Foreign Media ေၾသာ္ ႏုိင္ငံျခားမီဒီယာ

တေန႔ေတာ့ ဖုန္းလာတာနဲ႔ ေကာက္ကုိင္လုိက္ေတာ့ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္ တေယာက္က ေခၚတာျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီ ဂ်ပန္ သတင္းေထာက္ရဲ့ သတင္းဌာနက ဘန္ေကာက္မွာ အေျခစုိက္ထားတာ။ ကိုယ္ကလည္း ဘန္ေကာက္ မွာ ေနတာဆိုေတာ့ တခါတရံ ၿမိဳ႔ထဲမွာ သူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါလည္း ဆံုျဖစ္ပါတယ္။ လူခ်င္း မ်က္မွန္းတန္းမိေနတယ္ ဆိုပါေတာ့။ အဲဒီ ဂ်ပန္က ေတြ႔လုိက္ရင္ ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ သေဘာေကာင္းတဲ့ ပံုပါပဲ။ သူကေမးတယ္ သူျမန္မာျပည္က ရိုက္လာတဲ့ ဗြီဒီယို အေခြကို အဂၤလိပ္လို ဘာသာျပန္ခ်င္ပါတယ္တဲ့။ အဲတာ က်ေနာ္မ်ား ဘာသာျပန္ေပး ႏုိင္ မလားဆိုၿပီး ေမးပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း ဘာသာျပန္တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ေနတာဆိုေတာ့ ေကာင္းၿပီေပါ့ေလ
ျပ န္ႏုိင္ ပါတယ္လို႔ ေျဖလုိက္တယ္။

အဲတာနဲ႔ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ သူတို႔ ရံုးကိုသြားလုိက္တယ္။ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္က သူျမန္မာျပည္က ရုိက္လာတဲ့ အေခြကို ျပပါတယ္။ တျခားအၾကာင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဖူး။ ျမန္မာတုိင္းရင္းေဆး၊ ဘယေဆးေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းပါပဲ။ တုိင္းရင္းေဆး ေဖၚစပ္တဲ့ လူေတြအေၾကာင္း ပါသလို တုိင္းရင္းေဆး ေရာင္းခ်တဲ့ ဆုိင္ပုိင္ရွင္ေတြနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးတာေတြလည္း ပါပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ တုိင္းရင္းေဆး ဆရာႀကီးေတြ လူနာေတြကို ဘယ္လိုဘယ္ပံု ကုသတယ္ ဆိုတဲ့ ဇာတ္လမ္းသေဘာ မ်ဳိးေလးေတြလဲ ပါေသးတယ္။ အဲတာ အျပင္ မႏၱေလးက တုိင္းရင္းေဆးေကာလိပ္မွာ ဆရာေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ အင္တာဗ်ဴး ထားတာေတြလဲ ရိွေသးတယ္။ ေျပာမယ္ဆိုရင္ အေခြက စုစုေပါင္း တနာရီခြဲစာေလာက္ ရိွတယ္။

ဂ်ပန္သတင္းေထာက္က က်ေနာ့္ကို ရွင္းျပပါတယ္။ အဂၤလိပ္လို ျပန္ၿပီးရင္ သူတို႔က ဂ်ပန္လို ဘာသာ ဆက္ျပန္ ၿပီး ဂ်ပန္ႏုိင္ငံမွာ ျပဖို႔ ရိွတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့ ျမန္မာ့ရိုးရာ တုိင္းရင္းေဆးအေၾကာင္း ဘာပဲေျပာေျပာ ႏုိင္ငံတကာက သိတယ္ဆိုရင္ အျမတ္ပဲလို႔ တြက္မိပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ့ ရိုးရာတုိင္းရင္းေဆးကို ေၾကာ္ျငာသလိုေတာင္ ျဖစ္ေသးတာမို႔ ေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုလိုတာပါ။

သို႔ေသာ္လည္း ဂ်ပန္သတင္းေထာက္က က်ေနာ့္ကို ဒီတရက္ထဲနဲ႔ အၿပီးဘာသာျပန္လို႔ ရမလားဆိုၿပီး ေမး လာပါတယ္။ အဲေတာ့ က်ေနာ္က ဗီြဒီယိုေခြေတြ အသံဖုိင္ေတြကို ဘာသာျပန္ရတာ အခ်ိန္အလြန္ယူ ရေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုေတာ့ အသံမေကာင္းတာ၊ မၾကည္လင္တာ၊ ေဒသခံ အသံုးအႏႈန္း ျဖစ္ေနလို႔ ခ်က္ျခင္းနားမလည္ရင္ ျပန္ရစ္ၿပီး ျပန္နားေထာင္ရတာ အစရိွတဲ့ အခက္အခဲေတြေၾကာင့္လို႔ ရွင္းျပပါတယ္။ က်ေနာ့္ အေတြ႔အႀကံဳအရ ဆယ့္ငါးမိနစ္စာ အသံဖုိင္တခုဟာ အစကတည္းက ေျပာတာလည္းမရွင္း အေၾကာင္းအရာကိုလည္း တုိက္ရုိက္ နားလည္ေအာင္ မေျပာႏုိင္ရင္ တေနကုန္ေအာင္ ျပန္ယူရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ နဲနဲေလာက္ေတာ့ ၾကည့္ပါရေစလို႔ ဂ်ပန္ သတင္းေထာက္ကို ရွင္းျပပါတယ္။ အဲေတာ့ သူကလည္း အိုေကေပါ့ေလ။

အဲဒီအေခြကို ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ ၾကည့္ၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ္က ဘာသာစျပန္မယ္လို႔ ဆိုေတာ့ သူက ကြန္ျပဴတာ ထုတ္ေပး ပါတယ္။ ဘာသာျပန္ရင္း ျပန္ရင္းနဲ႔ ေန႔လည္ ထမင္းစာခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္ထမင္း ထြက္စားတယ္။ စားၿပီးၿပီးခ်င္း ျပန္လာၿပီး ဆက္ျပန္တယ္။ ညေန ငါးနာရီခြဲ ေလာက္ရိွေတာ့ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္ က်ေနာ့္စားပြဲကို ေပါက္ခ်လာၿပီး ဘယ္ႏွမိနစ္စာ ျပန္ၿပီးပလဲဆိုတာ လာၾကည့္ေတာ့ ငနဲသား စိတ္ပ်က္သြားဟန္ တူတယ္။ မိနစ္ ၂ဝ စာပဲၿပီးေသးတာကိုး။ ဆိုေတာ့ကာ ေနာက္ထပ္ တနာရီနဲ႔ ဆယ္မိနစ္စာ က်န္ေနေသးလို႔ပါ။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ တရက္ထဲနဲ႔ ၿပီးရင္ အခ်ိန္ကုန္ သက္သာတယ္ က်ေနာ့္ကိုေပးရမယ့္ ဘာသာျပန္ခကလည္း တရက္စာပဲ ေပးရမယ္။ ေနာက္ရက္မွာ သူက အဂၤလိပ္ကေန ဂ်ပန္လို ဘာသာျပန္မယ္လို႔ မွန္းထားပံု ရပါတယ္။ ေျခာက္နာရီ ထိုးခါနီးေတာ့ က်ေနာ္က ဘာသာျပန္တာကို ရပ္လုိက္ၿပီး ျပန္ေတာ့ မယ္ ေနာက္ေန႔ မနက္မွာ ျပန္လာၿပီး ဆက္လုပ္မယ္လို႔ သူ႔ကိုေျပာလုိက္တယ္။

ကိုေရႊဂ်ပန္လည္း က်ေနာ့္ကို တရက္စာ လုပ္အားခ ထုတ္ေပးရင္း ေနာက္ေန႔မွာ ေစာေစာလာဖို႔ မွာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ တဆက္ထဲ မ်ဳိးဆက္သစ္နဲ႔ မ်ဳိးဆက္ေဟာင္း ကြာတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ဳိးကိုေျပာတာ ထင္ပါရဲ့လို႔ ၿငီးတြားသလိုလို ေျပာပါတယ္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနတာကို က်ေနာ္ျဖတ္ကနဲ သေဘာေပါက္ပါတယ္။ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ သံုးဆယ္ အရြယ္မ်ဳိးဆိုရင္ အလုပ္လုပ္တာ ျမန္တယ္။ က်ေနာ့္လို အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္က ေႏွးသြားၿပီဆိုတဲ့ သေဘာကို ဆိုလုိခ်င္မွန္း က်ေနာ္ နားလည္ လုိက္ပါတယ္။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီဂ်ပန္ကို မနက္ျဖန္က်ရင္ ဘာသာျပန္တဲ့ ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပညာေပးရမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။

ေနာက္တရက္ မေရာက္ခင္မွာ က်ေနာ္ ဘာသာျပန္ရတဲ့ အင္တာဗ်ဴးေတြကို စာဖတ္ေတြသိေအာင္ နဲနဲေလာက္ေတာ့ ထည့္ေျပာမွ ျဖစ္မယ္။ ၿမိဳ႔ႀကီးတၿမိဳ႔က ျမန္မာတုိင္းရင္းေဆး ေရာင္းတဲ့ဆိုင္က ဆုိင္ပုိင္ရွင္ရဲ့ သားျဖစ္သူနဲ႔ အဲဒီဂ်ပန္ အင္တာဗ်ဴး ထားတာကို နမူနာ ေျပာျပရဦးမယ္။ အဲဒီတုန္းကလည္း ၾကားမွာ ဗီြဒီယို ရိုက္ေနရင္း အဂၤလိပ္ျမန္မာ ႏွစ္ဘာသာနဲ႔ ဘာသာျပန္ေပးတဲ့သူ တေယာက္ ရိွေနပါတယ္။
ဂ်ပန္သတင္းေထာက္က “အခုေခတ္မွာ ျမန္မာေတြအေနနဲ႔ တုိင္းရင္းေဆးကို ပိုၿပီး အသံုးျပဳလာၾကတယ္ လို႔ ေျပာေနၾကတာ ဟုတ္ပါသလား။ ဟုတ္တယ္ဆိုရင္လည္း ဘာေၾကာင့္ တုိင္းရင္းေဆးကို ပိုၿပီး အသံုးျပဳလာၾက သလဲဆိုတာ ေျပာျပေပးပါ ” ဆိုၿပီး ေမးပါတယ္။ ဆုိင္ရွင္ရဲ့ သားျဖစ္သူ လူငယ္က ဒီလိုျပန္ေျဖ ပါတယ္။ “ေၾသာ္ ဟုတ္ကဲ့။ ဒီလိုပါခင္ဗ်ာ။ တုိင္းရင္းေဆး ဆိုတာကေတာ့ ဒီမွာ လူတုိင္းသံုးေနၾကတာပဲ။ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာေတာ့ လူတုိင္းသံုးၾကပါတယ္။ ေနာက္တခ်က္ကလည္း အဟြာေပါ့ေလ၊ တုိင္းရင္းေဆးဆိုတာ ေရွးတုန္းကလည္း သံုးေနတာဆိုေတာ့။ က်ေနာ္တို႔ ဆုိင္မွာတင္ ေရာင္းတဲ့ ေဆးေတြဟာ က်ေနာ္တို႔ အဖိုးလက္ထက္က အတုိင္း မူမေျပာင္းပဲ ေဖာ္ထားတာခင္ဗ်။ ေနာက္ လူေတြကလည္း ဟိုဒင္း ျဖစ္ၾကပါတယ္။ သံုးၾကပါတယ္၊ သံုးၾကပါတယ္။ ဟုိဟာျဖစ္တာလည္း ပါတာေပါ့။”

ေနာက္တေနရာမွာလည္း ဆုိင္ရွင့္သားေလးက ၾကားထဲက ဘာသာျပန္ေပးေနတဲ့ သူကို “အကိုရာ အကိုပဲ အဲဒီဂ်ပန္ကို ေျပာလုိက္စမ္းပါ။ တုိင္းရင္းေဆးဆိုတာက ေရွးဗမာမင္းေတြ လက္ထက္ကထဲက သံုးလာတာ။ ဘုရင္ေတြေတာင္ သံုးတာဆိုေတာ့ ေဆးကစြမ္းလို႔ေပါ့ မဟုတ္ဖူးလား။ အဟြာျဖစ္ရင္ လူေတြက သံုးပါ့မလား။ တခ်ဳိ႔ဟာေတြ ကေတာ့ ဟိုဒင္းျဖစ္တာလည္း ရိွတာေပါ့။ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ လူေတြကလည္း အဲသလိုေပါ့ေလ က်ေနာ္တို႔ ထင္သလို မဟုတ္တာမ်ဳိးလဲ ရိွေသးတယ္။ ေနာက္ က်ေနာ္တို႔ဆုိင္က ေဆးေတြက ဟိုဒင္းမျဖစ္ပါဖူး။ တခ်ဳိ႔ကလည္း တုိင္းရင္းေဆးဆိုတာ ဘာညာေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ဆုိင္က ေဖာက္သည္ေတြကေတာ့ တုိင္းရင္းေဆးမွ တုိင္းရင္းေဆးပဲ”။

အဲတာမ်ဳိးကို က်ေနာ္က ဘာသာျပန္ရတာ ဆိုေတာ့ အေတာ္ေလး ေခါင္းကိုက္ပါတယ္။ ေမးတဲ့သူ လိုခ်င္တဲ့ အေျဖ မဟုတ္မွန္းလည္း က်ေနာ္က ၾကားထဲကသိေနတယ္။ အဲတာကို က်ေနာ္က တတ္ႏုိင္သမွ် ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ ေပးပါတယ္။ ဒါကို ဂ်ပန္ကေတြ႔ေတာ့ ဆုိင္ရွင့္သားေလး ေျဖတာ အဲသလို ဟုတ္ရဲ့လားလို႔ က်ေနာ့္ကို ေမးျပန္ပါေရာ။ ဘယ္ႏွယ့္ လုပ္ၾကမလဲ။ ျမန္မာျပည္က ဗ်ဴးခဲ့တဲ့ သူေတြကို ဒီကိုေခၚၿပီး ထပ္ေမးျမန္းဖို႔ ဆိုတာကလည္း ျဖစ္မွမျဖစ္ႏုိင္တာ။ ေနာက္ေတာ့ ဂ်ပန္က က်ေနာ့္ကို ဒီလိုလုပ္ပါလား ဆိုၿပီး အဆိုတင္လာ တယ္။ တျခားေတာ့ မဟုတ္ဖူး။ အင္တာဗ်ဴးခံရတဲ့သူ ေျပာတာမွန္သမွ်ကို က်ေနာ္က တလံုးမက်န္ အဂၤလိပ္လိုျပန္၊ ၿပီးမွသူက အဲတာကို ဂ်ပန္လို ျပန္မယ္ေပါ့။ ဆိုလိုတာက က်ေနာ္ ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ျပန္ေပးေန တာကို ငနဲသားက မသကၤာသလိုလို မျပည့္စံုသလိုလို ထင္ေနတာကိုး။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လည္း အိုေက ေကာင္းၿပီေလဆိုၿပီး သေဘာတူလုိက္တယ္။ က်ေနာ့္အႀကိဳက္ ျဖစ္သြားတာေပါ့။ လူတဖက္သား လြယ္လြယ္ နားမလည္ေအာင္ ေျပာထားတဲ့ စကားကို ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ရတာက ပိုခက္တယ္။ ဘာသာျပန္သူက ဘာကိုမွ တာဝန္ယူစရာမလိုဘဲ တဖက္က ေျပာသမွ်ကို အင္းေတြ၊ အဲေတြ၊ ဟိုဒင္းေတြ၊ အဟြာေတြ၊ ေပါ့ေနာ္ေတြ၊ အဲသလိုပဲေပါ့ေတြ ကိုပါ ထည့္ျပန္ရမယ္ဆိုေတာ့ လြယ္သမွ သိပ္လြယ္တာေပါ့။
ေနာက္တခ်က္ကလည္း အင္တာဗ်ဴးခံရတဲ့ ဆုိင္ရွင္ရဲ့ သားေလးဟာ သူမိသားစု ရိုးရာစီးပြားေရး အလုပ္ကို လုပ္ေနတဲ့သူသာ ျဖစ္ပါတယ္။ မီဒီယာေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေတြ႔ရရင္ ဘယ္လိုဘယ္ပံု လွလွပပ ျပန္ေျဖမယ္ ဆိုၿပီး ေလ့က်င့္ေပးထားတဲ့သူ မဟုတ္ေတာ့၊ သူသေဘာ ေပါက္သလို သူတတ္သလိုပဲ ေျဖမွာေျပာမွာေပါ့။ သူ႔မွာ အျပစ္မရိွပါဖူး။ အျပစ္ရိွတာက ဘာသာျပန္တယ္ဆိုတာ စက္ကေနလွည့္ ထုတ္သလို ကြက္တိျဖစ္ရမယ္၊ အခ်ိန္ျမန္ျမန္အတြင္းမွာ မ်ားမ်ားထြက္ရမယ္လို႔ တြက္ထားတဲ့ ဂ်ပန္ငနဲသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္တရက္ၾကေတာ့ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ သေဘာတူထားတဲ့ အတုိင္း က်ေနာ္က ဘာသာဆက္ျပန္ ေတာ့တာေပါ့။ ဆုိင္ရွင့္သားေလးလို ဘာေျပာမွန္း မသိႏုိင္ေအာင္ နားမလည္ေအာင္ ေျဖတဲ့သူေတြ အင္တာဗ်ဴးထဲမွာ အမ်ားႀကီးပါ။ ရပ္ကြက္ထဲက တုိင္းရင္းေဆးဆရာေတြ၊ လူေနာေတြ၊ လူနာမဟုတ္သူေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ စတဲ့သူေတြရဲ့ အင္တာဗ်ဴးေတြလည္း မနည္းပါဖူး။ တုိင္းရင္းေဆး တကၠသိုလ္က စီနီယာဆရာႀကီး တေယာက္ပဲ ဂ်ပန္ေမးသမွ်ကို လိုရင္းတုိရွင္း ေျဖပါတယ္။ လိုအပ္ရင္လည္း ဥပမာေလးေတြနဲ႔ တြဲဖက္ၿပီး ေျဖေပးရွာပါတယ္။ သူေျပာတဲ့အတုိင္း လူေပါင္းစံုကို ဗ်ဴးထားသမွ် က်ေနာ္ ဘာသာျပန္ထား တာေတြကို လုိက္ဖတ္ရင္း ကိုေရႊဂ်ပန္ တေယာက္ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ဓာတ္ က်သြားဟန္ ရိွပါတယ္။ အခ်ိန္က သူထင္ထားသလို မဟုတ္ဘဲ ပိုၿပီး လိုေနတာကိုး။

ေလးရက္ေျမာက္တဲ့ ေန႔မွာေတာ့ ဘာသာျပန္တာ အကုန္လံုးၿပီးသြားတယ္။ ဂ်ပန္လည္း က်ေနာ့္ကို ေလးရက္စာ ဘာသာျပန္ခ ေပးလုိက္ရလို႔ မ်က္ႏွာေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မၿပံဳးႏုိင္ေတာ့ဖူး။ သူက တရက္နဲ႔ၿပီးမယ္လို႔ မွန္းထားတာကိုး။ ေနာက္တခ်က္ ကေတာ့ သူရဲ့ ဗီြဒီယို အေခြကို ေလးရက္အတြင္း ဘာသာျပန္ရင္း က်ေနာ္သြားေတြ႔တာ တခု ရိွလာပါတယ္။ အဲတာက ဘာတုန္းဆိုေတာ့ သူလုပ္ခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ က ျမန္မာျပည္က တုိင္းရင္းေဆးဟာ သူ႔ေနရာ သူ႔ကာလနဲ႔ ထုိက္သင့္တဲ့ ေဆးစြမ္းရိွတယ္ အဲတာေၾကာင့္ ရိုးရာအရ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြ အားကိုးၾကတယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ မဟုတ္ေၾကာင္း က်ေနာ္ သိလုိက္ရပါ တယ္။ ဒီအေခြထဲမွာ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္ ေပးျခင္တဲ့ မက္ေဆ့ခ်္ (သတင္း) က ဒီလိုပါ။ ျမန္ျပည္ဟာ ခြ်တ္ၿခံဳက် ေနၿပီ။ လူေတြကလည္း မြဲငတ္ေနတယ္။ မက်န္းမာတဲ့အခါမွာ လူအမ်ားစုဟာ ေငြကုန္မ်ားလြန္းတဲ့ အေနာက္တုိင္း ေခတ္မီေဆးဝါးေတြနဲ႔ မကုသ ႏုိင္ေတာ့ဖူး (မြဲတာေတြ၊ ငတ္တာေတြ၊ အေနာက္တုိင္း ေဆး ဝါးေတြကို မသံုးႏုိင္တာေတြ ကေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္)။ အဲတာေၾကာင့္ စိတ္၏ေျဖရာ ဆိုသလို အစြမ္းမထက္မွန္း သိရဲ့သားနဲ႔ ျမန္မာတုိင္းရင္းေဆးကိုပဲ ေစ်းခ်ဳိခ်ဳိနဲ႔ ဝယ္သုံးေန ၾကရတယ္လို႔ ဆိုလိုတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ျမန္မာ တိုင္းရင္းေဆး ဘယေဆး ဆိုတာ အလကားပါ။ အဆင့္အတန္း မရိွဖူးလို႔လည္း သူ႔အေခြရဲ့ သေဘာက သက္ေရာက္ေနပါတယ္။ ျမန္မာတိုင္းရင္းေဆး မစြမ္းဖူးလို႔ ဆိုလိုခ်င္တာကေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဖူး။ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ စြမ္းတာကေတာ့ ရိွပါေသးတယ္။

သူ႔ရံုးကေန က်ေနာ္ျပန္မထြက္ခင္မွာ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္ကို က်ေနာ္ ရိၿပီးေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဘာတုန္းဆိုေတာ့ လူေတြရဲ့ ခံစားခ်က္၊ လူေတြရဲ့ အျမင္၊ လူေတြရဲ့ သေဘာ မေနာကေန ထင္ဟတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ဳိးကို ဘာသာျပန္ရတာ မင္းတို႔ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံက တိုယိုတာ ေမာ္ေတာ္ကား စက္ရံုကေန ကားေတြထုတ္သလို အဆင္သင့္ ထုတ္လို႔ မရဖူးကြ။ ဒီလိုကိစၥမ်ဳိးနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ လူငယ္ပုိင္းကိုပဲ ဘာသာျပန္ခုိင္းျပန္ခုိင္း၊ လူလတ္ပုိင္းနဲ႔ လူႀကီးပုိင္းကိုပဲ ဘာသာျပန္ခုိင္းျပန္ခုိင္း၊ အနည္းနဲ႔ အမ်ားေတာ့ အခ်ိန္ယူရတယ္ကြ လို႔ ေျပာခဲ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တခ်က္ကလည္း ႏုိင္ငံျခား မီဒီယာေတြ ကိုယ့္တုိင္းျပည္အေၾကာင္း ဘာအေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဗီြဒီယို မွတ္တမ္းေတြ ရုိက္ကူးမယ္ဆိုတာ ေကာင္းပါတယ္။ ႏုိင္ငံတကာက ပိုသိလာတာေပါ့။ သို႔ေသာ္လည္း အထက္ကလို နိဂံုးခ်ဳပ္ေတာ့ ကိုယ့္အေၾကာင္း ရုိက္ျပတာ မေကာင္းတဲ့ အျမင္ဖက္က ျဖစ္ေန တာမ်ဳိးေတြ လည္း ေတြ႔ႏုိင္ပါေသးတယ္။ မီဒီယာတုိင္း ကိုယ့္မိတ္ေဆြလို႔ မမွတ္လင့္။

ေဇာ္မင္း
၈ ရက္၊ ဧၿပီလ၊ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္