ရြက္မြန္စာမ်က္ႏွာ

Tuesday, May 13, 2014

တာဝန္သိမွ တရားရွင္သန္

လြန္ ခဲ့တဲ့ ေလးငါးရက္ေလာက္က ႏုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္တစ္ခုက သတင္းတပုဒ္ကို ဖတ္လုိက္ရပါတယ္။ အဲဒီသတင္းကို ဖတ္လုိက္ ရေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံေတြမွာ ဒီလိုမ်ဳိးလုပ္ရင္ ဒီလိုမ်ဳိးအက်ဳိးဆက္ ရိွပါ့လားလို႔ မွတ္သားရပါတယ္။ သတင္းက ဘာကိစၥလဲ ဆိုေတာ့ အစိုးရဝန္ႀကီးတစ္ပါး ပုဂၢိဳလ္ေရး အသံုးစရိတ္မ်ားေနတဲ့ အေပၚမွာ ေဝဖန္ခံရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသလို အေဝဖန္ခံရၿပီး ေနာက္ေတာ့ အဲဒီ ဝန္ႀကီးဟာ တာဝန္သိသိနဲ႔ သူ႔ရာထူးကေန ႏႈတ္ထြက္ေပးခဲ့ ပါတယ္။ ဝန္ႀကီးရာထူးမွာ ရသေလာက္ေတာ့ ေနဦးမဟဲ့ဆိုၿပီး ကုတ္ကပ္ေနတာမ်ဳိး မလုပ္ပါဘူး။

အဲဒီ ဝန္ႀကီးကေတာ့ လက္ရိွအာဏာရ ၿဗိတိသွ်အစိုးရရဲ့ ဝန္ႀကီးတစ္ပါး ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔နာမည္ကေတာ့ မာရီယာ မီးလားလို႔ ေခၚပါတယ္။ အဆိုပါ အမ်ဳိးသမီးဝန္ႀကီးရဲ့ တာဝန္ကေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈ၊ သတင္း မီဒီယာနဲ႔ အားကစား ေရးရာဝန္ႀကီးဌာန ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလက္ရိွ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံမွာ အာဏာရယူထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရး ပါတီက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဒးဗစ္ကင္မရြန္းဦးေဆာင္တဲ့ ကြန္ဆာေဗးတစ္ပါတီပါ။
ဝန္ႀကီးျဖစ္သူ မစၥမီးလားဟာ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံရဲ့ အဓိက အတုိက္ခံပါတီျဖစ္တဲ့ ေလဘာပါတီရဲ့ ဖိအားေပးမႈ ေအာက္မွာ ရက္ေပါင္း မ်ားစြာ ေဝဖန္ခံခဲ့ရပါတယ္။ အတုိက္ခံပါတီရဲ့ ေဝဖန္မႈကို ခံေနရတဲ့ တခ်ိန္ထဲမွာလည္း မိခင္ကြန္ဆာေဗးတစ္ ပါတီက ပါတီဝင္မ်ားရဲ့ ေဝဖန္မႈကိုလည္း အႀကီးအက်ယ္ခံရပါတယ္။ မစၥမီးလားဟာ အိမ္တလံုးကို အရစ္က်စနစ္နဲ႔ ဝယ္ယူထား ပါတယ္။ အစိုးရဆီကို တင္သြင္းတဲ့ ကုန္က်စရိတ္ေငြေတြကို အစိုးရကိစၥမ်ားအေပၚမွာ သံုးစြဲတာထက္ အဲဒီအိမ္အတြက္ အရစ္က်စနစ္နဲ႔ ေပးရတဲ့အေပၚမွာ သံုးေနတယ္လို႔ စြပ္စြဲခံရတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဒးဗစ္ကင္မရြန္းက ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သူရဲ့အစိုးရ ဝန္ႀကီးျဖစ္သူ မစၥမီးလားကို အကာအကြယ္ေပးခဲ့ ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဝန္ႀကီးျဖစ္သူဟာ ရာထူးကေန ႏုတ္ထြက္စာတင္ခဲ့ပါတယ္။ ႏႈတ္ထြက္စာ တင္ရ တာကလည္း အဖက္ဖက္က ဖိအားေပးမႈေတြ၊ ေဝဖန္မႈေတြေၾကာင့္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ႀကီးစြာျဖစ္ရၿပီး ႏုတ္ထြက္တာလို႔ ဆိုပါတယ္။ သူ႔ျပႆနာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး လက္ရိွအစိုးရရဲ့ ေဆာင္ရြက္မႈေတြကို မထိခုိက္ေစလို တာေၾကာင့္ ႏႈတ္ထြက္ရျခင္း ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကိုလည္း ႏုတ္ထြက္စာထဲမွာ ျပန္လည္ေျဖရွင္းထားပါတယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာ လည္း မစၥမီးလားက အစိုးရဆီက လိုအပ္တဲ့ အသံုးစရိတ္ေတြ ေတာင္းခံခဲ့ရာမွာ မရွင္းမလင္း ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ အခ်က္အလက္ ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူ႔ရဲ့အားနည္းခ်က္ ရိွခဲ့တာကို ပါလီမန္မွာ တရားဝင္ ေတာင္းပန္ခဲ့ပါတယ္။

ျပင္ပက လြတ္လပ္တဲ့ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး အဖြဲ႔ကတခုက မစၥမီးလားအေနနဲ႔ အစိုးရဆီမွာ အစိုးရလုပ္ငန္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေငြေၾကးေတာင္းခံခဲ့တဲ့ ကိစၥေတြကို ျပန္သံုးသပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲသလို သံုးသပ္တဲ့အေပၚကေန ေတြ႔ရိွရတာကေတာ့ မစၥ မီးလားဟာ အစိုးရကို စတာလင္ေပါင္ေငြ ေလးေသာင္းငါးေထာင္ ျပန္ဆပ္သင့္တယ္လို႔ ေထာက္ျပထားပါတယ္။ အေမရိကန္ေဒၚလာနဲ႔ တြက္မယ္ဆိုရင္ အၾကမ္းဖ်ဥ္းအားျဖင့္ ေဒၚလာ ခြန္ႏွစ္ေသာင္းခန္႔ ရိွပါလိမ့္မယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ပါလီမန္ အတြင္းမွာရိွတဲ့ သက္ဆုိင္ရာ ေကာ္မတီတခုက မစၥမီးလားအေနနဲ႔ ေပါင္ေငြ ငါးေထာင့္ရွစ္ရာသာ အစိုးရကို ျပန္လည္ ေပးသြင္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ ပါတယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာလည္း ဒီကိစၥနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ၿဗိတိသွ်ႏုိင္ငံသား တသိန္းေလးေသာင္း က မစၥမီးလားဟာ အစိုးရဝန္ႀကီး ရာထူးကေန ႏုတ္ထြက္ဖို႔ အဲသလိုမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ စတာလင္ေပါင္ ေလးေသာင္း ငါးေထာင္ စလံုးကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ဖို႔ အြန္လုိင္းကေန ေတာင္းဆိုထားပါတယ္။

မစၥမီးလားရဲ့ မိခင္ပါတီျဖစ္တဲ့ ကြန္ဆာေဗးတစ္ပါတီက ပါတီဝင္ေပါင္း သံုးပံုႏွစ္ပံုက မစၥမီးလားအေနနဲ႔ ဝန္ႀကီးရာထူးကေန ႏႈတ္ထြက္ဖို႔ စစ္တန္းေကာက္ယူရာမွာ သေဘာထားေပးပါတယ္။ ကိုယ့္ပါတီက ဝန္ႀကီးျဖစ္တာေၾကာင့္ ပါတီဝင္ေတြအေနနဲ႔ ဝုိင္းကာတာမ်ဳိး၊ ဝုိင္းဖာတာမ်ဳိး မလုပ္တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အင္မတန္ေကာင္းမြန္တဲ့ အေလ့အထလို႔ ျမင္မိပါတယ္။ ကြန္ဆာေဗးတစ္ပါတီဝင္ေတြက အဲသလိုမ်ဳိး သေဘာထားေပးတာက အေၾကာင္းရိွပါတယ္။ ဝန္ႀကီးက မႏႈတ္ထြက္ဘဲ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ အားကိုးနဲ႔ အစိုးရအဖြဲ႔ထဲမွာ ကုတ္ကပ္ေနဦးမယ္ဆိုရင္ ေနာင္လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ သူတို႔ပါတီကို လူေတြက အၾကည္အညိဳပ်က္မွာ စိုးရိမ္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ပါတီဝင္ေတြကုိယ္တုိင္က မဲဆႏၵပုိင္ရွင္ ျပည္သူေတြကို အေလး ထားရတယ္၊ အေလးထားရမယ္ ဆိုတာ ဒီေနရာမွာ ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံဟာ ဥေရာပသမဂၢ အဖြဲ႔ဝင္ ႏုိင္ငံတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ အဲတာေၾကာင့္ ဥေရာပသမဂၢ အဖြဲ႔ဝင္ ႏုိင္ငံေတြအၾကားမွာ မ်က္ႏွာပ်က္ရတာမ်ဳိးကိုလည္း ေရွာင္ရွား လိုတာေၾကာင့္လို႔ ဆိုႏုိင္ပါေသးတယ္။

မစၥမီးလားရဲ့ ေငြေရးေၾကးေရး အရႈပ္အေထြးကို စတင္ေထာက္ျပ ေဝဖန္ခဲ့သူကေတာ့ အတုိက္ခံပါတီျဖစ္တဲ့ ေလဘာ ပါတီက ပါလီမန္အမတ္တဦးျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့အမည္ ဂြ်န္မင္း လို႔ေခၚပါတယ္။ သူကဘယ္လိုေျပာသလဲဆိုေတာ့ မစၥမီးလားဟာ သူ႔ရဲ့ ဝန္ႀကီးရာထူးကေန တာဝန္သိသိ ႏုတ္ထြက္ဖို႔လိုေၾကာင္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အကယ္၍ မႏႈတ္ထြက္ဘူး ဆိုရင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ေဒးဗစ္ကင္မရြန္းကိုယ္တုိင္က သူ႔ရဲ့ေခါင္းေဆာင္မႈကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ျပသတဲ့အေနနဲ႔ မစၥ မီးလားကို တာဝန္ကေန ရပ္ဆုိင္း ရမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

မစၥမီးလား အခုလို သူ႔ဝန္ႀကီးရာထူးကေန ကိုယ္တုိင္ႏုတ္ထြက္သြားတာဟာ ပိုေကာင္းတယ္လို႔ တခ်ဳိ႔က ေထာက္ျပ ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုေတာ့ လူေတြအေနနဲ႔ မဲဆႏၵရွင္ေတြအေနနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြဟာ ကိုယ္ျပဳလုပ္ခဲ့တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တာဝန္သိတယ္၊ တာဝန္ခံမႈရိွတယ္ ဆိုတာကို လုိက္နာရဲ့လားဆိုၿပီး အၿမဲတန္းေစာင့္ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ရာထူးလည္းရေရာ ဒီငါးႏွစ္ သက္တန္းအတြင္း ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ အမတ္မ်ဳိး၊ ဝန္ႀကီးမ်ဳိးကို လူေတြက မႀကိဳက္ႏွစ္သက္ပါဘူး။ တခါ ငါးႏွစ္အတြင္း ငါဘာလုပ္လုပ္ မျပဳတ္ႏုိင္ဘူး၊ ငါ့ပါတီက ငါ့ကိုကာကြယ္ ေပးလိမ့္မယ္ ဆိုတာမ်ဳိး ရိွေနရင္ေတာင္မွ လူထုအသံ လူထုသေဘာထားကို မ်က္ကြယ္ျပဳလို႔ မရႏုိင္တာလည္း ျမင္ရပါတယ္။

မစၥမီးလားရဲ့ ကိစၥကို ျပန္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ တဦးဦးဆီက အလံုးအရင္းနဲ႔ လာဘ္ေငြယူတာမ်ဳိး မဟုတ္တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူရဲ့ဝန္ႀကီးသက္တန္းအတြင္း သူ႔ရဲ့ ဝန္ႀကီးဌာနမွာ သံုးစြဲရမယ့္ အသံုးစရိတ္ကို အစိုးရဆီမွာ တင္ျပေတာင္းခံတဲ့ ေနရာမွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မရိွလွတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာလည္း အိမ္တလံုးကို အရစ္က်ေပးသြင္းတဲ့ စနစ္နဲ႔ ဝယ္ယူထားတဲ့ ကာလလည္းျဖစ္ေနေတာ့ အလြဲသံုးစား လုပ္တယ္လို႔ စြပ္စြဲခံရပါတယ္။ တကယ္တန္း ျပႆနာတက္ရတဲ့ ေငြေၾကးပမာဏဟာ မမ်ားလွပါဘူး။ ေဒၚလာနဲ႔မွ ခြန္ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ပဲ ရိွပါတယ္။ သန္းနဲ႔ ခ်ီၿပီး အလြဲသံုးစားလုပ္တာမ်ဳိး မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ျပားပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္ျပားပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏုိင္ငံေတာ္ပုိင္ေငြကို အလြဲသံုးစား လုပ္တာမ်ဳိး သို႔မဟုတ္ အလြဲသံုးစားလုပ္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ရတဲ့ အခါမ်ဳိးမွာ ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံေတြမွာ ဝန္ႀကီးလည္း ကိုယ့္တာဝန္ကို ကိုယ္ယူရပါတယ္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က လုိက္ၿပီး ကာေပးတာေတာင္ မရပါဘူး။

က်ေနာ္တို႔ ႏုိင္ငံကလည္း အခု ဒီမိုကေရစီကို သြားေနတယ္လို႔ လက္ရိွအုပ္စိုးသူ အစိုးရက ေျပာပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီသက္တန္း မရင့္က်က္ေသးလို႔ ဟိုဟာေတြ အခုမေတာင္းပါနဲ႔ဦး၊ ဒီဟာေတြလည္း အခုအခ်ိန္ မေတာင္းဆိုပါနဲ႔ဦး၊ ေစာလြန္းပါေသးတယ္ ဆိုတာမ်ဳိးကို အစိုးရထဲက လူေတြေျပာေနတာ ေန႔တုိင္းဆိုသလို ၾကားရပါတယ္။ ဟုတ္ပါၿပီ။ ဒီမိုကေရစီ မရင့္က်က္ေသးလို႔ အေနာက္ႏုိင္ငံ မ်ားကလို ႏုိင္ငံေရးအခြင့္အလမ္းေတြ အခုခ်က္ျခင္း မရေသးဘူးဆိုတာ ထားလုိက္ပါ။ ဥပမာ အေနနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး အခြင့္အေရးေတြကို မေတာင္းေသးဘူးဘဲ ဆိုပါစို႔။ ပါလီမန္မွာ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅% ရိွေနတာကိုလည္း မေလ်ာ့ခုိင္း ေသးပါဘူး။

ဒါေပမဲ့ ေတာင္းဆိုရမယ့္ ကိစၥေတြကေတာ့ ရိွပါေသးတယ္။ လာဘ္စားတဲ့ ဝန္ႀကီး၊ ႏုိင္ငံေတာ္ပုိင္ ပစၥည္းေတြနဲ႔ ေငြေၾကးကို အလြဲသံုးစားလုပ္တဲ့ ဝန္ႀကီး၊ လူေတြျပည္သူေတြကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ေစာ္ကားေမာ္ကား ေျပာတဲ့ဝန္ႀကီး၊ စီးပြားေရး ကုမၸဏီမ်ဳိးစံုနဲ႔ လက္ဝါးရုိက္ၿပီး ကုိယ့္အိတ္ထဲ ရသေလာက္ထည့္ေနတဲ့ ဝန္ႀကီး၊ အဲတာမွ မဟုတ္လည္း တဖက္လွည့္နဲ႔ ကိုယ့္သားသမီး အိတ္ေတြထဲ ေငြေတြလိွမ့္ဝင္ေနတာ မ်ဳိးေတြကိုေကာ အေရးမယူသင့္ဘူးလား။ ေျမသိမ္းယာသိမ္း ကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္ေနတဲ့ ဝန္ႀကီးမ်ဳိးေတြ၊ အမတ္မ်ဳိးေတြကိုေကာ အေရးမယူေတာ့ဘူးလား။ လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရးကို ႏုိင္ငံေရးမွာ ခုတုံးလုပ္ေနတဲ့ သူေတြကိုေကာ အေရးမယူေတာ့ဘူးလား။

အခုက်ေနာ္တို႔ တုိင္းျပည္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာက လြန္လြန္းအားႀကီးပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးအရလည္း အပုိင္ခ်ဳပ္ထားတယ္၊ စီးပြားေရးအရလည္း ေမာင္ပုိင္စီးထားတယ္၊ လာဘ္စားတာ အပါအဝင္ မဟုတ္တာ လုပ္ေနတာေတြကိုလည္း အေရးမယူဘူး ဆိုေတာ့ ဒီလိုႏုိင္ငံမ်ဳိးမွာ တည္ေဆာက္ေနတယ္ေျပာတဲ့ ဒီမိုကေရစီဟာ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ရင့္က်က္လာမွာလဲ။ ဒီမိုကေရစီခမ်ာ ရင့္က်က္ခြင့္ေကာ ရိွဦးမွာလား။ အရပ္ဝတ္ဝတ္ထားတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ တုိင္းျပည္လို႔ ေျပာရင္ လြန္မယ္ မထင္ပါဘူး။

အခုလည္းၾကည့္ပါဦး။ ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ တရားမွ်တမႈ ရိွရပါေစ့မယ္လို႔ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒ ေျပာခဲ့တယ္။ ဘာမွမၾကာလုိက္ဘူး။ ပါလီမန္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းသာလွ်င္ မိမိဝင္ၿပိဳင္မယ့္ မဲဆႏၵနယ္မွာ စည္းရံုး ေဟာေျပာခြင့္ရမယ္။ တျခားလူပုဂၢိဳလ္တဦးဦးက လာၿပီး စည္းရံုးတာေဟာေျပာတာ မလုပ္ရဘူးဆိုေတာ့ ဒါဟာ ညစ္နည္းတေထာင္ ေဖာ္ျမဴလာထဲက တစ္နည္းကို သံုးတယ္လို႔ စြပ္စြဲရပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ပါတီကို လူေတြႀကိဳက္လာေအာင္ ၾကည္ညိဳလာေအာင္ မဲေပးခ်င္ လာေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ အခု အာဏာရ အစိုးရအဖို႔ တရားနည္းလမ္းက်က် လုပ္ႏုိင္တာေတြ လမ္းေၾကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးရိွပါတယ္။ အခုဟာက ထမင္းေတာ့စားခြင့္ရိွတယ္ ဒါေပမဲ့ လက္နဲ႔မစားရ၊ ဇြန္းနဲ႔မစားရ၊ အပ္ကေလးနဲ႔ေပါက္ၿပီး ထမင္းတစ္လံုးစီ ေကာက္စားရမယ္ဆိုတဲ့ ဟာမ်ဳိးလို ျဖစ္ေနတယ္။

က်ေနာ္တို႔ တုိင္းျပည္မွာ အခုအစိုးရသက္တန္း သံုးႏွစ္အတြင္း မစၥမီးလားလို ကိုယ္ျပဳခဲ့တာအတြက္ ကိုယ္တာဝန္ခံတဲ့ ဝန္ႀကီးမ်ဳိး တေယာက္မွ မေတြ႔ဘူးေသးပါ။ လူသိရွင္ၾကား အမွားေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ဝန္ႀကီးေတြ ကိုေတာင္ အာဏာရအစိုးရေကာ၊ အာဏာရအစိုးရရဲ့ ပါတီကေကာ အေရးယူတယ္၊ ႏႈတ္ထြက္ခုိင္းတယ္ဆိုတာမ်ား ေယာင္လို႔ေတာင္ မၾကားမိေသးပါ။ ဒီမိုကေရစီ ရင့္က်က္လာဖို႔ ဆိုတာ ဒီအတုိင္း ထုိင္ေစာင့္ေနရံု၊ ငါးႏွစ္တခါ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးရံုနဲ႔ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါ။ ဒီမိုကေရစီ အေလ့အထကို ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္သလို လုပ္ေနပါမွ အမွန္တကယ္ က်င့္သံုးေနပါမွ ဒီမိုကေရစီ ရင့္က်က္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ေရွးလူႀကီးမ်ား ေျပာေလ့ရိွတာ တခုကို သြားၿပီး သတိရမိပါတယ္။ အဲတာက ဘာတုန္းဆိုေတာ့ မင္းတို႔ေခတ္ကေတာ့ကြာ ေရွ႔ေလ်ာက္ေတာ့ "အတုတစ္ေထာင္၊ အေယာင္တစ္သိန္း၊ အပလိန္း အႏၱပါပဲ" ဆိုတဲ့ စကားကို အမွတ္ရမိပါေၾကာင္း။

ေဇာ္မင္း
၁၄ ရက္၊ ဧၿပီလ၊ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္

No comments:

 
 
©2007 Fine-Leaves.blogspot.com, Powered by Blogger.