာက္ထြက္ တာမ်ဳိး လုပ္ရမွာလဲ ဆိုတာကို သူက ရွင္းျပမသြားပါ။ ေဖာက္ထြက္ပါ၊ ေဖာက္ထြက္ရမယ္ ဆိုတဲ့ စကားလံုး ေတြဟာ အခက္အခဲၾကားကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာကို ေဆာင္ပါတယ္။ လွပါတယ္။ အားေကာင္းတဲ့ စကားလံုးမ်ား လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လို ဘယ္ပံု ဘယ္နည္းလမ္းကို အသံုးျပဳၿပီး ဘယ္လိုအခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုလူေတြနဲ႔ ဘယ္လိုလက္တြဲၿပီး ဘယ္အေပါက္ ဘယ္ေထာင့္ကေန ေဖာက္ထြက္ရမယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ တြဲဖက္ႀကီးက ရွင္းျပ မသြားပါ။ ေနာက္တခုက ေဖာက္ထြက္ေရး ေအာင္ျမင္ဖို႔ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္နဲ႔ ဘာေတြလိုအပ္သလဲ ဆိုတာကိုလည္း သူက မေျပာခဲ့ပါ။ ေဖာက္ထြက္ဖို႔ တခုထဲသာ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ သူ႔မွာလည္း အက္ဘ္စထရက္ေတြ မ်ားေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

အန္အယ္ဒီမွာလည္း ေဟာင္းေနတာေတြ ရိွခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ အေဟာင္းေတြကို ေျပာင္းျပစ္ဖို႔ ေဒၚစု အပါအဝင္ အျခားေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ႀကိဳးစားေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ စတိတ္မန္႔ထုတ္၊ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြ ထုတ္ေနတဲ့ အဆင့္ကေန ေက်ာ္လြန္ႏုိင္ဖို႔ လုပ္ေနပါတယ္။ ေဒၚစုလြတ္လာတာ အခုဆို ငါးလေက်ာ္ပါၿပီ။ အဲဒီ ကာလတိုအတြင္းမွာ လူငယ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးတယ္၊ လူငယ္ကြန္ယက္ေတြဖြဲ႔တယ္။ ေနာက္ လယ္သမားကြန္ယက္ေတြ ဖြဲ႔တယ္၊ လယ္သမားေတြ အတြက္ သင္တန္းေတြ ဖန္တီးေပးတယ္။ အမ်ဳိးသမီး ကြန္ယက္ေတြ ဖြဲ႔စည္းတယ္။ သဘာဝ ေဘးရန္ေၾကာင့္ ဒုကၡ ေတြ႔ေနတဲ့ လူေတြကို တတ္ႏုိင္သေလာက္ အကူအညီေတြ ေပးေနတယ္။ ေဝဒနာရွင္ေတြကို ေတြ႔ဆံုအားေပးတယ္။ ဆင္းရဲသားေတြအတြက္ အတိုးမယူဘဲ အေသးစားေခ်းေငြ လုပ္ငန္းေတြ စတင္ ေဆာင္ရြက္ေနတယ္။ အန္အယ္ဒီ အဖြဲ႔ဝင္ မဟုတ္တဲ့ လူမႈေရး အကူအညီ ေပးေနတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ ထိေတြ႔ဆက္ဆံတယ္ ေဆြးေႏြးတယ္။

ဒါေတြဟာ အေဟာင္းထဲကေန အသစ္ဆီကို ဦးတည္လာေနတာလို႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ လူမႈအဝန္းအဝုိင္းကို အားေကာင္း လာေအာင္ ႀကိဳးစားေနတယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ။ လူမႈအဝန္းအဝုိင္း အားေကာင္းလာမွ ႏုိင္ငံေရး ႏိုးၾကားမႈ ပိုမိုအားေကာင္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူမႈအဝန္းအဝုိင္းအတြင္း ႏုိင္ငံေရး ႏိုးၾကားမႈ ျမင့္မားလာမွ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြ လိုအပ္တဲ့ အားကိုး ရေလာက္တဲ့ အင္အားကို ရလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကို မေမ့သင့္ပါ။ အေထြေထြ ဖိစီးမႈေၾကာင့္ စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို အာဏာႏုိင္ငံေရးတုိက္ပြဲ တခုထဲတုိက္ဖို႔ ဆြဲေခၚမယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ မသင့္ေတာ္ဖူးလို႔ ျမင္ပါတယ္။ ဒါကို ေဒၚစုလည္း ျမင္ပါတယ္ သေဘာေပါက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒၚစု ကေန႔လုပ္ေနတာဟာ အေဟာင္းထဲကေန “အသစ္” ေတြဆီေရာက္ဖို႔ “ေဖာက္ထြက္” ေန တာပါ။ ဆရာႀကီးလုပ္ခ်င္သူေတြ၊ တဖက္ေစာင္းနင္း ေဝဖန္သူေတြ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့၊ လုပ္ေစခ်င္တဲ့ ေဖာက္ထြက္မႈ မ်ဳိးေတာ့ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္ပါလိမ့္မယ္။

ဆက္ၿပီးေရးရရင္ အမ်ားႀကီးေရးဖို႔ က်န္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီထက္ပိုၿပီး ဆက္ေရးမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ ကုိယ္တုိင္လည္း အက္ဘ္စထရက္ေတြ မ်ားလာေတာ့မွာမို႔ ဒီမွာပဲ ဒီေလာက္နဲ႔ ရပ္လုိက္ပါတယ္။

ေဇာ္မင္း
၂၉ ရက္၊ ဧၿပီလ၊ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္