မီဒီယာနဲ႔ ၎၏အလုပ္

၁၉၆၉ ခုႏွစ္တုန္းက အာဖရိက ႏုိင္ငံတခုနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတင္းမွတ္တမ္းကား တခုထြက္လာခဲ့တယ္။ အဲသည့္ ေခတ္တုန္း က ေရာင္စံုရုပ္ရွင္ေတြ ရိွေနၿပီ ဆိုေပမယ့္ ဒီကားကေတာ့ အေရာင္ကေတာ့ ေရာင္စံု မဟုတ္ေသးပါဖူး။ အျဖဴအမဲ ပါပဲ။ ဘာအေၾကာင္းတုန္း ဆိုေတာ့ ကင္ညာႏုိင္ငံမွာ ရိွတဲ့ ႏုိင္ငံသားေတြရဲ့ ဘဝအေျခေန ျဖစ္စဥ္အေထြေထြကို ရုိက္ကူးထား တာျဖစ္ပါတယ္။ အဲတာကို ရုိက္ကူးေစဖို႔ ဘ႑ာေရး အကူအညီ ထုတ္ေပးခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔ကေတာ့ Save the Children ဆိုတဲ့ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ အဖြဲ႔တခု ျဖစ္ပါတယ္။ တခါ အဆိုပါ သတင္းမွတ္တမ္းကားကို ရိုက္ကူးခဲ့တဲ့ သူကေတာ့ ၿဗိတိသွ် ဒါရိုက္တာ တဦးျဖစ္တဲ့ ကင္လုပ္ခ်္ Ken Loach ဆိုသူ ျဖစ္ပါတယ္။

ကင္ညာႏုိင္ငံသားေတြရဲ့ လက္ရိွဘဝကို ဒါရုိက္တာ ကင္လုပ္ခ်္က ပီပီျပင္ျပင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္သာေအာင္ ရုိက္ကူး ႏုိင္ခဲ့ပါ တယ္။ ျပကြက္တခုမွာေတာ့ ကင္ညာႏုိင္ငံက လူျဖဴလူတန္းစား တစုကို အင္တာဗ်ဴးလုပ္တဲ့ အခန္းပါပါတယ္။ လွလွပပ ဝတ္စားထားတဲ့ လူျဖဴအမ်ဳိး သမီးတဦးက ကင္ညာႏုိင္ငံဟာ အခုအခါမွာ တည္ၿငိမ္တဲ့ ႏုိင္ငံတခုျဖစ္ေၾကာင္း၊ ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ သမၼတကလည္း ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ပီသၿပီး ျပည္သူေတြ အတြက္ အလုပ္လုပ္ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ အင္တာဗ်ဴးခံရတဲ့ လူျဖဴအမ်ဳိးသမီးနဲ႔ အျခားေသာ လူျဖဴအမ်ဳိးသမီး ေတြဟာ အဲသည့္အခ်ိန္မွာ ကိုယ္ပုိင္ေရကူးကန္ ေဘးမွာ ဝိုင္းထုိင္ ၿပီး ေကာ့ေတးလ္ ေသာက္ေနရင္းက အဗ်ဴးခံတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တဆက္ထဲဆိုသလို လူျဖဴအမ်ဳိးသမီးက ေျပာပါတယ္။ လူမဲေတြလည္း လက္ရိွအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေအာက္မွာ ေက်ေက်နပ္နပ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ရိွၾကေၾကာင္း ထပ္ေလာင္းၿပီး ဆိုပါတယ္။ ကင္ညာက လူမဲေတြဟာ သူတို႔နည္းသူတို႔ဟန္နဲ႔ ဘဝမွာ အခက္အခဲေတြ ရိွေသာ္လည္း ေပ်ာ္ေအာင္ေနတတ္ သူေတြလို႔လဲ ျဖည့္စြက္ လုိက္ပါေသးတယ္။ ကင္ညာႏုိင္ငံမွာ လူျဖဴေတြေရာ လူမဲေတြေရာ အားလံုး အဆင္ေျပ ေပ်ာ္ရႊင္ေန ပါတယ္လို႔ ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ထပ္ ျပကြက္တခုမွာေတာ့ ကင္ညာႏုိင္ငံက လူမဲေတြ လမ္းေပၚ ေတာင္းစားေနတာေတြ ပါလာပါတယ္။ သူေတာင္းစား ေတြထဲမွာ ကေလးေတြေရာ၊ အမ်ဳိးသမီးေတြေရာ၊ ကိုယ္လက္အဂၤါ မသန္စြမ္းသူေတြေရာ အစံု ေတြ႔ရပါတယ္။ လမ္းေပၚမွာ သြားလာေနတဲ့ လူမဲမ်ား အားလံုးနီးပါးရဲ့ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈဟာ အေတာ္ကေလး စုတ္စုတ္ ႏုတ္ႏုတ္ ႏုိင္တာ ကိုလည္း ဒါရိုက္တာက ရုိက္ျပထားပါတယ္။ ကင္ညာလူမဲေတြဟာ အေတာ္ႀကီး ဆင္းရဲၾကတယ္ ဆိုတာကို ေပၚလြင္ေအာင္ တင္ျပထား ႏုိင္တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အင္တာဗ်ဴး ခံရတဲ့ ကင္ညာႏုိင္ငံသား လူျဖဴအမ်ဳိးသမီး ေျပာထားတာေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္ေတြကို ျမင္ေနရတယ္ ဆိုတာကို ဒါရိုက္တာက ပညာသားပါပါနဲ႔ တင္ဆက္ထားတာပါ။ အတိုခ်ဳံးလို႔ ေျပာရ ရင္ေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူမဲ လူတန္းစားရယ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားနဲ႔ အလြမ္းသင့္တဲ့ လူျဖဴေတြနဲ႔ တျခားလူမဲေတြ က ေကာင္းစားေနၿပီး သာမန္လူမဲ လူတန္းစား ႏုိင္ငံသားအမ်ားစု ေတြကေတာ့ မြဲျပာက်ေနတာကို အဲသည့္ သတင္းမွတ္တမ္း ရုပ္ရွင္ကားအရ သိရပါတယ္။ တဆက္ထဲမွာ ေျပာရရင္ အဲသလို မြဲျပာက်ေနတဲ့ ႏုိင္ငံသားေတြဟာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေပ်ာ္ႏုိင္မွာ လဲ။ ဒါေပမယ့္ အဆင္ေျပ ေနတဲ့ လူတန္းစားက အဲသည့္ ႏုိင္ငံသားေတြဟာ ဆင္းရဲမြဲေတ ေနေပမယ့္ သူတို႔နည္း သူတို႔ဟန္နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ လူေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာတာဟာ ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလားဆိုတာကို ဒါရိုက္တာ ႏုိင္းယွဥ္ၿပီး တင္ျပထား တာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲသည့္ မွတ္တမ္းကားလဲ ၿပီးေရာ ဘာအေၾကာင္း ေတြေၾကာင့္လဲဆိုတာ အတိအက် မသိရေပမယ့္ Save the Children အဖြဲ႔က ဒါရုိက္တာ ကင္လုပ္ခ်္ကို မွတ္တမ္းဖလင္ေတြ သူတို႔လက္ထဲ အပ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုလာပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အပ္လုိက္ရပါတယ္။ အဲတာအျပင္ ဒါရိုက္တာ ကင္လုပ္ခ်္ဟာ သတင္းမွတ္တမ္းကားကို အဲသလို ရုိက္ကူးရပါ့မလား ဆိုၿပီး ထိုေခတ္ထိုကာလက အစိုးရတခ်ဳိ႔၊ လူတခ်ဳိ႔နဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းတခ်ဳိ႔ရဲ့ ေဝဖန္တုိက္ခုိက္မႈကို အေတာ္ေလး ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဆိုေတာ့ကာ အဲသည့္ သတင္းမွတ္တမ္းကားဟာ အဲသည့္ ေခတ္ကာလတုန္းက ကမၻာ့ ပရိတ္သတ္ႀကီး သိေအာင္ ျပသခြင့္ မရလုိက္ပါဖူး။ သို႔ေသာ္ ဒါရိုက္တာက ဖလင္ ေကာ္ပီတခု ကူးၿပီး သိမ္းထားႏုိင္ လုိက္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၄၂ ႏွစ္အၾကာ အခု ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္မွာ အဲသည့္ ဇာတ္လမ္းဟာ ျပန္လို႔ ေပၚလာပါတယ္။ ႏုိင္ငံတကာ ပရိတ္သတ္မ်ား မၾကာခင္ ၾကည့္ရႈ ႏုိင္ေတာ့ မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

ကင္လုပ္ခ်္ရဲ့ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္က ရုိက္ကူးခဲ့တဲ့ အဆိုပါ သတင္းမွတ္တမ္းကားနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ျဖစ္ေၾကာင္းရယ္ကုန္စင္ကို ဘီဘီစီ တီဗီြက ကာယကံရွင္ ဒါရိုက္တာနဲ႔ အင္တာဗ်ဴး လုပ္ၿပီးေတာ့ မၾကားေသးခင္က ထုတ္လႊင့္ျပသခဲ့ပါတယ္။ ကင္လုပ္ခ်္ဟာ ရုပ္ရွင္ကားေကာင္း ေတြလည္း ထုတ္လုပ္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ Kahty come home ဆိုတဲ့ ရုပ္ရွင္ဟာ လူမႈနယ္ပယ္ အတြင္းမွာ ရုန္းကန္ေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီးတဦးရဲ့ ဘဝကို ထင္ဟပ္ၿပီး တင္ျပခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၇ဝ ေက်ာ္ႏွစ္မ်ားက လူႀကိဳက္မ်ားခဲ့တဲ့ ရုပ္ရွင္ေတြထဲက တခုလို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ နာမည္ႀကီး ေနာက္ရုပ္ရွင္တကား ကေတာ့ Kes လို႔ အမည္ရတဲ့ ကားျဖစ္ပါတယ္။ လူငယ္ေလးတဦး ဖယ္လ္ကြန္လို႔ ေခၚတဲ့ သိန္းငွက္အမ်ဳိးအစား တေကာင္ကို ေမြးတဲ့ ဇာတ္လမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဇတ္လမ္းရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က လူတေယာက္နဲ႔ တိရိစၦာန္တေကာင္ နားလည္မႈ တည္ေဆာက္ျခင္းလို႔ တင္စား ေျပာမယ္ဆိုရင္ ရပါတယ္။

တခ်ိန္တုန္းက ဒါရုိက္တာ ကင္လုပ္ခ်္ဟာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း ျဖစ္ပ်က္ေနတာ ေတြကို ထိထိမိမိ ရိွလွတဲ့ ရုပ္ရွင္ေတြ၊ သတင္းမွတ္တမ္းကားေတြ အျဖစ္နဲ႔ ရုိက္ကူးတင္ဆက္မႈေၾကာင့္ ေထာက္ခံသူေတြ ရိွခဲ့သလို မလိုတမာ ရိွသူေတြရဲ့ တုိက္ခုိက္မႈကိုလည္း ခံခဲ့ရပါတယ္။ အဲတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကင္လုပ္ခ်္က အခုလိုမွတ္ခ်က္ခ်ပါတယ္။ Journalist should not be attacked for journalistic work “ဂ်ာနယ္လစ္တဦးဟာ ဂ်ာနယ္လစ္အလုပ္ကို လုပ္တဲ့အတြက္ အတုိက္ခုိက္ အကန္႔အသတ္ မခံရသင့္ဖူး” လို႔ ဆိုလိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့အဆိုဟာ မွန္ကန္တယ္လို႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ မီဒီယာသမား တဦးဟာ မီဒီယာအလုပ္ေၾကာင့္ အတုိက္အခုိက္ခံရတယ္၊ အကန္႔အသတ္ ခံရတယ္ဆိုတာ မျဖစ္သင့္ပါဖူး။

သို႔ေသာ္လည္း မီဒီယာသမား တဦးဟာ မီဒီယာအလုပ္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ မလုပ္ဘဲ မေဆာင္ရြက္ဘဲ မီဒီယာကို အေၾကာင္းျပၿပီး (သိုမဟုတ္) အသံုးျပဳၿပီး ႏုိင္ငံေရးအလုပ္ လုပ္မယ္၊ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ တဖက္ဖက္ကုိ ဘက္လုိက္မယ္၊ လူမ်ဳိးေရး သက္သက္ဦးတည္တဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္မယ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားကိုသာ အေရာင္တင္ေပးမယ္၊ အမ်ားျပည္သူ သိရိွခြင့္ ရိွရမယ့္ ကိစၥေတြကို အမွန္အတုိင္း မသိရေလေအာင္ ဖံုးဖိမယ္၊ ပုဂၢိဳလ္ေရး တုိက္ခုိက္မယ္၊ ရလုိမႈတခုခု အတြက္ ေငြေရးေၾကးေရး အရႈတ္အရွင္းေတြ အလြဲသံုးစား လုပ္တာေတြ စသျဖင့္ ျပဳလုပ္လာမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အတုိက္အခုိက္လည္း ခံရမယ္၊ အေဝဖန္လည္း ခံရပါ့မယ္၊ အဆူ အဆဲလည္း ခံရမွာ မလြဲပါဖူး။ ဒါေတြကို က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာ သတင္းမီဒီယာ သမားမ်ား မွန္မွန္ကန္ကန္ ျမင္တတ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ကင္လုပ္ခ်္တို႔လို အရိွကိုအရိွ အတုိင္း တင္ျပရဲတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္မ်ဳိး သတင္းမီဒီယာသမားမ်ဳိး ေတြရဲ့ အေတြ႔အႀကံဳ ေတြကို သင္ခန္းစာယူ အတုယူဖို႔ လိုတယ္လို႔ ေျပာလိုပါတယ္။

ႏုိင္ငံေရးလုပ္တယ္ ဆိုတာကေတာ့ သတင္းမီဒီယာသမားကိုယ္တုိင္ ပါတီေထာင္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္တာမ်ဳိးကို ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဖူး။ အကယ္၍ အဲသလိုသာ လုပ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္လည္း သတင္းမီဒီယာ သမား ဘဝကို စြန္႔လႊတ္ဖို႔လိုပါတယ္။ က်ေနာ္ ဆိုလိုခ်င္တာကို ဥပမာတခုေပးၿပီး ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္မီတုန္းက အေျခအေနတခုကို ကိုးကားၿပီး ေျပာလိုပါတယ္။ သတင္းသမား တဦး၊ ဂ်ာနယ္လစ္တဦးဟာ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ျမင္ေနရတာ ေတြကို အရင္းအတုိင္း တင္ျပဖို႔သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေရြးေကာက္ပြဲကို ဝင္သင့္တယ္ မဝင္သင့္ဖူး ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သတင္းမီဒီယာ သမားကကိုယ္တုိင္က ေရွ႔ေန႔လုိက္စရာ မလိုဘူးလို႔ ဆိုလိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသလိုမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ သတင္းမီဒီယာ သမားကိုယ္တုိင္က ဘာေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ ဝင္ထုိက္တယ္ (သို႔မဟုတ္) မဝင္ထုိက္ဖူး ဆိုတာကို အာေဘာင္အာရင္း သန္သန္နဲ႔ အမ်ားျပည္သူကို တင္ျပေနတာဟာ ဂ်ာနယ္လစ္အလုပ္ကို လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘဲ ကုိယ္တုိင္ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ေနျခင္းသာ ျဖစ္သလို အခြင့္အလမ္း တခုခု ရရလိုမႈေၾကာင့္ ဘက္လုိက္တင္ျပ ေနတယ္ လို႔လဲ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။
ျမန္မာသတင္းမီဒီယာ သမားမ်ား ဂ်ာနယ္လစ္ အလုပ္မ်ားကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ႏုိင္ၾကပါေစ။

ေဇာ္မင္း
၆ ရက္၊ ေအာက္တိုဘာလ၊ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္။